توسل در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پرسش مرتبط  =  

}}

==مقدمه==

وسیله‌جویی، [[حاجت]] خواستن از [[خداوند]]، با وسیله و شفیع قرار دادن [[پاکان]] و [[ائمه معصومین]]{{عم}} از جمله [[سید الشهدا]] و فرزندانش و [[شهدای کربلا]]، در [[قرآن]] است که: {{متن قرآن|وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ}}<ref>«و به سوی او راه جویید» سوره مائده، آیه ۳۵.</ref>، {{متن قرآن|يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ}}<ref>«آن کسانی که (مشرکان به پرستش) می‌خوانند خود به سوی پروردگارشان دستاویز می‌جویند» سوره اسراء، آیه ۵۷.</ref>. [[توسّل]]، [[دست]] یافتن به [[قلب]] هستی، از طریق رگ‌هایی است که این [[ارتباط]] حیاتی را تسهیل می‌کند.

== منابع ==

{{منابع}}

{{پایان منابع}}

{{پانویس}}

[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]