آمادگی اجتماعی برای ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از مهم‌ترین رازهای [[غیبت امام مهدی]] {{ع}} نبود [[آمادگی]] در جامعۀ انسانی است. از این رو لازم است [[مردم]] احساس نیاز کرده با [[علم]] و [[معرفت]] سراغ [[امام زمان]] {{ع}} بروند. آنچه در [[پیشوایان دینی]] و به ویژه دربارۀ [[حضرت مهدی]] {{ع}} مطرح است، پذیرش قلبی و همگانی [[رهبری]] آن [[حضرت]] و [[حمایت]] از ایشان است؛ اگرچه، این امر در [[زمان ظهور]] آن [[حضرت]] به شکل کامل تحقق خواهد یافت و [[مردم]] با ملاحظۀ روش و [[رفتار]] والای آن [[حضرت]] با [[رضایت]] و [[خشنودی]] تمام، [[ولایت]] و [[حاکمیت]] او را خواهند پذیرفت و از او [[اطاعت]] خواهند کرد؛ اما، زمینۀ آن به طور قطع می‌بایست [[پیش از ظهور]] رقم بخورد. از این رو یک [[منتظر]] [[توانمند]] می‌‌بایست تمام تلاش خود را برای ایجاد [[آمادگی عمومی]] و پذیرش آن [[منجی]] بزرگ، به کار ببندد. او می‌‌بایست از تمامی ابزار ممکن برای آشنا شدن بیشتر [[جامعۀ بشری]] با آن [[موعود]] [[امت‌ها]] استفاده کند<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین (مقاله)|مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین]]، ص؟؟ ؟.</ref>.  

* زیربنای [[اعمال]] و [[رفتار]] [[انسان]] [[فکر]] و [[اندیشه]] است و [[باورهای اساسی]] [[انسان]]، [[زندگی]] او را حفظ می‌کند<ref>ر. ک: [[سیمین صمیمی|صمیمی، سیمین]]، [[عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث]]، ص؟؟ ؟.</ref>. اصلی‌ترین [[حکمت]] تأخیر و مهم‌ترین عامل مؤثر انسانی در رخداد [[قیام مهدوی]]، [[آمادگی فکری]] و [[وحدت]] نگرش همۀ [[اقوام]] و [[ملل]] انسانی دربارۀ [[مدیریت]] [[جهان]] به وسیلۀ [[انسان کامل]] است. تحقق [[اهداف قیام امام مهدی]] {{ع}}، منوط به [[آگاهی]] پیشین [[مردمان]] از راهبردهای [[فرهنگی]] و [[سیاسی]] آن است و این مهم، جز با [[آمادگی فکری]] و وجود زمینه‌های معرفتی در مخاطبان و [[جامعه]] دربارۀ این [[قیام]]، ممکن نخواهد بود<ref>ر. ک: [[محمد باقری‌زاده اشعری|باقری‌زاده اشعری، محمد]]، [[از امام مهدی بیشتر بدانیم (کتاب)|از امام مهدی بیشتر بدانیم]]، ص۱۲۹، ۱۳۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۲۳- ۲۲۶.</ref>. آنچه [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] آن [[حضرت]] را از دیگر [[انقلاب‌ها]] متمایز و ممتاز می‌سازد، دگرگونی‌های [[اعتقادی]] و [[باور]] انسان‌هاست، که در پرتو تلاش‌های او و همه یارانش پدید خواهد آمد<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>.  

* اساسی‌ترین ویژگی در بخش [[رفتار]]، ایجاد "[[آمادگی روحی]] و روانی" در خود و [[جامعه]] است<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]] ج۳ ج۳، ص۵۴-۶۱؛ [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲؛ [[مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین (مقاله)|مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین]]، ص؟؟ ؟.</ref>. [[آمادگی]] در حوزۀ [[محبت]]، پالایش [[روح]] و تصفیۀ [[باطن]] و [[تطهیر]] درون و نیز انس منطقی با [[ادعیه]] و اذکاری است که از ناحیۀ [[معصومان]] {{ع}} رسیده و رمز ارتباط حبی و [[باطنی]] میان [[شیعه]] و [[امام]] خود است<ref>ر. ک: [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]، ص؟؟ ؟.</ref>. [[هدف]] از [[انتظار فرج]]، رهاشدن از تنگناهای روحی و روانی و [[امید]] به آینده‌ای بهتر است که بخشی از [[آسایش]] و [[آرامش روحی]] و روانی را نیز تأمین می‌کند<ref>ر. ک: [[محمد محمدی ری شهری|محمدی ری شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۵، ص ۳۱۲ ـ ۳۱۴.</ref>. [[انتظار]] حالتی است روحی و درونی، به‌گونه‌ای که شاید شخص [[منتظر]] در مدت انتظارش از جهت جسمانی در وضعیتی [[متعادل]] به سر می‌برد ولی در درون خود احساس کمبود و [[نقص]] نموده و دچار تشویش شده است و مهم‌تر اینکه او تن به این‌ [[اضطراب]] تشویش نمی‌سپارد بلکه درصدد رفع آن است و خود تلاش می‌کند تا این کمبود و [[نقص]] مرتفع گردد و برای رفع آن لحظه‌شماری می‌کند که این [[محرومیت]] و حرمان چه زمانی مرتفع و این حرمان چگونه به پایان می‌رسد؟<ref>ر. ک: [[علی زینتی|زینتی، علی]]، [[انتظار و امنیت روانی (مقاله)|انتظار و امنیت روانی]]، ص ۳۰۱ ـ ۳۰۳.</ref>

* کسانی که [[صاحب]] [[آمادگی روحی]] و روانی بالایی نشوند، هرگز نمی‌توانند [[یار]] و [[یاور]] خوبی برای آن [[حضرت]] باشند؛ چرا که آنان با کمترین فشاری که برایشان وارد می‌شود، عرصه را خالی می‌کنند<ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳ ج۳، ص۵۴-۶۱؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲؛ [[مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین (مقاله)|مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین]]، ص؟؟ ؟.</ref>. همین [[روح]] [[انتظار]] است که به [[انسان]] [[تعلیم]] می‌دهد تا در راه خیر و [[صلاح]] [[مبارزه]] کند. اگر [[انتظار]] و [[امید]] نباشد [[مبارزه]] معنا ندارد و اگر [[اطمینان]] به [[آینده]] هم نباشد [[انتظار]] معنا ندارد<ref>ر. ک: [[سید علی حسینی خامنه‌ای|حسینی خامنه‌ای، سید علی]]، [[ما منتظریم (کتاب)|ما منتظریم]]، ص ۱۶۵ ـ ۱۷۳.</ref>.

* از [[مقدمات ظهور]] تحولات [[عظیم]] [[اجتماعی]] از لحاظ [[اخلاقی]] و [[اعتقادی]] است. [[قرآن کریم]] می‌‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ}}<ref>«خدا چیزی را که از آن مردمی است دگرگون نکند تا آن مردم خود دگرگون شوند» سوره رعد، آیه ۱۱.</ref>؛ همچنین در جایی دیگر می‌فرماید: {{متن قرآن|ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ}}<ref>«آن، از این روست که خداوند نعمتی را که به گروهی بخشیده است نمی‌گرداند تا آنان آنچه در خود دارند بگردانند» سوره انفال، آیه ۵۳.</ref>. جامعه‌ای می‌تواند پذیرای [[مهدی موعود]] {{ع}} باشد که در آن [[آمادگی]] و قابلیت باشد و الا مانند [[انبیاء]] و اولیای طول [[تاریخ]] می‌شود. [[منتظران راستین]] [[وظیفه]] دارند علاوه بر [[اصلاح]] خویش در [[اصلاح]] دیگران نیز بکوشند<ref>ر. ک: [[محمد علی کریمی|کریمی، محمد علی]]، [[آیا ظهور نزدیک است ۳ (کتاب)|آیا ظهور نزدیک است]]، ص ۲۰۰ـ۲۰۲.</ref> و [[اصلاح جامعه]] از طریق [[امر به معروف و نهی از منکر]] امکان دارد. [[امام سجاد]] {{ع}} فرمودند: «ای ابا خالد به درستی که [[مردم]] [[زمان غیبت]] [[مهدی]] {{ع}} آنان که [[معتقد به امامت]] او هستند و در [[انتظار ظهور]] او به سر می‌برند با فضیلت‌ترین [[مردم]] همۀ زمان‌ها می‌باشند؛ زیرا [[خداوند متعال]] [[عقل]] و فهمی به آنان [[عنایت]] کرده که [[غیبت]] در نزد آنان به منزلۀ ظهور و مشاهده گشته است، [[خداوند]] [[مردم]] آن زمان را به منزلۀ کسانی قرار داده است که در [[راه خدا]] و در پیشگاه [[پیامبر]] {{صل}} با [[شمشیر]] [[جهاد]] و [[مبارزه]] می‌کنند. آنان حقیقتا افراد با [[اخلاص]] و [[شیعیان]] [[صادق]] ما هستند و آنان دعوت‌کنندگان به سوی [[دین خدا]] به صورت سرّی و علنی هستند»<ref>{{متن حدیث|یَا أَبَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} بِالسَّیْفِ أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْراً}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲.</ref><ref>ر. ک: [[سید مهدی روح‌بخش|روح‌بخش، سید مهدی]]، [[انتظار و تأثیرات آن بر امنیت و صلح (مقاله)|انتظار و تأثیرات آن بر امنیت و صلح]]، ص۲۹۳.</ref>

* [[انسان‌ها]] خواستار [[حکومتی]] [[صالح]]، دور از منکر و [[ریا]] فریبند و حاکمی را می‌طلبند که بتواند ارزش‌های انسانی را در [[جهان]] [[حاکم]] سازد، [[ظلم]]، اختناق، [[استکبار]] و استعباد را نفی کند. [[انسان‌ها]] خواستار سیاستی [[الهی]] و [[حکومتی]] واحد هستند که مرز جغرافیایی نشناسد، [[رهبر]] و راهنمایشان [[قانون]] واحدی باشد، ضعیف و [[قوی]]، سیاه و سفید، در آن یکی باشد و سخن از رجزخوانی‌ها و حمله‌های نظامی ابرقدرت‌ها به میان نیاید<ref>ر. ک: [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۸۱-۸۶.</ref>. بدون [[شک]] با توجه به جهانی ‌بودن [[حکومت حضرت مهدی]] {{ع}}، [[نیازمند]] بازشناسی و بازنمایی ابعاد [[سیاسی]] [[حکومت جهانی]] آن [[حضرت]] به جهانیان هستیم و [[مشتاقان]] برپایی [[حکومت عدل جهانی]] ‌باید در دو محور زمینه‌های [[سیاسی]] این اتفاق بزرگ را فراهم نمایند: آشنا شدن با روش‌های [[سیاسی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و آشنا کردن دیگران با این اندیشۀ بلند [[سیاسی]]<ref>ر. ک: [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی حضرت مهدی (کتاب)|حکومت جهانی حضرت مهدی]] {{ع}}، ص۸۴ - ۷۹.</ref>.

* در همین زمینه یکی از [[وظایف]] [[انسجام]] [[امت]] حول محور [[رهبری]] [[ولی فقیه]] و برقراری [[نظام اسلامی]] هماهنگ با اهداف و آرمان‌های [[امام زمان]] {{ع}} است. [[تشکیل حکومت اسلامی]] به [[رهبری]] [[ولی فقیه]]، [[کامل‌ترین]] نوع [[انتظار اجتماعی]] [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} است و می‌تواند هستۀ مناسبی برای شکل‌گیری کامل [[امت]] [[منتظر]] باشد و بلکه در حال حاضر، عملاً بیشترین مشخصات [[امت]] [[منتظر]] کامل را داراست<ref>ر. ک: [[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص۷۳.</ref> و [[تشکیل حکومت]] عاملی است برای [[اعتزاز]] [[اسلام]] و [[مسلمین]]. [[آمادگی جهانی]] یعنی ایستادن در مقابل [[قدرت]] مادی [[مستکبران]] عالم، اگر [[انسان‌ها]] همه به این مطلب برسند که از [[حق]] خود [[دفاع]] کنند [[ظهور امام زمان]] {{ع}} تحقق پیدا می‌‌کند<ref>ر. ک: [[سید علی حسینی خامنه‌ای|حسینی خامنه‌ای، سید علی]]، [[ما منتظریم (کتاب)|ما منتظریم]]، ص۲۷۹ـ۲۸۱.</ref>.  

* از مهم‌ترین [[وظایف]] [[دوران غیبت]] به عنوان زمینه ‌سازی، [[آمادگی]] پیوسته و [[راستین]] از جهت [[توانمندی]] نظامی و جسمانی و مهیا کردن تسلیحات مناسب هر عصر برای [[یاری]] و [[نصرت]] [[امام غائب]] است<ref>ر. ک: [[ابراهیم شفیعی سروستانی|شفیعی سروستانی، ابراهیم]]، [[نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی (مقاله)|نقش انتظار در پویایی جامعه اسلامی]]، ص؟؟ ؟؛ [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص ۱۳۳ـ ۱۳۴؛ [[محبوبه رجایی|رجایی، محبوبه]]، [[مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت (مقاله)|مؤلفه­‌های انتظار توان­مند در قرآن کریم و سنت]]، ص؟؟ ؟؛ پژوهشگران مؤسسۀ فرهنگی موعود، [[انتظار منتظر و تکالیف منتظران (کتاب)|انتظار منتظر و تکالیف منتظران]]، ص ۴۲ـ۴۳.</ref>. [[انتظار]]، نخست یک [[آرمان]] و [[عقیده]] است و سپس در عمل و عینیت آشکار می‌‌گردد و [[انسان]] [[منتظر]] به [[مرزبانی]] و پاسداری از حوزۀ جغرافیایی و [[فرهنگی]] و [[ایدئولوژی]] خود و هم کیشان و هم مسلکان خویش می‌‌پردازد و همواره در موضع دیده‌بانی است و هوشیارانه و تیزنگرانه به افق‌های دور و نزدیک می‌‌نگرد و هر تحرّک و تحول و [[نقل]] و انتقالی را در اردوگاه‌های [[دشمن]] زیر نظر می‌‌گیرد و در سنگر [[دفاع]] ایدئولوژیکی و زمینی و جغرافیایی، [[دشمن]] را از پیشروی باز می‌‌دارد و در صورت فراهم بودن زمینه به تهاجم نیز دست می‌‌یازد. این است که [[جامعۀ منتظر]] همواره به [[آمادگی نظامی]] و دفاعی فرا خوانده شده و تهیۀ ابزار [[جنگ]] و [[قدرت]] از هر مقوله و با هر کیفیت، [[تکلیف]] گشته است<ref>ر. ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۸۸ ـ ۸۹.</ref>. در این باره در کتاب‌‌های روایی [[روایات]] فراوانی وجود دارد. [[امام باقر]] {{ع}} ذیل آیۀ شریفۀ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید و از خداوند پروا بدارید باشد که رستگار شوید» سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.</ref> فرمودند: «بر انجام [[واجبات]] [[شکیبایی]] کنید و برابر [[دشمنان]]، یک دیگر را [[یاری]] نمایید و برای [[یاری]] پیشوای [[منتظَر]]، همواره [[آمادگی]] خود را حفظ کنید»<ref>{{متن حدیث|اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ}}؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۱۹۹.</ref><ref>ر. ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹ـ ۲۱۲.</ref> [[امام صادق]] {{ع}} نیز در [[تفسیر]] همین [[آیه]] فرمودند: «در برابر مشکلات [[شکیبایی]] ورزید و در انجام تکلیف‌ها و [[مسئولیت‌ها]] پایدار باشید، و با [[امامان]] رابطه برقرار کنید»<ref>{{متن حدیث|إِصْبِرُوا عَلَی الْفَرائِضِ وَ صابِرُوا عَلَی الْمَصائِبِ وَ رابِطُوا عَلَی الْأَئِمَّةِ}}؛ تفسیر علی بن ابراهیم، ج۱، ص۱۲۹.</ref><ref>ر. ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۸۸ ـ ۸۹.</ref>