باران‌های پیاپی در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

باران‌های پیاپی در معارف دعا و زیارات (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۱

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 مطر در [[زبان عربی]] به معنای [[باران]] است. در [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ}}<ref>«و اگر از باران در سختی باشید با بیمار شوید، گناهی بر شما نیست که جنگ‌افزارها را با خود برندارید» سوره نساء، آیه ۱۰۲.</ref>.
 کلمه غیث (از [[غوث]] به معنای [[نصرت]] و کمک) نیز به معنای بارانی است که در هنگام نیاز و [[حاجت]] آید. قرآن کریم می‌فرماید: {{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا}}<ref>«و اوست که باران را پس از آنکه (مردم) نومید شوند فرو می‌فرستد و بخشایش خویش را می‌گستراند و او سرور ستوده است» سوره شوری، آیه ۲۸.</ref>.
-[[امام سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه سجادیه]] از [[خدای متعال]] باران فزاینده، و رویاننده گیاهان را [[طلب]] می‌فرماید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ‏، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ‏...}}<ref>دعای ۱۹.</ref>؛ «ای [[خداوند]] باران بفرست و سیرابمان ساز و همراه با بارانی فزاینده و ریزنده، از ابری در آفاق رونده و گیاهان [[زیبا]] رویاننده، [[رحمت]] خود را بر ما ارزانی دار».
+[[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه سجادیه]] از [[خدای متعال]] باران فزاینده، و رویاننده گیاهان را [[طلب]] می‌فرماید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ‏، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ‏...}}<ref>دعای ۱۹.</ref>؛ «ای [[خداوند]] باران بفرست و سیرابمان ساز و همراه با بارانی فزاینده و ریزنده، از ابری در آفاق رونده و گیاهان [[زیبا]] رویاننده، [[رحمت]] خود را بر ما ارزانی دار».
-آن [[حضرت]] در ادامه با برشمردن [[برکات]] بسیار باران چنین می‌فرماید: «ای خداوند بارانی برسان آن‌سان که آب‌ها از تپه‌ها روان داری و چاه‌ها از آب‌ها پر‌سازی و رودها به [[خروش]] آری و نباتات برویانی و در همه [[شهرها]] ارزانی پدید آری و [[چارپایان]] و [[مردمان]] به تن و توش آری و برای ما خوردنی‌های خوش و گوارا کامل گردانی و کِشته‌های ما برویانی و پستان‌های ستوران پر شیر‌سازی»<ref>نیایش نوزدهم.</ref>. امام سجاد{{ع}} از خدای متعال درخواست می‌کند که باران [[سوء]] و [[عذاب]] که موجب [[محنت]] و بلاست، نازل نفرماید: {{متن حدیث|فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لَا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ‏ الْبَلَاءِ}}<ref>دعای ۳۶.</ref>؛ «ای خداوند به آن دو ([[ابر]] و برق) باران عذاب برما مبار و [[جامه]] محنت و [[بلا]] بر ما مپوشان».
+آن [[حضرت]] در ادامه با برشمردن [[برکات]] بسیار باران چنین می‌فرماید: «ای خداوند بارانی برسان آن‌سان که آب‌ها از تپه‌ها روان داری و چاه‌ها از آب‌ها پر‌سازی و رودها به [[خروش]] آری و نباتات برویانی و در همه [[شهرها]] ارزانی پدید آری و [[چارپایان]] و [[مردمان]] به تن و توش آری و برای ما خوردنی‌های خوش و گوارا کامل گردانی و کِشته‌های ما برویانی و پستان‌های ستوران پر شیر‌سازی»<ref>نیایش نوزدهم.</ref>. امام سجاد {{ع}} از خدای متعال درخواست می‌کند که باران [[سوء]] و [[عذاب]] که موجب [[محنت]] و بلاست، نازل نفرماید: {{متن حدیث|فَلَا تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لَا تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ‏ الْبَلَاءِ}}<ref>دعای ۳۶.</ref>؛ «ای خداوند به آن دو ([[ابر]] و برق) باران عذاب برما مبار و [[جامه]] محنت و [[بلا]] بر ما مپوشان».
 آن حضرت در [[نیایش سوم]] که دربردارنده [[درود]] بر [[حاملان عرش]] و [[ملائکه مقرب الهی]] است، از [[ملائکه]] [[خازن]] [[باران]] و روان‌کنندگان ابرها و [[فرشتگان]] مشایعت‌کننده دانه‌های برف و تگرگ یاد کرده و از [[خدای متعال]] درخواست می‌نماید که بر آنها [[درود]] فرستد: «خداوندا درود فرست... بر خازنان باران و روان‌کنندگان ابرها و... و بر آن فرشتگانی که دانه‌های برف و تگرگ را از پی می‌آیند و با هر قطره باران که فرو می‌شود فرود می‌آیند.».. <ref>نیایش سوم.</ref>.