ابواسحاق نوبختی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[ابواسحاق اسماعیل بن اسحاق بن ابی‌سهل نوبختی فارسی]] از مشهورترین پسران ابوسهل است که [[اخبار]] او با ابونواس مشهور بوده و این شاعر او را هجوهایی گفته است، هر چند که اسماعیل در [[حقّ]] او [[اکرام]] و مهمان نوازی‌هایی داشته است. از پسران ابوسهل کسی که بیش از همه به ابونواس [[خدمت]] کرده و اشعار او را ضبط و برای دیگران [[روایت]] نموده، همین اسماعیل است. [[حمزه اصفهانی]] با چند واسطه از او اخبار ابونواس را نقل نموده است. [[ابوالحسن یوسف بن ابراهیم]] کاتب از [[شاگردان]] [[نوبختی]] بود و در سال ۲۲۵ هـ در [[دمشق]] از وی روایت می‌‌کرد. | [[ابواسحاق اسماعیل بن اسحاق بن ابی‌سهل نوبختی فارسی]] از مشهورترین پسران ابوسهل است که [[اخبار]] او با ابونواس مشهور بوده و این شاعر او را هجوهایی گفته است، هر چند که اسماعیل در [[حقّ]] او [[اکرام]] و مهمان نوازی‌هایی داشته است. از پسران ابوسهل کسی که بیش از همه به ابونواس [[خدمت]] کرده و اشعار او را ضبط و برای دیگران [[روایت]] نموده، همین اسماعیل است. [[حمزه اصفهانی]] با چند واسطه از او اخبار ابونواس را نقل نموده است. [[ابوالحسن یوسف بن ابراهیم]] کاتب از [[شاگردان]] [[نوبختی]] بود و در سال ۲۲۵ هـ در [[دمشق]] از وی روایت می‌‌کرد. | ||
نوبختی در دستگاه [[مأمون عباسی]] جزء ندما و ادبای وی بود<ref>خاندان نوبختی، ص۱۵ ـ ۱۸.</ref> و از بزرگان عصر خویش شمرده می‌‌شد. جدش ابوسهل در [[خزانه]] [[هارون الرشید]] بود. برادرش [[یعقوب]] از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}}، و فرزندش «اسحاق» از [[اصحاب امام هادی]]{{ع}} به شمار می‌‌رفت و خود اسماعیل فردی [[فاضل]]، [[متکلم]] و از بزرگان [[امامیه]] بود و در [[علم کلام]] کتابی تحت عنوان [[الیاقوت (کتاب)|الیاقوت]] تألیف کرد. [[علامه حلی]] در کتاب [[انوار الملکوت فی شرح الیاقوت (کتاب)|انوار الملکوت فی شرح الیاقوت]]، و نیز [[عبدالحمید بن ابی الحدید معتزلی]] در کتاب فص الیاقوت آن را شرح نمودند.<ref>تأسیس الشیعه، ص۳۶۴ ـ ۳۶۶.</ref> | نوبختی در دستگاه [[مأمون عباسی]] جزء ندما و ادبای وی بود<ref>خاندان نوبختی، ص۱۵ ـ ۱۸.</ref> و از بزرگان عصر خویش شمرده می‌‌شد. جدش ابوسهل در [[خزانه]] [[هارون الرشید]] بود. برادرش [[یعقوب]] از [[اصحاب امام رضا]] {{ع}}، و فرزندش «اسحاق» از [[اصحاب امام هادی]] {{ع}} به شمار می‌‌رفت و خود اسماعیل فردی [[فاضل]]، [[متکلم]] و از بزرگان [[امامیه]] بود و در [[علم کلام]] کتابی تحت عنوان [[الیاقوت (کتاب)|الیاقوت]] تألیف کرد. [[علامه حلی]] در کتاب [[انوار الملکوت فی شرح الیاقوت (کتاب)|انوار الملکوت فی شرح الیاقوت]]، و نیز [[عبدالحمید بن ابی الحدید معتزلی]] در کتاب فص الیاقوت آن را شرح نمودند.<ref>تأسیس الشیعه، ص۳۶۴ ـ ۳۶۶.</ref> | ||
به گفته [[طبری]]، وقتی [[واثق]] به سال ۲۳۲ هـ در حال [[احتضار]] بود، گروهی از اطبا و [[منجمان]] از جمله [[اسماعیل بن ابی سهل بن نوبخت]] در کنار او حاضر بودند،<ref>تاریخ الطبری، ج۹، ص۱۵۱.</ref> بنابر این اسماعیل در این سال در قید [[حیات]] بود.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۸۹.</ref> | به گفته [[طبری]]، وقتی [[واثق]] به سال ۲۳۲ هـ در حال [[احتضار]] بود، گروهی از اطبا و [[منجمان]] از جمله [[اسماعیل بن ابی سهل بن نوبخت]] در کنار او حاضر بودند،<ref>تاریخ الطبری، ج۹، ص۱۵۱.</ref> بنابر این اسماعیل در این سال در قید [[حیات]] بود.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۸۹.</ref> | ||