ابوضمیره حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل  = ابوضمیره حمیری | مداخل مرتبط = [[ابوضمیره حمیری در تراجم و رجال]] - [[ابوضمیره حمیری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}

}}

نام وی را به [[اختلاف]] [[سعد]] ([[سعید]])<ref>موارد اختلاف و تصحیف را بنگرید در ابن حبان، مجروحین، ج۱، ص۲۴۴؛ ابن ابی‌حاتم، ج۳، ص۵۸؛ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۷۴.</ref> و [[روح]] نامیده‌اند. [[بخاری]]<ref>بخاری، ج۲، ص۳۸۸.</ref> نام فرزند [[ابوضمیره]] (ضمیره یا ضمره) را سعد آورده، ولی [[ابن حجر]] با اعلام اینکه بخاری، به [[یقین]] سعد را نام ابوضمیره می‌داند، بخشی از این تصحیف‌ها را به عهده شارحان نهاده و آن را نتیجه اختلاف درباره نام [[پدر]] و انتقال آن به پسر دانسته است<ref>ابن حجر، فتح، ج۱، ص۴۱۲؛ ر. ک: ابن حبان، ج۳، ص۱۵۱؛ ابن عدی، ج۲، ص۳۵۶.</ref>. کسانی که ابوضمیره را روح نامیده‌اند، وی را فرزند سندر (=[[زیبا]]) یا شیرزاد (=داروی گیاهی زیاد کننده شیر) گفته‌اند<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۸.</ref>. [[طبری]]<ref>تاریخ، ج۲، ص۴۲۰.</ref> بر اساس گفتار نسب‌شناسان [[فارسی]] [[زبان]]، نامش را «واح»، فرزند شیر زبن بیرویس بن تاریشمة بن ماهوش بن با کمهیر آورده است. از این رو، نژاد وی را نیز به اختلاف، [[عرب]] [[حمیری]] از [[آل]] ذی یزن<ref>بخاری، ج۲، ص۳۸۸؛ ابن ابی‌حاتم، ج۳، ص۵۸؛ ابن حبان، مجروحین، ج۱، ص۲۴۴.</ref> ضمری لیثی<ref>ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۱۹۹.</ref> و فارسی از [[فرزندان]] گشتاسب<ref>تاریخ، ج۲، ص۴۲۰؛ ابن‌شهرآشوب، ج۱، ص۱۴۸.</ref> دانسته‌اند. [[مجلسی]]<ref>مجلسی، ج۲۶، ص۲۲.</ref> پس از آوردن اختلاف نظرها، عرب بودن وی را مشهور دانسته و [[احمدی میانجی]]<ref>احمدی میانجی، ج۳، ص۲۵۴-۲۵۵.</ref> با تکیه بر دو روایتی که در ادامه می‌آید، فارسی بودن ابوضمیره را احتمال داده است.

[[کنیه]] ابوضمیره و همسرش - ام ضمیره - برگرفته از نام فرزندشان ضمیره (یا ضمره از [[راویان]] و [[محدثان]] [[اخبار]] [[سیره نبوی]]) است<ref>ابن عساکر، ج۴، ص۲۹۳.</ref>. [[ابن شهرآشوب]]<ref>ابن‌شهرآشوب، ج۱، ص۱۴۸.</ref>، ابوضمیره و ابو ضمره را یک نفر و ابن کلبی، این ابوضمیره را غیر از ابوضمیره، از [[موالیان]] [[امام علی]] {{ع}} دانسته است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۹۰.</ref>.

ابوضمیره در شمار [[غنایم]] و موالیان [[آزاد]] شده [[رسول خدا]] {{صل}} بود. برخی وی را خریده [[ام سلمه]] برای [[حضرت]] و [[آزاد]] شده ایشان دانسته‌اند<ref>ابن‌شهرآشوب، ج۱، ص۱۴۸.</ref>. انضمام دو [[روایت]] [[اسیران]] [[بحرین]] و [[اسارت]] ام ضمیره، احتمال اسارت ضمیره و خانواده‌اش را در [[نبرد]] بحرین تقویت می‌کند. بر پایه خبر نخست، [[ابواسید انصاری]]، اسیرانی از بحرین آورد و [[رسول خدا]] {{صل}} فرزند زنی را که در فراغ فرزندش می‌گریست، به وی برگرداند<ref>مالک، ج۴، ص۲۸۰.</ref>. بنا بر خبر دوم، ضمیره می‌گوید: رسول خدا {{صل}} ام ضمیره (مادرش) را گریان دید و سبب آن را پرسید. گفت: میان من و فرزندم جدایی انداخته‌اند. فرمود: {{متن حدیث|لا يُفَرَّقُ بَيْنَ الْوَالِدَةِ وَ وَلَدِهَا }}؛ و فردی را نزد صاحب ضمیره فرستاد و وی را به شتربچه‌ای خرید<ref>بخاری، ج۲، ص۳۸۹؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۹.</ref>. حضرت پس از [[آزادی]]، برای وی و خاندانش نامه‌ای به خط [[ابی بن کعب]] نوشت و در آن با اشاره به آزادی آنان، یادآور شد که اینان خاندانی از [[عرب]] هستند که [[مسلمان]] شده‌اند و کنار رسول خدا {{صل}} بودن را، بر پیوستن به قومشان ترجیح داده‌اند. حضرت درباره آنان به [[نیکی]] سفارش کرد<ref>ابن قتیبه، ص۱۴۸؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۹؛ ابن عساکر، ج۴، ص۲۹۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۴۰۲.</ref>. این [[نامه]] را برخی از [[ابن سعد]] نقل کرده‌اند<ref>ر. ک: ابن کثیر، ج۵، ص۳۴۳.</ref> که در چاپ موجود یافت نشد. حمیدالله <ref>(الوثائق، ۳۲۹ نامه شماره ۲۴۴)</ref> این نامه را برای ابو ضمره حبشی آورده و از شخص دیگری نیز به نام [[ابوضمیره]] [[ایرانی]] نام برده است. [[احمدی میانجی]]<ref>احمدیم یانجی، ج۳، ص۲۵۴-۲۵۵.</ref> بر اساس همان دو خبر بالا، [[فارسی]] بودن ابوضمیره را احتمال داده و عبارت [[اهل بیت]] من العرب را، به منزله عرب بودن و تأکیدی بر آزادی آنان [[تفسیر]] کرده است تا عرب، برخوردی مانند [[موالی]] [[عجم]] با آنان نداشته باشد.

نامه رسول خدا {{صل}} دست کم تا [[زمان]] [[مقدسی]] (در [[قرن پنجم]]) در دست [[فرزندان]] ابوضمیره بوده است<ref>مقدسی، ج۵، ص۲۴.</ref>. [[حسین بن عبدالله بن ضمیرة بن ابی ضمیره]]، آن نامه را نزد [[مهدی عباسی]] برد. [[مهدی]] آن را بوسید و بر چشم نهاد و سیصد [[دینار]] به وی بخشید. همو در سفری به همراه خاندانش، گرفتار دزدان شد که با دیدن این [[نامه]] در میان اثاثیه، [[اموال]] [[غارت]] شده را برگردانده، او را رها کردند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۹۰؛ به نقل از ابن سعد و بلاذری.</ref>. بنا بر گفته [[زبیری]]، [[ابوضمیره]] در عقیق [[مدینه]] [[منزل]] داشت<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۹۰.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوضمیره حمیری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۸۵-۳۸۶.</ref>