نکت در دل معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[نکت در دل معصوم در قرآن]] | [[نکت در دل معصوم در حدیث]] | [[نکت در دل معصوم در کلام اسلامی]] | [[نکت در دل معصوم در فلسفه اسلامی]] | [[نکت در دل معصوم در عرفان اسلامی]]</div>

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

*[[امام کاظم|حضرت امام موسى کاظم]]{{ع}}، در کیفیت عالم شدن [[ائمه]]{{عم}} مى‌فرماید: علم، به سه وجه به ما مى‌رسد: گذشته، آینده و حادث. امّا علم گذشته، علمى است که تفسیر شده و علم آینده، علم مزبور و مکتوب است و امّا علم حادث، چیزى است که در قلب انداخته و در گوش خوانده مى‌شود. و بهترین علم ما همین است و پیامبرى بعد از پیامبر ما وجود ندارد. "نکت" (افتادن در قلب) و "نقر" (خواندن در گوش)، از خصوصیات ائمه است. ابو الخیر مى‌گوید: به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم: من از عبد اللّه بن حسن سؤال کردم. او گمان مى‌کند امام، در بین شما [[اهل بیت]]{{عم}} نیست. فرمود: قسم به خدا اى پسر نجاشى! به درستى که از ماست آن که علم به قلب او انداخته مى‌شود و به گوش او خوانده مى‌شود و ملائکه با او مصافحه مى‌کنند... [[امام رضا|حضرت امام رضا]]{{ع}} نیز روایت امام صادق را بدین صورت تفسیر مى‌کند: غابر، علمى است که از سابق بوده و مزبور، علمى است که در آینده به ما مى‌رسد و افتادن در قلب، الهام است و کوبیدن در گوش، از سوى ملک است. با توجه به روایات فوق که مى‌فرماید "نقر" از سوى ملک صورت مى‌گیرد، مى‌توان نتیجه گرفت که نقر معادل تحدیث است. در روایات دیگر، تصریح شده علم برتر ائمه، علمى است که هر صبح و شام و هر ساعت به ائمه تحدیث مى‌شود. لذا [[امام کاظم|امام موسى کاظم]]{{ع}} در مورد نقر مى‌فرماید: {{عربی|اندازه=155%|«و هو أفضل علمنا‏»}}. و بعد از اشاره به این که نقر از سوى ملک است، تأکید مى‌فرمایند: {{عربی|اندازه=155%|«لا نبىّ بعد نبینا‏»}}. این تأکید، به لحاظ آن است که تحدیث به معناى وحى شریعت نیست. مرحوم [[علامه مجلسى]] مى‌نویسد: اگر چنانچه از قول امام، توهم ادعاى نبوّت (توسط ائمه) ایجاد شود (چرا که مردم خیال مى‌کنند اِخبار از ملک، مخصوص انبیا است) امام این توهم را نفى کرده به واسطه این که فرموده: پیامبرى بعد از پیامبر ما نیست. و آن به خاطر فرق بین نبىّ و محدّث است که نبىّ، ملک را هنگام القاى حکم مى‌بیند و محدّث به واسطه اسماع، از مسئله آگاه مى‌شود و ملک را نمى‌بیند و حکم شرع به او القاء مى‌شود، چنانچه گذشت»<ref>[[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]</ref>.

== پرسش‌های وابسته ==

* [[رابطه نقر در گوش و نکت در دل با علم معصوم چیست؟ (پرسش)]]

* [[رابطه نقر در گوش و نکت در دل با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)]]

==جستارهای وابسته==

{{پرسش‌های وابسته}}

{{ستون-شروع|3}}

{{پایان}}

{{پایان}}