نیایش چهاردهم: تفاوت میان نسخه‌ها

از نکات مهمی که [[امام]] به ما می‌آموزد این است که اگر [[مجازات]] [[ظالم]] به تأخیر افتاد [[ناامید]] نشویم و در همه حال [[راضی]] به [[قضای الهی]] باشیم‌: «ای [[خداوند]] مرا به [[نومیدی]] از [[انصاف]] دادن خویش میازمای و آن را که بر من [[ستم]] روا می‌دارد چنان ایمن مگردان که [[کیفر]] تو را از یاد برد... ای خداوند بر [[محمد و خاندانش]] [[درود]] فرست و مرا [[توفیق]] ده که هرچه بر من مقدر نموده‌ای، خواه مرا سودمند افتد یا زیانمند، به آسانی بپذیرم و به هرچه مرا داده‌ای یا از من گرفته‌ای [[خرسند]] گردان».<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵. قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نیایش چهاردهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۵۵.</ref>

== منابع ==

[[رده:نیایش چهاردهم]]