ابوالحسین بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابوالحسین محمد بن علی بن طیّب بصری]] وی [[اهل بصره]] و ساکن [[بغداد]] بود و از [[دانشمندان]] [[علم کلام]]<ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰. </ref> و از [[پیشوایان]] [[معتزله]] به شمار می‌‌آمد. <ref>وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۷۱. </ref> از استادان وی اطلاعی در دست نیست، ولی از فردی به نام [[هلال بن محمد]] تنها یک [[حدیث]] نقل کرده است. <ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.</ref> وی در بغداد به [[تدریس]] علم کلام [[اشتغال]] داشت و [[شاگردان]] بسیاری در حلقه درس او شرکت می‌‌کردند؛ <ref> المنتظم، ج۱۵، ص۳۰۰. </ref> شاگردانی چون [[خطیب بغدادی]] و [[عبدالله جرجانی]] از وی مطالبی شنیده و [[روایت]] کرده‌اند<ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰. </ref> و [[ابوعلی بن ولید]] و [[ابوالقاسم بن بتّان معقول]] را از وی فرا گرفته‌اند. وی فردی [[فصیح]] و [[بلیغ]] و دارای اطلاعات بسیاری بود. گفته‌اند: [[فخرالدین رازی]] کتاب المحصول خویش را از کتاب المعتمد فی اصول الفقه [[ابوالحسین بصری]] اخذ کرده است. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱۷، ص۵۸۷ ـ ۵۸۸.</ref> وی دارای آثار و تصنیفاتی دیگری نیز در موضوعات مختلف بوده که عبارت‌اند از: تصفّح الادله در دو مجلد، غرر الادلّه، شرح الاصول الخمسه، <ref>وفیات الاعیان، ج۴، ص۲۷۱. </ref> شرح اسماء الطبیعی<ref>الاعلام، ج۶، ص۲۷۵.</ref> و فائت العین علی کتاب العین. <ref>هدیة العارفین، ج۲، ص۶۹.</ref> وی در ماه [[ربیع الاول]] [[سال]] ۴۳۶ه در بغداد [[وفات]] کرد و [[ابوعبداللّه صیمری]] بر او [[نماز]] گزارد و در [[مقبره]] شونیزی بغداد [[دفن]] گردید<ref>تاریخ بغداد، ج۳، ص۱۰۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۶۱.</ref>