هستیشناسی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[هستیشناسی در قرآن]] - [[هستیشناسی در حدیث]] - [[هستیشناسی در اخلاق اسلامی]] - [[هستیشناسی در معارف دعا و زیارات]] - [[هستیشناسی در معارف و سیره سجادی]] - [[هستیشناسی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = هستیشناسی (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[هستیشناسی در قرآن]] - [[هستیشناسی در حدیث]] - [[هستیشناسی در اخلاق اسلامی]] - [[هستیشناسی در معارف دعا و زیارات]] - [[هستیشناسی در معارف و سیره سجادی]] - [[هستیشناسی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = هستیشناسی (پرسش)}} | ||
خط ۲۸: | خط ۲۷: | ||
*'''کوهها و نهرها''': از جمله مواردی که در [[صحیفه سجادیه]] از آنها یاد شده کوهها هستند. امام از کوههای بلند و [[صلابت]] آنها یاد کرده<ref>نیایش چهلودوم.</ref> و از خداوند درخواست نهرهای خروشان و پرآب نموده است<ref>نیایش نوزدهم.</ref>. | *'''کوهها و نهرها''': از جمله مواردی که در [[صحیفه سجادیه]] از آنها یاد شده کوهها هستند. امام از کوههای بلند و [[صلابت]] آنها یاد کرده<ref>نیایش چهلودوم.</ref> و از خداوند درخواست نهرهای خروشان و پرآب نموده است<ref>نیایش نوزدهم.</ref>. | ||
*'''انسان''': هر چند انسان پا در [[عالم طبیعت]] دارد اما به [[روح]] و [[فکر]] خویش سر از افلاک و ماوراء طبیعت بیرون میکند. همین ویژگی باعث شده که انسان در مراتب [[عالم هستی]] [[جایگاه]] ویژه و ممتازی داشته باشد. [[امام سجاد]]{{ع}} به این [[برتری]] و امتیاز چنین اشاره میکند: «[[حمد]] خداوندی را که سیرتها و صورتهای [[پسندیده]] را برای ما برگزید و روزیهای خوش و [[نیکو]] را به ما ارزانی داشت. خداوندی که ما را آنگونه برتری داد که بر همه [[آفریدگان]] [[سلطه]] یابیم، چندان که به [[قدرت]] او هر [[آفریده]] [[فرمانبردار]] ماست و به [[عزت]] او در ربقه [[طاعت]] ما»<ref>نیایش یکم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ قرآن کریم، ترجمه مهدی الهیقمشهای و ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمدحسین طباطبائی، ج۱۶، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت - لبنان، ۱۳۹۳ه، ۱۹۷۳م.</ref>.<ref>[[صدیقه بیات|بیات، صدیقه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «هستیشناسی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۵۳۱.</ref> | *'''انسان''': هر چند انسان پا در [[عالم طبیعت]] دارد اما به [[روح]] و [[فکر]] خویش سر از افلاک و ماوراء طبیعت بیرون میکند. همین ویژگی باعث شده که انسان در مراتب [[عالم هستی]] [[جایگاه]] ویژه و ممتازی داشته باشد. [[امام سجاد]]{{ع}} به این [[برتری]] و امتیاز چنین اشاره میکند: «[[حمد]] خداوندی را که سیرتها و صورتهای [[پسندیده]] را برای ما برگزید و روزیهای خوش و [[نیکو]] را به ما ارزانی داشت. خداوندی که ما را آنگونه برتری داد که بر همه [[آفریدگان]] [[سلطه]] یابیم، چندان که به [[قدرت]] او هر [[آفریده]] [[فرمانبردار]] ماست و به [[عزت]] او در ربقه [[طاعت]] ما»<ref>نیایش یکم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ قرآن کریم، ترجمه مهدی الهیقمشهای و ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمدحسین طباطبائی، ج۱۶، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت - لبنان، ۱۳۹۳ه، ۱۹۷۳م.</ref>.<ref>[[صدیقه بیات|بیات، صدیقه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «هستیشناسی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۵۳۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۴۰: | خط ۳۷: | ||
[[رده:هستیشناسی]] | [[رده:هستیشناسی]] | ||