فلسفه عزاداری: تفاوت میان نسخه‌ها

چون ائمه دین در اثر همین توصیه و [[دستورها]] نگذاشتند حسین بن علی{{ع}} بمیرد، به صورت یک [[فکر]]، به صورت یک ایده، به صورت یک [[عقیده]] [[مبارزه با ظلم]]، حسین را زنده نگه داشتند. متوکل هم به حساب خودش خوب حساب کرده بود، حساب کرده بود بلکه بتواند این فکر را و این ذکر را و این ایده را و این عقیده را از بین ببرد. و الا خیلی هم آدم عاقلی بود، آدم [[مقدس]] مآبی هم بود. هیچ عقده روحی و شخصی درباره حسین بن علی{{ع}} نداشت، اما می‌دید حسین با همین مرثیه‌خوانی‌ها به صورت یک [[مکتب]] در آمده است که دیگر [[متوکل]] نمی‌تواند متوکل باشد.<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[خطابه و منبر (مقاله)|مقاله «خطابه و منبر»]]، [[فرهنگ عاشورایی ج۶ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۶]] ص ۲۰.</ref>

== منابع ==

[[رده:فلسفه عزاداری]]