ایوب بن بشیر بن سعد بن نعمان انصاری: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'خداوند متعالی' به 'خداوند متعال'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'خداوند متعالی' به 'خداوند متعال') |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[عبدان]] و [[ابن شاهین]] او را در شمار [[یاران رسول خدا]]{{صل}} دانستهاند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۴۷.</ref>. به گفته [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۳۲۷.</ref> او همراه پدرش در [[جنگ احد]]، [[خندق]] و دیگر [[جنگهای رسول خدا]]{{صل}} شرکت کرد. وی در [[واقعه حره]] شرکت داشت و جراحات زیادی برداشت. دو سال بعد از واقعه حره، در ۷۵ سالگی درگذشت. با توجه به سال درگذشت او، باید سال ولادتش اوایل [[بعثت]] [[رسول خدا]] باشد و حدود بیست سال از [[روزگار]] رسول خدا را [[درک]] کرده باشد <ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص:۳۲۸.</ref>. از او تنها یک فرزند به نام عبدالله باقی ماند، اما از عبدالله [[فرزندی]] باقی نماند <ref>ابن سعد، ج۵، ص:۵۸.</ref>. | [[عبدان]] و [[ابن شاهین]] او را در شمار [[یاران رسول خدا]]{{صل}} دانستهاند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۴۷.</ref>. به گفته [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۱، ص۳۲۷.</ref> او همراه پدرش در [[جنگ احد]]، [[خندق]] و دیگر [[جنگهای رسول خدا]]{{صل}} شرکت کرد. وی در [[واقعه حره]] شرکت داشت و جراحات زیادی برداشت. دو سال بعد از واقعه حره، در ۷۵ سالگی درگذشت. با توجه به سال درگذشت او، باید سال ولادتش اوایل [[بعثت]] [[رسول خدا]] باشد و حدود بیست سال از [[روزگار]] رسول خدا را [[درک]] کرده باشد <ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص:۳۲۸.</ref>. از او تنها یک فرزند به نام عبدالله باقی ماند، اما از عبدالله [[فرزندی]] باقی نماند <ref>ابن سعد، ج۵، ص:۵۸.</ref>. | ||
از ایوب بن بشیر درباره اواخر عمر [[مبارک]] رسول خدا نقل شده است که [[حضرت]] در ایام [[بیماری]]، در حالی که دستمالی بر سر بسته بود از [[خانه]] بیرون آمد، به [[مسجد]] رفت و بالای [[منبر]] نشست. نخست بر [[اصحاب]] [[أحد]] [[درود]] فرستاد و برای آنان از [[خداوند]] | از ایوب بن بشیر درباره اواخر عمر [[مبارک]] رسول خدا نقل شده است که [[حضرت]] در ایام [[بیماری]]، در حالی که دستمالی بر سر بسته بود از [[خانه]] بیرون آمد، به [[مسجد]] رفت و بالای [[منبر]] نشست. نخست بر [[اصحاب]] [[أحد]] [[درود]] فرستاد و برای آنان از [[خداوند متعال]] [[آمرزش]] و [[بخشش]] [[طلب]] کرد <ref>نسوی، ج۱، ص:۳۸۱.</ref>. سپس از [[رحلت]] خود خبر داد و فرمود: «ای [[مردم]]! بندهای از [[بندگان خدا]] را بین [[دنیا]] و آنچه در پیشگاه [[حق تعالی]] است، مخیر کردند و او پیشگاه خداوند را برگزید» <ref>ابن سعد، ج:۳، ۱۹۰؛ بلاذری، ج۲، ص:۲۱۸؛ طبری، ج۲، ص:۱۷۶؛ طبرانی، ج۱۹، ص:۳۴۲.</ref>. در ذیل این [[حدیث]]، [[حدیث]] برساخته و مجعول {{عربی|"سدوا الأبواب الا باب ابي بكر"}} از ایوب بن بشیر نقل شده است <ref>ابن اثیر، ج۶، ص:۳۹۹.</ref>. [[ابن سعد]] <ref>ابن سعد، ج۳، ص:۱۹۰.</ref>[[روایت]] بالا را از ایوب بن بشیر نقل کرده است، اما [[متقی هندی]] <ref>متقی هندی، ج۲، ص:۵۰۲.</ref> آن را از طریق [[زهری]] نقل نموده و سپس گفته است: ایوب بن بشیر این [[روایت]] را از [[معاویة بن ابی سفیان]] شنیده است. | ||
به گفته [[محمد بن یحیی بن حبان]]، ایوب بن بشیر روزی به [[رسول خدا]] عرض کرد: یا [[رسول الله]]، من [[تأمل]] کردهام که یک سوم نمازم را [[دعا]] و [[درود]] برای شما قرار دهم. [[حضرت]] فرمود: این کار را مکن. ایوب اندکی [[صبر]] کرد و دوباره به حضرت عرض کرد: یا رسول الله، اگر نصف نمازم را دعا برای شما بخوانم و بر تو درود بفرستم چطور؟ حضرت باز قبول نکرد. برای بار سوم اندکی تأمل کرد و سپس گفت: یا رسول الله، اگر تمام نمازم را دعا و درود برای شما قرار دهم چطور؟ حضرت فرمود: «در این صورت [[خداوند]] [[امر]] دنیا و آخرتت را کفایت میکند». <ref>{{متن حدیث|أُذِنَ يَكْفِيَكَ اللَّهُ تَعَالَى مَا أَهَمَّكَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاكَ وَ اخِرَتَكَ}}؛ ابن اثیر، ج۱، ص:۳۴۷.</ref>. روایت یاد شده، در منابع دیگر از مردی که [[خدمت]] [[رسول خدا]] رسید نقل شده است <ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص:۱۳۶؛ کلینی، ج۲، ص:۴۹۳؛ طبرانی، ج۴، ص:۳۵.</ref>. | به گفته [[محمد بن یحیی بن حبان]]، ایوب بن بشیر روزی به [[رسول خدا]] عرض کرد: یا [[رسول الله]]، من [[تأمل]] کردهام که یک سوم نمازم را [[دعا]] و [[درود]] برای شما قرار دهم. [[حضرت]] فرمود: این کار را مکن. ایوب اندکی [[صبر]] کرد و دوباره به حضرت عرض کرد: یا رسول الله، اگر نصف نمازم را دعا برای شما بخوانم و بر تو درود بفرستم چطور؟ حضرت باز قبول نکرد. برای بار سوم اندکی تأمل کرد و سپس گفت: یا رسول الله، اگر تمام نمازم را دعا و درود برای شما قرار دهم چطور؟ حضرت فرمود: «در این صورت [[خداوند]] [[امر]] دنیا و آخرتت را کفایت میکند». <ref>{{متن حدیث|أُذِنَ يَكْفِيَكَ اللَّهُ تَعَالَى مَا أَهَمَّكَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاكَ وَ اخِرَتَكَ}}؛ ابن اثیر، ج۱، ص:۳۴۷.</ref>. روایت یاد شده، در منابع دیگر از مردی که [[خدمت]] [[رسول خدا]] رسید نقل شده است <ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص:۱۳۶؛ کلینی، ج۲، ص:۴۹۳؛ طبرانی، ج۴، ص:۳۵.</ref>. |