ابوتمیم هذلی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[طبرانی]]<ref>طبرانی، ج۱۷، ص۱۴۱.</ref> و [[ابونعیم]]<ref>معرفة الصحابه، ج۴، ص۲۱۱۸.</ref> نام [[پدر]] عویم مورد نظر ما را که هُذلی است، ساعده نوشته‌اند که صحیح نیست؛ زیرا ساعده، نام پدر عویم مشهور است که از [[انصار]] شمرده می‌شود. ابوتمیم که [[اهل]] شکار بود <ref>اهل بدو که در الاصابه، ج۴، ص۶۲۲ به اشتباه اهل بدر شده است.</ref> از [[رسول خدا]] {{صل}} درباره شکار حیوانات پرسید و آن [[حضرت]] پاسخ داد: "شکاری را که با تیر در صحنه از پا درآمد، بخور و شکاری را که پس از تیر خوردن گریخت و بعد مُرد، رها کن" <ref>{{متن حدیث| كُلُّ مَا أَصْمَيْتَ وَ دَعْ مَا أَنْمَيْتَ }}؛ ابن اثیر، ج۴، ص۳۰۳.</ref>. این حدیث که مورد استناد [[فقها]] در مسئله شکار قرار گرفته<ref>شافعی، ج۲، ص۲۵۰؛ ابن قدامه، ج۱۱، ص۲۰؛ جصاص، ج۲، ص۴۰۵؛ شهید ثانی، ج۱۱، ص۴۲۵.</ref> از افراد دیگری نیز نقل شده است. براساس گزارش [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۱، ص۲۴۴.</ref> این سخن را [[رسول خدا]] {{صل}} در پاسخ [[پرسش]] [[عمرو بن مسبح بن کعب]] فرمود، ولی در منابع بیشتری، این سخن از [[ابن عباس]] نقل شده است<ref> عبدالرزاق صنعانی، ج۴، ص۴۵۹؛ أخبار الدولة العباسیه، ص۳۱؛ طبرانی، ج۱۲، ص۲۲؛ بیهقی، ج۹، ص۲۴۱.</ref>.

عویم هذلی همچنین در [[روایت]] دیگری نقل می‌کند [[خواهر]] باردارش [[ملیکه]]، به دست زنی به نام ام‌عفیف که هوویش بود به [[قتل]] رسید. در این حادثه که جنین نیز درگذشته بود، رسول خدا {{صل}} افزون بر دیه [[زن]]، برای جنین نیز دیه‌ای مقرر فرمود<ref>طبرانی، ج۱۷، ص۱۴۱؛ ابونعیم، ج۴، ص۲۱۱۸؛ ابن اثیر، ج۴، ص۳۰۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۶۲۲؛ گونه دیگر این گزارش را بنگرید: نسائی، ج۸، ص۵۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۵۸۷؛ ابن اثیر، ج۴، ص۲۷۱.</ref>. کسانی که در اسناد این روایت قرار گرفته‌اند، [[تضعیف]] شده‌اند<ref>ابن حجر، لسان، ص۹۰.</ref>. [[عمران بن ابوتمیم هذلی|عمران]]<ref>ابن اثیر، ج۴، ص۲۷۱.</ref> و [[تمیم بن ابوتمیم هذلی|تمیم]]<ref>ابن حجر، لسان، ج۲، ص۷۳.</ref> از جمله [[فرزندان]] اویند.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوتمیم هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۹۷-۱۹۸.</ref>