پرش به محتوا

نور العین فی مشهد الحسین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - '==دربارهٔ کتاب==' به '== دربارهٔ کتاب ==')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان پیشین =
| عنوان = نور العین فی مشهد الحسین
| عنوان = نور العین فی مشهد الحسین
| عنوان پسین =
| شماره جلد =
| عنوان اصلی =  
| عنوان اصلی =  
| تصویر = 140007010.jpg
| تصویر = 140007010.jpg
خط ۲۳: خط ۲۶:
| محل نشر =  
| محل نشر =  
| سال نشر =  
| سال نشر =  
| تعداد جلد =
| تعداد صفحات =  
| تعداد صفحات =  
| شابک =‫‬‮‭
| شابک =‫‬‮‭
خط ۳۱: خط ۳۳:


== دربارهٔ کتاب ==
== دربارهٔ کتاب ==
نورالعین، مقتلی منسوب به «[[ابواسحاق اسفراینی]]» است و این عنوان ([[کنیه]] و نسبت)، منحصر به [[ابراهیم بن محمد بن ابراهیم اسفراینی]](م ۴۱۷ یا ۴۱۸ق)، [[فقیه]] [[شافعی]] است؛ اما هیچ یک از منابع کهن، تألیف چنین [[کتابی]] را در شرح حال او گزارش نکرده‌اند<ref>ر.ک: طبقات الشافعیه، ج۴، ص۲۵۶؛ وفیات الأعیان، ج۱، ص۲۸؛ تبیین کذب المفتری، ص۲۴۳؛ سیر أعلام النبلاء، ج۱۷، ص۳۵۳؛ البدایة و النهایة، ج۱۲، ص۳۰.</ref>.
نورالعین، مقتلی منسوب به «[[ابواسحاق اسفراینی]]» است و این عنوان ([[کنیه]] و نسبت)، منحصر به [[ابراهیم بن محمد بن ابراهیم اسفراینی]](م ۴۱۷ یا ۴۱۸ق)، [[فقیه]] [[شافعی]] است؛ اما هیچ یک از منابع کهن، تألیف چنین [[کتابی]] را در شرح حال او گزارش نکرده‌اند<ref>ر. ک: طبقات الشافعیه، ج۴، ص۲۵۶؛ وفیات الأعیان، ج۱، ص۲۸؛ تبیین کذب المفتری، ص۲۴۳؛ سیر أعلام النبلاء، ج۱۷، ص۳۵۳؛ البدایة و النهایة، ج۱۲، ص۳۰.</ref>.


در میان کتاب‌شناسان متأخر، ابتدا [[اسماعیل پاشا بغدادی]]<ref>هدیة العارفین، ج۱، ص۸.</ref> و پس از او، شیخ [[آقا بزرگ تهرانی]]<ref>الذریعة، ج۱۷، ص۷۲–۷۳، ش۳۸۰.</ref> و [[یوسف اِلیان سَرکیس]]<ref>معجم المطبوعات العربیة، ج۱، ص۴۳۶.</ref> این کتاب را به وی منسوب نموده‌اند. آنچه نظر اسماعیل پاشا را کم اعتبار می‌کند، اشاره وی به [[وفیات الأعیان (کتاب)|وفیات الأعیان]] به عنوان منبع است، حال آنکه ما چنین مطلبی را در وفیات الأعیان نیافتیم و اسماعیل پاشا خود در کتاب دیگرش، [[إیضاح المکنون (کتاب)|إیضاح المکنون]]، کتاب را بدون ذکر مؤلف آن، معرفی کرده است<ref>ایضاح المکنون، ج۲، ص۶۸۵.</ref>.
در میان کتاب‌شناسان متأخر، ابتدا [[اسماعیل پاشا بغدادی]]<ref>هدیة العارفین، ج۱، ص۸.</ref> و پس از او، شیخ [[آقا بزرگ تهرانی]]<ref>الذریعة، ج۱۷، ص۷۲–۷۳، ش۳۸۰.</ref> و [[یوسف اِلیان سَرکیس]]<ref>معجم المطبوعات العربیة، ج۱، ص۴۳۶.</ref> این کتاب را به وی منسوب نموده‌اند. آنچه نظر اسماعیل پاشا را کم اعتبار می‌کند، اشاره وی به [[وفیات الأعیان (کتاب)|وفیات الأعیان]] به عنوان منبع است، حال آنکه ما چنین مطلبی را در وفیات الأعیان نیافتیم و اسماعیل پاشا خود در کتاب دیگرش، [[إیضاح المکنون (کتاب)|إیضاح المکنون]]، کتاب را بدون ذکر مؤلف آن، معرفی کرده است<ref>ایضاح المکنون، ج۲، ص۶۸۵.</ref>.


کتاب‌شناسان معاصر، مانند [[سید عبدالعزیز طباطبایی]]، نیز بر این اعتقادند که این کتاب را بر اسفراینی بسته‌اند؛ زیرا اسلوب و سبک آن، با کتاب‌های تألیف‌ شده در [[قرن چهارم]]، یعنی سال‌های [[تدریس]] و تألیف اسفراینی، همسان نیست<ref>ر.ک: أهل البیت فی المکتبة العربیة، ص۶۵۵.</ref>.
کتاب‌شناسان معاصر، مانند [[سید عبدالعزیز طباطبایی]]، نیز بر این اعتقادند که این کتاب را بر اسفراینی بسته‌اند؛ زیرا اسلوب و سبک آن، با کتاب‌های تألیف‌ شده در [[قرن چهارم]]، یعنی سال‌های [[تدریس]] و تألیف اسفراینی، همسان نیست<ref>ر. ک: أهل البیت فی المکتبة العربیة، ص۶۵۵.</ref>.


نکته آخر، آنکه مطالب کتاب، بدون [[سند]] و مأخذ است و گاه چنان غیر معتبر و دور از [[عقل]] است<ref>مانند آنکه اسب امام حسین{{ع}} به تنهایی ۲۶ سواره و نُه اسب را کشت (نورالعین، ص۵۱) و یا جنگ از روز سوم محرم شروع شد و امام{{ع}} در همان روز سوم، هزار نفر را کشت (ص ۳۶) و موارد دیگر (ر.ک، ص۷ و ۳۷-۳۸ و ۴۱ و ۴۴ و ۴۸ و...).</ref> که تألیف آن را از سوی یک فقیه دانشمند، بعید می‌سازد. از این‌رو، محققان [[خبره]] در [[سیره]] و [[تاریخ]] [[امام حسین]]{{ع}}، به [[انکار]] آن پرداخته‌اند<ref>مانند شهید قاضی طباطبایی که آن را در ضعف و جعل، مانند مقتل منسوب به ابو مخنف و سراسر قصه می‌خواند (تحقیق درباره اولْ اربعین حضرت سید الشهدا{{ع}}، ص۶۰) و نیز میرزا محمد ارباب در اربعین حسینیه (ص ۲۷۲) و فضلعلی قزوینی در الإمام حسین{{ع}} و أصحابه (ج ۱، ص۱۵۰).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص:۳۵-۳۶.</ref>
نکته آخر، آنکه مطالب کتاب، بدون [[سند]] و مأخذ است و گاه چنان غیر معتبر و دور از [[عقل]] است<ref>مانند آنکه اسب امام حسین {{ع}} به تنهایی ۲۶ سواره و نُه اسب را کشت (نورالعین، ص۵۱) و یا جنگ از روز سوم محرم شروع شد و امام {{ع}} در همان روز سوم، هزار نفر را کشت (ص ۳۶) و موارد دیگر (ر. ک، ص۷ و ۳۷-۳۸ و ۴۱ و ۴۴ و ۴۸ و...).</ref> که تألیف آن را از سوی یک فقیه دانشمند، بعید می‌سازد. از این‌رو، محققان [[خبره]] در [[سیره]] و [[تاریخ]] [[امام حسین]] {{ع}}، به [[انکار]] آن پرداخته‌اند<ref>مانند شهید قاضی طباطبایی که آن را در ضعف و جعل، مانند مقتل منسوب به ابو مخنف و سراسر قصه می‌خواند (تحقیق درباره اولْ اربعین حضرت سید الشهدا {{ع}}، ص۶۰) و نیز میرزا محمد ارباب در اربعین حسینیه (ص ۲۷۲) و فضلعلی قزوینی در الإمام حسین {{ع}} و أصحابه (ج ۱، ص۱۵۰).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص:۳۵-۳۶.</ref>


== فهرست کتاب ==
== فهرست کتاب ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش