عبرت در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = عبرت

==احادیث مرتبط==

#"ای [[بندگان خدا]]! [[موعظه]] پذیرید از عبرت‌های [[نافع]]، و [[عبرت]] گیرید از نشانه‌های روشن [[حق]]"<ref>{{متن حدیث| فَاتَّعِظُوا عِبَادَ اللَّهِ بِالْعِبَرِ النَّوَافِعِ وَ اعْتَبِرُوا بِالْآيِ السَّوَاطِعِ}} ؛ نهج البلاغة، چاپ عبده، خطبه ۸۳.</ref>؛  

#"عبرت‌ها چه بسیار و عبرت‌پذیران چه اندکند!"<ref>{{متن حدیث| مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ}} ؛ نهج البلاغه، حکمت ۲۹۷.</ref>؛  

#"[[مؤمن]] به [[دنیا]] به نظر [[عبرت]] پذیری نگاه می‌‌کند"<ref>{{متن حدیث| إِنَّمَا يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الِاعْتِبَارِ}} ؛ نهج البلاغه، حکمت ۳۶۷.</ref>؛

#"[[عبرت]] گیرید از آنچه [[خداوند]] با [[ابلیس]] انجام داد، وقتی که عمل طولانی مدّت او را [[باطل]] فرمود"<ref>{{متن حدیث| فَاعْتَبِرُوا بِمَا كَانَ مِنْ فِعْلِ اللَّهِ بِإِبْلِيسَ إِذْ أَحْبَطَ عَمَلَهُ الطَّوِيلَ}} ؛ نهج البلاغة، چاپ صبحی صالح، خطبه ۱۹۲.</ref>؛  

#"ابن سمّاک بر [[رشید]] وارد شد. [[رشید]] از او درخواست نمود که مرا وعظ کن و در همان حال آبی برای نوشیدن خواست. ابن سمّاک نیز بدو گفت: تو را به [[خدا]] قسم می‌دهم! اگر [[خداوند]] تو را از نوشیدن این [[آب]] [[محروم]] سازد چه می‌کنی؟ گفت: نیمی از مُلک خود را می‌دهم تا بتوانم [[آب]] بنوشم!، ابن سمّاک گفت: بنوش. پس چون [[رشید]] [[آب]] را نوشید بدو گفت: تو را به [[خدا]] قسم می‌دهم! اگر [[خداوند]] [[مانع]] از خارج شدن این [[آب]] از [[بدن]] تو شود چه می‌کنی؟ گفت: نیمی دیگر از مُلکم را می‌دهم تا بتوانم آن را از [[بدن]] خود خارج سازم!، ابن سمّاک گفت: مُلک و پادشاهی‌ای که به یک [[آب]] خوردن می‌‌ارزد، [[شایسته]] است مورد افتخار قرار نگیرد و کسی از آن لذّت [[نبرد]]!"<ref>شرح نهج البلاغة، ابن أبی الحدید، ج ۲، ص ۱۰۰.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۲۲۸-۲۳۰.</ref>.

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:عبرت]]