پرش به محتوا

عده: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
جز
خط ۴: خط ۴:
*{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخْرُجْنَ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَلِكَ أَمْرًا * فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِنْكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذَلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا}}<ref>«ای پیامبر! چون زنان را طلاق می‌دهید، هنگام (آغاز) عده‌شان طلاق دهید و حساب عده را نگاه دارید و از خداوند- پروردگارتان- پروا کنید؛ آنان را از خانه‌هاشان بیرون نرانید- و خود نیز بیرون نروند- مگر کار ناشایسته آشکاری کرده باشند و اینها احکام خداوند است و هر که از احکام خداوند پا فراتر نهد بی‌گمان به خویش ستم کرده است؛ تو نمی‌دانی، شاید خداوند پس از آن فرمانی (تازه) پیش آورد * پس، چون به سر آمد عدّه خویش رسیدند یا به شایستگی نگاهشان دارید یا به شایستگی از آنان جدا شوید و دو تن دادگر از (میان) خود گواه بگیرید و گواهی را برای خداوند برپا دارید؛ این است که با آن، به کسی که به خداوند و روز بازپسین ایمان دارد اندرز داده می‌شود و هر کس از خداوند پروا کند (خداوند) برای او دری می‌گشاید» سوره طلاق، آیه ۱-۲.</ref>.
*{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخْرُجْنَ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَلِكَ أَمْرًا * فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِنْكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذَلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا}}<ref>«ای پیامبر! چون زنان را طلاق می‌دهید، هنگام (آغاز) عده‌شان طلاق دهید و حساب عده را نگاه دارید و از خداوند- پروردگارتان- پروا کنید؛ آنان را از خانه‌هاشان بیرون نرانید- و خود نیز بیرون نروند- مگر کار ناشایسته آشکاری کرده باشند و اینها احکام خداوند است و هر که از احکام خداوند پا فراتر نهد بی‌گمان به خویش ستم کرده است؛ تو نمی‌دانی، شاید خداوند پس از آن فرمانی (تازه) پیش آورد * پس، چون به سر آمد عدّه خویش رسیدند یا به شایستگی نگاهشان دارید یا به شایستگی از آنان جدا شوید و دو تن دادگر از (میان) خود گواه بگیرید و گواهی را برای خداوند برپا دارید؛ این است که با آن، به کسی که به خداوند و روز بازپسین ایمان دارد اندرز داده می‌شود و هر کس از خداوند پروا کند (خداوند) برای او دری می‌گشاید» سوره طلاق، آیه ۱-۲.</ref>.
==نکات==
==نکات==
رعایت [[عده ]](زمان پس از [[طلاق]]) در مرحله نخست خطاب به [[پیامبر]] می‌شود {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ}} اما به صورت جمع و گویی به همه خطاب می‌شود: زیرا می‌گوید، چون [[زنان]] را [[طلاق]] میدهید {{متن قرآن|إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ}} در [زمان‌بندی] عدّه آنان طلاقشان گویید {{متن قرآن|فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ}} و حساب آن عدّه را نگه دارید {{متن قرآن|وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ}} و از [[خدا]]، بترسید. {{متن قرآن|وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ}} آنان را از خانه‌هایشان بیرون مکنید {{متن قرآن|لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ}} و بیرون نروند مگر آن‌که مرتکب کار [[زشت]] آشکاری شده باشند. {{متن قرآن|وَلَا يَخْرُجْنَ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ}} این است [[احکام الهی]] و هر کس از مقرّرات [[خدا]] [پای] فراتر نهد، قطعاً به خودش [[ستم]] کرده است. {{متن قرآن|وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ}} نمی‌دانی، شاید [[خدا]] پس از این، پیشامدی پدید آورد. {{متن قرآن|لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَلِكَ أَمْرًا}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۲۱۴.</ref>.
رعایت [[عده]](زمان پس از [[طلاق]]) در مرحله نخست خطاب به [[پیامبر]] می‌شود {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ}} اما به صورت جمع و گویی به همه خطاب می‌شود: زیرا می‌گوید، چون [[زنان]] را [[طلاق]] میدهید {{متن قرآن|إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ}} در [زمان‌بندی] عدّه آنان طلاقشان گویید {{متن قرآن|فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ}} و حساب آن عدّه را نگه دارید {{متن قرآن|وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ}} و از [[خدا]]، بترسید. {{متن قرآن|وَاتَّقُوا اللَّهَ رَبَّكُمْ}} آنان را از خانه‌هایشان بیرون مکنید {{متن قرآن|لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ}} و بیرون نروند مگر آن‌که مرتکب کار [[زشت]] آشکاری شده باشند. {{متن قرآن|وَلَا يَخْرُجْنَ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ}} این است [[احکام الهی]] و هر کس از مقرّرات [[خدا]] [پای] فراتر نهد، قطعاً به خودش [[ستم]] کرده است. {{متن قرآن|وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ}} نمی‌دانی، شاید [[خدا]] پس از این، پیشامدی پدید آورد. {{متن قرآن|لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَلِكَ أَمْرًا}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۲۱۴.</ref>.
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۷: خط ۱۵:


[[رده:عده]]
[[رده:عده]]
[[رده:مدخل]]
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش