پرش به محتوا

ابراهیم بن اسحاق احمری در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سلسله' به 'سلسله'
جز (جایگزینی متن - ']]↵{{پایان منابع}}↵↵{{اصحاب امام رضا}}↵↵==' به ']] {{پایان منابع}} ==')
جز (جایگزینی متن - 'سلسله' به 'سلسله')
خط ۱۰: خط ۱۰:
ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی، مکنی به [[ابو اسحاق]]<ref>الرجال، ابن غضائری، ج۱، ص۳۷.</ref>، [[محدث]] [[قرن سوم]] قمری و از راویان امام رضا{{ع}} شمرده شده است<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۲۱.</ref>. بنا به گفته [[سمعانی]]، احمری نسبتی است به احمر [[قبیله]] بطنی از «[[أزد]]»<ref>الأنساب، سمعانی، ج۱، ص۱۲۴.</ref>. اما أزد خود بر چند قسم است<ref>معجم البلدان، ج۳، ص۳۶۸.</ref> که همگی از تیره‌های [[عربی]] هستند و این البته با موطن او که از اهالی روستای اسفیدهان (اسفیدان امروزی) از نواحی [[نهاوند]] است<ref>الأمالی، طوسی، ص۴۰۶.</ref>. به هر حال [[شیخ طوسی]] نامش را علاوه بر آنچه ذکر شد، «الاعجمی» (العجمی) نیز آورده است<ref>الفهرست، طوسی، ص۴۲.</ref> که خود بر [[غیر عرب]] بودن وی اشاره دارد.
ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی، مکنی به [[ابو اسحاق]]<ref>الرجال، ابن غضائری، ج۱، ص۳۷.</ref>، [[محدث]] [[قرن سوم]] قمری و از راویان امام رضا{{ع}} شمرده شده است<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۲۱.</ref>. بنا به گفته [[سمعانی]]، احمری نسبتی است به احمر [[قبیله]] بطنی از «[[أزد]]»<ref>الأنساب، سمعانی، ج۱، ص۱۲۴.</ref>. اما أزد خود بر چند قسم است<ref>معجم البلدان، ج۳، ص۳۶۸.</ref> که همگی از تیره‌های [[عربی]] هستند و این البته با موطن او که از اهالی روستای اسفیدهان (اسفیدان امروزی) از نواحی [[نهاوند]] است<ref>الأمالی، طوسی، ص۴۰۶.</ref>. به هر حال [[شیخ طوسی]] نامش را علاوه بر آنچه ذکر شد، «الاعجمی» (العجمی) نیز آورده است<ref>الفهرست، طوسی، ص۴۲.</ref> که خود بر [[غیر عرب]] بودن وی اشاره دارد.


از [[زندگی]] [[ابراهیم]] اطلاع چندانی در منابع وجود ندارد. وی در متون [[روایی]] [[شیعه]]، در [[سلسله]] [[روایات]] نسبتاً زیادی قرار دارد که با واسطه از [[امام سجاد]]{{ع}}<ref>المحاسن، ج۲، ص۳۸۰.</ref>، [[امام باقر]]{{ع}}<ref>الأمالی، طوسی، ص۴۰۶.</ref>، [[امام صادق]]{{ع}}<ref>الأمالی، طوسی، ص۳۱۹.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>الاختصاص، ص۵۹.</ref> نقل می‌شود و علاوه بر اینها، دو [[روایت]] از [[امام رضا]]{{ع}} نیز دارد که بر اساس نقل [[محدثان]]، یکی از آنها را که درباره [[نماز خواندن]] پدر حضرت در دهه آخر [[ماه رمضان]] است، با چند واسطه نقل کرده است<ref>الاستبصار، ج۱، ص۴۶۶.</ref> و دیگری را گویا مستقیماً و بدون واسطه از آن حضرت نقل می‌کند<ref>کامل الزیارات، ص۵۰۶؛ تهذیب الأحکام، ج۶ ص۸۵.</ref>. این روایت در مورد [[ثواب]] [[زیارت]] ایشان است که می‌فرماید: «هر کس مرا زیارت کند، در [[روز قیامت]] در سه موطن سخت به دیدنش می‌آیم: هنگامی که کتاب اعمالش را به دستش می‌دهند، در [[صراط]] و در [[میزان]]».  
از [[زندگی]] [[ابراهیم]] اطلاع چندانی در منابع وجود ندارد. وی در متون [[روایی]] [[شیعه]]، در سلسله [[روایات]] نسبتاً زیادی قرار دارد که با واسطه از [[امام سجاد]]{{ع}}<ref>المحاسن، ج۲، ص۳۸۰.</ref>، [[امام باقر]]{{ع}}<ref>الأمالی، طوسی، ص۴۰۶.</ref>، [[امام صادق]]{{ع}}<ref>الأمالی، طوسی، ص۳۱۹.</ref> و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>الاختصاص، ص۵۹.</ref> نقل می‌شود و علاوه بر اینها، دو [[روایت]] از [[امام رضا]]{{ع}} نیز دارد که بر اساس نقل [[محدثان]]، یکی از آنها را که درباره [[نماز خواندن]] پدر حضرت در دهه آخر [[ماه رمضان]] است، با چند واسطه نقل کرده است<ref>الاستبصار، ج۱، ص۴۶۶.</ref> و دیگری را گویا مستقیماً و بدون واسطه از آن حضرت نقل می‌کند<ref>کامل الزیارات، ص۵۰۶؛ تهذیب الأحکام، ج۶ ص۸۵.</ref>. این روایت در مورد [[ثواب]] [[زیارت]] ایشان است که می‌فرماید: «هر کس مرا زیارت کند، در [[روز قیامت]] در سه موطن سخت به دیدنش می‌آیم: هنگامی که کتاب اعمالش را به دستش می‌دهند، در [[صراط]] و در [[میزان]]».  


طبق شواهدی که وجود دارد، او در اواخر قرن سوم، هنوز در قید [[حیات]] بوده است، چنان‌که روایاتی که [[ابوسلیمان احمد بن هوده ابی‌هراسه باهلی]] در سال ۲۶۳<ref>کتاب الغیبة، نعمانی، ص۳۰۰.</ref> یا ۲۷۳<ref>کتاب الغیبة، نعمانی، ص۱۲۶، ۲۱۰، ۳۱۳، ۳۲۷.</ref> یا ۲۹۳ق از وی شنیده<ref>کتاب الغیبة، نعمانی، ص۶۵، ۲۵۵.</ref> و نیز آنچه [[ظفر بن حمدون بن احمد بادرانی]] به [[سال ۲۹۵ق]] از وی در منزلش در فارسان شنیده<ref>الأمالی، طوسی، ص۴۰۶.</ref>، حاکی از آن است. در این صورت، نقل مستقیم وی از [[امام رضا]]{{ع}} چندان مقرون به واقع به نظر نمی‌رسد و طبعاً وی را باید از [[راویان]] با واسطه آن حضرت بر شمرد و [[روایت]] مذکور نیز باید مرسل باشد، چنانکه [[شیخ مفید]] آن را بدین گونه ذکر می‌کند<ref>المقنعة، ص۴۷۹.</ref>، مگر بتوان در گزاره‌های پیشین خدشه کرد با وی را از [[معمرین]] دانست، هر چند [[گواهی]] برای آن نمی‌توان ارائه کرد.
طبق شواهدی که وجود دارد، او در اواخر قرن سوم، هنوز در قید [[حیات]] بوده است، چنان‌که روایاتی که [[ابوسلیمان احمد بن هوده ابی‌هراسه باهلی]] در سال ۲۶۳<ref>کتاب الغیبة، نعمانی، ص۳۰۰.</ref> یا ۲۷۳<ref>کتاب الغیبة، نعمانی، ص۱۲۶، ۲۱۰، ۳۱۳، ۳۲۷.</ref> یا ۲۹۳ق از وی شنیده<ref>کتاب الغیبة، نعمانی، ص۶۵، ۲۵۵.</ref> و نیز آنچه [[ظفر بن حمدون بن احمد بادرانی]] به [[سال ۲۹۵ق]] از وی در منزلش در فارسان شنیده<ref>الأمالی، طوسی، ص۴۰۶.</ref>، حاکی از آن است. در این صورت، نقل مستقیم وی از [[امام رضا]]{{ع}} چندان مقرون به واقع به نظر نمی‌رسد و طبعاً وی را باید از [[راویان]] با واسطه آن حضرت بر شمرد و [[روایت]] مذکور نیز باید مرسل باشد، چنانکه [[شیخ مفید]] آن را بدین گونه ذکر می‌کند<ref>المقنعة، ص۴۷۹.</ref>، مگر بتوان در گزاره‌های پیشین خدشه کرد با وی را از [[معمرین]] دانست، هر چند [[گواهی]] برای آن نمی‌توان ارائه کرد.
۲۱۸٬۲۱۵

ویرایش