مقام تأیید الهی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '↵{{مقام معصوم}}' به '{{مقام معصوم}}') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
*انبیا و اوصیا از آن جهت که بشرند، سه روح اوّل را دارند، این سه روح را دیگر انسانها حتّی کفّار و بهائم نیز دارند، در "روح ایمان"، کافران سهمی ندارند و آن ویژه "مؤمنان" است، اما "[[روح القدس]]" روح پنجم است که به گفته [[شیخ صدوق]]، به اعتقاد امامیّه، ویژه انبیا و [[ائمه]]{{عم}} است<ref>بحارالأنوار؛ ج۶، ص۲۵۰.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>. | *انبیا و اوصیا از آن جهت که بشرند، سه روح اوّل را دارند، این سه روح را دیگر انسانها حتّی کفّار و بهائم نیز دارند، در "روح ایمان"، کافران سهمی ندارند و آن ویژه "مؤمنان" است، اما "[[روح القدس]]" روح پنجم است که به گفته [[شیخ صدوق]]، به اعتقاد امامیّه، ویژه انبیا و [[ائمه]]{{عم}} است<ref>بحارالأنوار؛ ج۶، ص۲۵۰.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>. | ||
*صاحبان روح ایمان، ممکن است دچار لغزش شوند<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>. | *صاحبان روح ایمان، ممکن است دچار لغزش شوند<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۵.</ref>. | ||
*[[ابن بکیر]] گوید: "به [[امام باقر]]{{ع}} عرض کردم که معنای این فرمایش [[پیغمبر]]{{صل}} که فرمود:وقتی مردی زنا میکند، روح ایمان از او مفارقت میکند<ref>{{عربی|"إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ رُوحُ الْإِيمَانِ"}}.</ref>، چیست؟ فرمود: این همان است که قرآن میگوید: این همان است که از او مفارقت میکند<ref>{{عربی|" هُوَ قَوْلُهُ {{متن قرآن|وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ}} ذَاكَ الَّذِي يُفَارِقُهُ "}}؛ اصول کافی؛ ج۲، ص۲۸۰، ح۱۱.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>. | * [[ابن بکیر]] گوید: "به [[امام باقر]]{{ع}} عرض کردم که معنای این فرمایش [[پیغمبر]]{{صل}} که فرمود:وقتی مردی زنا میکند، روح ایمان از او مفارقت میکند<ref>{{عربی|"إِذَا زَنَى الرَّجُلُ فَارَقَهُ رُوحُ الْإِيمَانِ"}}.</ref>، چیست؟ فرمود: این همان است که قرآن میگوید: این همان است که از او مفارقت میکند<ref>{{عربی|" هُوَ قَوْلُهُ {{متن قرآن|وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ}} ذَاكَ الَّذِي يُفَارِقُهُ "}}؛ اصول کافی؛ ج۲، ص۲۸۰، ح۱۱.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>. | ||
*اما کسی که "[[روح القدس]]" دارد، هرگز گرفتار لغزش نمیشود<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>. | *اما کسی که "[[روح القدس]]" دارد، هرگز گرفتار لغزش نمیشود<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>. | ||
*به گفته آیة الله [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]]: "به کمک [[روح القدس]] است که عرش تا فرش در قبضه معصومان{{عم}} است و نه تنها بر زمین و انسانها بلکه بر کیهان و کهکشانها و فرشتگان حکم میرانند... این روح که به کمک آن، بار رسالت و نبوّت، حمل و دشواریهای به دوش کشیدن آن آسان میشود، بر خلاف چهار روح دیگر، میراث رسالت است، پس از [[پیامبر]]{{صل}} به جانشینان معصوم منتقل میشود... با انتقال این روح است که [[امام]] هر عصری، در طلیعه [[امامت]] خود، ذلّت بیسابقهای در برابر خدا احساس میکند... و میفهمد به مقام [[امامت]] رسیده است؛ یعنی تا این روح منتقل نشود، به این مقام نمیرسد... برخورداری از روح چهارم "روح ایمان" و روح پنجم "[[روح القدس]]" انسان را چنان قوی میکند که توان تحمّل بار امانتی را پیدا خواهد کرد که آسمان و زمین از به دوش کشیدن آن اظهار عجز کردند... وصف انبیا به {{عربی|" أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصارِ "}} نیز از برکت همین روح تأییدی است، این روح هم منشأ دیدن ملکوت میشود... و هم مایه قدرت و بتشکنی... و هم سبب سخن گفتن اعجازآمیز در گهواره، خلق کردن موجود زنده، شفا بخشیدن به بیماران صعبالعلاج و زنده کردن مردگان به اذن خدا..."<ref>ادب فنای مقرّبان؛ ج۴، ص۸۹ - ۸۶.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>. | *به گفته آیة الله [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]]: "به کمک [[روح القدس]] است که عرش تا فرش در قبضه معصومان{{عم}} است و نه تنها بر زمین و انسانها بلکه بر کیهان و کهکشانها و فرشتگان حکم میرانند... این روح که به کمک آن، بار رسالت و نبوّت، حمل و دشواریهای به دوش کشیدن آن آسان میشود، بر خلاف چهار روح دیگر، میراث رسالت است، پس از [[پیامبر]]{{صل}} به جانشینان معصوم منتقل میشود... با انتقال این روح است که [[امام]] هر عصری، در طلیعه [[امامت]] خود، ذلّت بیسابقهای در برابر خدا احساس میکند... و میفهمد به مقام [[امامت]] رسیده است؛ یعنی تا این روح منتقل نشود، به این مقام نمیرسد... برخورداری از روح چهارم "روح ایمان" و روح پنجم "[[روح القدس]]" انسان را چنان قوی میکند که توان تحمّل بار امانتی را پیدا خواهد کرد که آسمان و زمین از به دوش کشیدن آن اظهار عجز کردند... وصف انبیا به {{عربی|" أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصارِ "}} نیز از برکت همین روح تأییدی است، این روح هم منشأ دیدن ملکوت میشود... و هم مایه قدرت و بتشکنی... و هم سبب سخن گفتن اعجازآمیز در گهواره، خلق کردن موجود زنده، شفا بخشیدن به بیماران صعبالعلاج و زنده کردن مردگان به اذن خدا..."<ref>ادب فنای مقرّبان؛ ج۴، ص۸۹ - ۸۶.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۱۹۶.</ref>. | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
=='''[[:رده:آثار مقام معصوم|منبعشناسی جامع مقام معصوم]]'''== | =='''[[:رده:آثار مقام معصوم|منبعشناسی جامع مقام معصوم]]'''== | ||
{{ | {{منبع جامع}} | ||
* [[:رده:کتابشناسی کتابهای مقام معصوم|کتابشناسی مقام معصوم]]؛ | * [[:رده:کتابشناسی کتابهای مقام معصوم|کتابشناسی مقام معصوم]]؛ | ||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای مقام معصوم|مقالهشناسی مقام معصوم]]؛ | * [[:رده:مقالهشناسی مقالههای مقام معصوم|مقالهشناسی مقام معصوم]]؛ | ||
* [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای مقام معصوم|پایاننامهشناسی مقام معصوم]]. | * [[:رده:پایاننامهشناسی پایاننامههای مقام معصوم|پایاننامهشناسی مقام معصوم]]. | ||
{{پایان منبع جامع}} | {{پایان منبع جامع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == |