نوید و بیم دادن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
(←پانویس) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
*سنن الدارمی ـ به نقل از نعمان بن بشیر ـ: شنیدم که پیامبر خدا{{صل}} سخنرانی می‌کرد و فرمود: «شما را از آتش، بیم می‌دهم! شما را از آتش، بیم می‌دهم! شما را از آتش، بیم می‌دهم !». پیوسته این جمله را می‌فرمود، به گونه‌ای که اگر در این جا ـ که من ایستاده ام ـ می‌بود، بازاریان [آن سوی شهر نیز] آن را می‌شنیدند، تا جایی که جامه سیاه نقشدار ایشان زیر پایش افتاد.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"سنن الدّارمیّ عن النّعمان بن بشیر: سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ{{صل}} یَخطُبُ فَقالَ: أنذَرتُکُمُ النّارَ ! أنذَرتُکُمُ النّارَ ! أنذَرتُکُمُ النّارَ ! فَما زالَ یَقولُها حَتّی لَو کانَ فی مَقامی هذا لَسَمِعَهُ أهلُ السّوقِ، وحَتّی سَقَطَت خَمیصَةٌ کانَت عَلَیهِ عِندَ رِجلَیهِ"}}. سنن الدارمی: ج ۲ ص ۷۸۶ ح ۲۷۰۸، مسند ابن حنبل: ج ۶، ص ۳۸۳، ح ۱۸۴۲۶، المستدرک علی الصحیحین: ج ۱، ص ۴۲۴، ح ۱۰۵۸، السنن الکبری: ج ۳، ص ۲۹۳، ح ۵۷۵۶، کلّها نحوه، کنز العمال: ج ۱۶، ص ۱۲، ح ۴۳۷۱۵.</ref> | *سنن الدارمی ـ به نقل از نعمان بن بشیر ـ: شنیدم که پیامبر خدا{{صل}} سخنرانی می‌کرد و فرمود: «شما را از آتش، بیم می‌دهم! شما را از آتش، بیم می‌دهم! شما را از آتش، بیم می‌دهم !». پیوسته این جمله را می‌فرمود، به گونه‌ای که اگر در این جا ـ که من ایستاده ام ـ می‌بود، بازاریان [آن سوی شهر نیز] آن را می‌شنیدند، تا جایی که جامه سیاه نقشدار ایشان زیر پایش افتاد.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"سنن الدّارمیّ عن النّعمان بن بشیر: سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ{{صل}} یَخطُبُ فَقالَ: أنذَرتُکُمُ النّارَ ! أنذَرتُکُمُ النّارَ ! أنذَرتُکُمُ النّارَ ! فَما زالَ یَقولُها حَتّی لَو کانَ فی مَقامی هذا لَسَمِعَهُ أهلُ السّوقِ، وحَتّی سَقَطَت خَمیصَةٌ کانَت عَلَیهِ عِندَ رِجلَیهِ"}}. سنن الدارمی: ج ۲ ص ۷۸۶ ح ۲۷۰۸، مسند ابن حنبل: ج ۶، ص ۳۸۳، ح ۱۸۴۲۶، المستدرک علی الصحیحین: ج ۱، ص ۴۲۴، ح ۱۰۵۸، السنن الکبری: ج ۳، ص ۲۹۳، ح ۵۷۵۶، کلّها نحوه، کنز العمال: ج ۱۶، ص ۱۲، ح ۴۳۷۱۵.</ref> | ||
*[[امام علی]]{{ع}} ـ در توصیف [[پیامبر خدا]]{{صل}} ـ: او امینِ وحی، و آخرینِ فرستادگان، و بشارت دهنده رحمت، و هشدار دهنده عقوبت خداست.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"الإمام علیّ{{ع}} ـ فی وَصفِ رَسولِ اللّهِ{{صل}} ـ :أمینُ وَحیِهِ، وخاتَمُ رُسُلِهِ، وبَشیرُ رَحمَتِهِ، ونَذیرُ نِقمَتِهِ"}}. نهج البلاغة: الخطبة ۱۷۳، بحار الأنوار: ج ۳۴ ص ۲۴۹ ح ۱۰۰۰.</ref> | * [[امام علی]]{{ع}} ـ در توصیف [[پیامبر خدا]]{{صل}} ـ: او امینِ وحی، و آخرینِ فرستادگان، و بشارت دهنده رحمت، و هشدار دهنده عقوبت خداست.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"الإمام علیّ{{ع}} ـ فی وَصفِ رَسولِ اللّهِ{{صل}} ـ :أمینُ وَحیِهِ، وخاتَمُ رُسُلِهِ، وبَشیرُ رَحمَتِهِ، ونَذیرُ نِقمَتِهِ"}}. نهج البلاغة: الخطبة ۱۷۳، بحار الأنوار: ج ۳۴ ص ۲۴۹ ح ۱۰۰۰.</ref> | ||
*[[امام علی]]{{ع}}: خداوند، محمّد{{صل}} را هشداردهنده‌ای برای جهانیان برانگیخت.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"عنه{{ع}}: إنَّ اللّهَ بَعَثَ مُحَمَّدا{{صل}} نَذیرا لِلعالَمینَ"}}. نهج البلاغة: الخطبة ۲۶، بحار الأنوار: ج ۱۸ ص ۲۲۶ ح ۶۸.</ref> | * [[امام علی]]{{ع}}: خداوند، محمّد{{صل}} را هشداردهنده‌ای برای جهانیان برانگیخت.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"عنه{{ع}}: إنَّ اللّهَ بَعَثَ مُحَمَّدا{{صل}} نَذیرا لِلعالَمینَ"}}. نهج البلاغة: الخطبة ۲۶، بحار الأنوار: ج ۱۸ ص ۲۲۶ ح ۶۸.</ref> | ||
*امام علی{{ع}} ـ در یادکرد پیامبر{{صل}} ـ: رسالت پروردگار خود را ابلاغ کرد تا بهانه‌ای نماند، و با هشدار دادن، برای امّت خود، خیرخواهی نمود، و با بشارت دادن، به بهشت فرا خواند، و با هشدار دادن، از آتش ترساند.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"عنه{{ع}} ـ فی ذِکرِ النَّبِیِّ{{صل}} ـ :بَلَّغَ عَن رَبِّهِ مُعذِرا، ونَصَحَ لِاُمَّتِهِ مُنذِرا، ودَعا إلَی الجَنَّةِ مُبَشِّرا، وخَوَّفَ مِنَ النّارِ مُحَذِّرا"}}. نهج البلاغة: الخطبة ۱۰۹، غرر الحکم: ج ۳ ص ۲۷۰ ح ۴۴۵۷ وفیه صدره إلی: «مبشّرا».</ref> | *امام علی{{ع}} ـ در یادکرد پیامبر{{صل}} ـ: رسالت پروردگار خود را ابلاغ کرد تا بهانه‌ای نماند، و با هشدار دادن، برای امّت خود، خیرخواهی نمود، و با بشارت دادن، به بهشت فرا خواند، و با هشدار دادن، از آتش ترساند.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"عنه{{ع}} ـ فی ذِکرِ النَّبِیِّ{{صل}} ـ :بَلَّغَ عَن رَبِّهِ مُعذِرا، ونَصَحَ لِاُمَّتِهِ مُنذِرا، ودَعا إلَی الجَنَّةِ مُبَشِّرا، وخَوَّفَ مِنَ النّارِ مُحَذِّرا"}}. نهج البلاغة: الخطبة ۱۰۹، غرر الحکم: ج ۳ ص ۲۷۰ ح ۴۴۵۷ وفیه صدره إلی: «مبشّرا».</ref> | ||
*[[امام علی]]{{ع}}: خداوند، محمّد{{صل}} را نشان قیامت، بشارت دهنده به بهشت و بیم دهنده از عقوبت، قرار داد.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"عنه{{ع}}: إنَّ اللّهَ جَعَلَ مُحَمَّدا{{صل}} عَلَما لِلسّاعَةِ، ومُبَشِّرا بِالجَنَّةِ، ومُنذِرا بِالعُقوبَةِ"}}. نهج البلاغة: الخطبة ۱۶۰، بحار الأنوار: ج ۱۶، ص ۲۸۵، ح ۱۳۶.</ref> | * [[امام علی]]{{ع}}: خداوند، محمّد{{صل}} را نشان قیامت، بشارت دهنده به بهشت و بیم دهنده از عقوبت، قرار داد.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"عنه{{ع}}: إنَّ اللّهَ جَعَلَ مُحَمَّدا{{صل}} عَلَما لِلسّاعَةِ، ومُبَشِّرا بِالجَنَّةِ، ومُنذِرا بِالعُقوبَةِ"}}. نهج البلاغة: الخطبة ۱۶۰، بحار الأنوار: ج ۱۶، ص ۲۸۵، ح ۱۳۶.</ref> | ||
*[[امام علی]]{{ع}}: آیا به شما خبر دهم که دین‌شناس واقعی، چه کسی است؟ او کسی است که مردم را از رحمت خداوند، نومید نمی‌سازد و از عذاب خداوند، ایمنی نمی‌دهد و در انجام دادن معصیت‌های خداوند، مُجازشان نمی‌دارد.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"عنه{{ع}}: ألا اُخبِرُکُم بِالفَقیهِ حَقِّ الفَقیه؟ مَن لَم یُقَنِّطِ النّاسَ مِن رَحمَةِ اللّهِ، ولَم یُؤَمِّنهُم مِن عَذابِ اللّهِ، ولَم یُرَخِّص لَهُم فی مَعاصِی اللّهِ"}}. الکافی: ج ۱، ص ۳۶، ح ۳، منیة المرید: ص ۱۶۲، کلاهما عن الحلبی عن الإمام الصادق{{ع}}، معانی الأخبار: ص ۲۲۶، ح ۱، عن أبی حمزة الثمالی عن الإمام الباقر{{ع}}، نهج البلاغة: الحکمة ۹۰، نثر الدرّ: ج ۱، ص ۳۱۸، کلاهما نحوه، بحار الأنوار: ج ۲ ص۴۸ ح۸؛ سنن الدارمی: ج ۱، ص ۹۵، ح ۳۰۳، عن یحیی بن عباد، کنز العمّال: ج ۱۰، ص ۱۸۱، ح ۲۸۹۴۳، نقلاً عن ابن لال فی مکارم الأخلاق نحوه.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵]]، ص۱۲۶-۱۲۹.</ref> | * [[امام علی]]{{ع}}: آیا به شما خبر دهم که دین‌شناس واقعی، چه کسی است؟ او کسی است که مردم را از رحمت خداوند، نومید نمی‌سازد و از عذاب خداوند، ایمنی نمی‌دهد و در انجام دادن معصیت‌های خداوند، مُجازشان نمی‌دارد.<ref>{{عربی|اندازه=۱۲۰%|"عنه{{ع}}: ألا اُخبِرُکُم بِالفَقیهِ حَقِّ الفَقیه؟ مَن لَم یُقَنِّطِ النّاسَ مِن رَحمَةِ اللّهِ، ولَم یُؤَمِّنهُم مِن عَذابِ اللّهِ، ولَم یُرَخِّص لَهُم فی مَعاصِی اللّهِ"}}. الکافی: ج ۱، ص ۳۶، ح ۳، منیة المرید: ص ۱۶۲، کلاهما عن الحلبی عن الإمام الصادق{{ع}}، معانی الأخبار: ص ۲۲۶، ح ۱، عن أبی حمزة الثمالی عن الإمام الباقر{{ع}}، نهج البلاغة: الحکمة ۹۰، نثر الدرّ: ج ۱، ص ۳۱۸، کلاهما نحوه، بحار الأنوار: ج ۲ ص۴۸ ح۸؛ سنن الدارمی: ج ۱، ص ۹۵، ح ۳۰۳، عن یحیی بن عباد، کنز العمّال: ج ۱۰، ص ۱۸۱، ح ۲۸۹۴۳، نقلاً عن ابن لال فی مکارم الأخلاق نحوه.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵]]، ص۱۲۶-۱۲۹.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[برپا داشتن حجت]] | * [[برپا داشتن حجت]] | ||
* [[اتمام حجت]] | * [[اتمام حجت]] | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
=='''[[:رده:آثار نبوت|منبع‌شناسی جامع نبوت]]'''== | =='''[[:رده:آثار نبوت|منبع‌شناسی جامع نبوت]]'''== | ||
{{ | {{منبع جامع}} | ||
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های نبوت|کتاب‌شناسی نبوت]]؛ | * [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های نبوت|کتاب‌شناسی نبوت]]؛ | ||
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های نبوت|مقاله‌شناسی نبوت]]؛ | * [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های نبوت|مقاله‌شناسی نبوت]]؛ | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:فلسفه نبوت]] | [[رده:فلسفه نبوت]] | ||