تطبیق دادن نشانه‌های ظهور با وقایع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== [[تطبیق]] در اصطلاح [[مهدویت]] == | == [[تطبیق]] در اصطلاح [[مهدویت]] == | ||
[[تطبیق]] در [[مباحث مهدویت]] به‌معنای مطابقت دادن [[نشانه‌های ظهور]] بر وضعیت هر زمان است؛ به این معنا که عده‌ای با [[خواندن]] یا شنیدن چند [[روایت]] در [[نشانه‌های ظهور]]، آنها را بر افراد یا حوادثی خاص، بدون تشخیص صحیح بودن آن و بدون بررسی [[آیات]] و [[روایات]] دیگر، [[تطبیق]] می‌دهند. نفسِ [[تطبیق]] [[روایات]] بر حوادث پیش‌آمده در [[جهان]]، آفت و آسیب نیست، بلکه آفت اساسی و اصلی، مطالب و ادعاهایی است که افرادی به صرف [[خواندن]] یک یا دو [[روایت]] و بدون بررسی [[آیات]] و [[روایات]] و مطالب [[تاریخی]] و [[قدرت]] تشخیص صحیح و ناصحیح، به اظهارنظر می‌پردازند<ref>ر.ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۵۳-۵۶؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۲، ص۲۶۳-۲۶۴؛ [[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۷۵ ـ ۷۶؛ [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۷۱-۷۷؛ ۱۱؛ [[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]، ص ۶۳ ـ ۶۷.</ref>. | [[تطبیق]] در [[مباحث مهدویت]] به‌معنای مطابقت دادن [[نشانه‌های ظهور]] بر وضعیت هر زمان است؛ به این معنا که عده‌ای با [[خواندن]] یا شنیدن چند [[روایت]] در [[نشانه‌های ظهور]]، آنها را بر افراد یا حوادثی خاص، بدون تشخیص صحیح بودن آن و بدون بررسی [[آیات]] و [[روایات]] دیگر، [[تطبیق]] می‌دهند. نفسِ [[تطبیق]] [[روایات]] بر حوادث پیش‌آمده در [[جهان]]، آفت و آسیب نیست، بلکه آفت اساسی و اصلی، مطالب و ادعاهایی است که افرادی به صرف [[خواندن]] یک یا دو [[روایت]] و بدون بررسی [[آیات]] و [[روایات]] و مطالب [[تاریخی]] و [[قدرت]] تشخیص صحیح و ناصحیح، به اظهارنظر می‌پردازند<ref>ر. ک: [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۵۳-۵۶؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، ج۲، ص۲۶۳-۲۶۴؛ [[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۷۵ ـ ۷۶؛ [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۷۱-۷۷؛ ۱۱؛ [[محسن قرائتی|قرائتی، محسن]]، [[جهت‌نما (کتاب)|جهت‌نما]]، ص ۶۳ ـ ۶۷.</ref>. | ||
== علل [[تطبیق]] دادن == | == علل [[تطبیق]] دادن == | ||
در [[روایات]]، نشانه‌هایی برای [[ظهور امام مهدی]]{{ع}} بیان شده است، اما کیفیت دقیق و خصوصیات آنها روشن نیست؛ همین امر بستری برای تحلیل‌ها و تفسیرهای شخصی و احتمالی گردیده است. در این میان، احتمال [[جعل]] و تحریفِ لفظی و [[معنوی]] به انگیزه‌های مختلف را هم نمی‌توان از نظر دور داشت؛ بدین رو، دقت در [[احادیث]] [[علائم ظهور]] و [[شناخت]] دقیق آنها در بازشناسی ادعاهای دروغین از ادعای واقعی، بسیار مهم و نقش‌آفرین است. | در [[روایات]]، نشانه‌هایی برای [[ظهور امام مهدی]] {{ع}} بیان شده است، اما کیفیت دقیق و خصوصیات آنها روشن نیست؛ همین امر بستری برای تحلیل‌ها و تفسیرهای شخصی و احتمالی گردیده است. در این میان، احتمال [[جعل]] و تحریفِ لفظی و [[معنوی]] به انگیزه‌های مختلف را هم نمی‌توان از نظر دور داشت؛ بدین رو، دقت در [[احادیث]] [[علائم ظهور]] و [[شناخت]] دقیق آنها در بازشناسی ادعاهای دروغین از ادعای واقعی، بسیار مهم و نقش‌آفرین است. | ||
در [[تطبیق]] علامت‌های [[ظهور]] نمی‌توان به صرف احتمالِ مطابقت یک واقعۀ خارجی با یکی از [[علائم ظهور]]، به [[پیش‌بینی]] [[وقت ظهور]] یا قیامِ متصل بدان پرداخت. این نکته نیز درست است که در کنار هم قرار گرفتن شماری از [[نشانه‌ها]]، به ویژه آنهایی که در [[احادیث معتبر]] آمده و حتمی توصیف شده‌اند، موجب [[اطمینان]] به نزدیک بودن [[ظهور]] می‌گردد؛ ولی متأسفانه هر از چند گاه، به بهانۀ ایجاد [[شوق]] [[ظهور]]، موجی [[انحرافی]]، فضای [[فکری]] و [[رفتاری]] [[مردم]] را دچار تشویش کرده و با ایجاد برخی انتظارات و توقعات کاذب، آسیب جدی به [[جامعۀ منتظر]] می‌زند؛ در حالی که [[مباحث مهدویت]]، از پشتوانۀ [[عقلی]] و [[نقلی]] برخوردار است و کسی در [[نقل روایات]] [[حق]] ندارد بدون توجه به شواهد قطعی، [[نشانه‌های ظهور]] را بر افراد مختلف و حوادث زمان [[تطبیق]] دهد. نکته مهمی که بایستی بدان توجه داشت این است که به [[دلیل]] عدم تحقق تطبیق‌های مطرح شده، باعث [[بی‌اعتقادی]] افراد نسبت به اصل [[ظهور]] می‌گردد و افراد در اصل [[ظهور]] و [[روایات]] به [[شک و تردید]] می‌افتند. | در [[تطبیق]] علامت‌های [[ظهور]] نمی‌توان به صرف احتمالِ مطابقت یک واقعۀ خارجی با یکی از [[علائم ظهور]]، به [[پیش‌بینی]] [[وقت ظهور]] یا قیامِ متصل بدان پرداخت. این نکته نیز درست است که در کنار هم قرار گرفتن شماری از [[نشانه‌ها]]، به ویژه آنهایی که در [[احادیث معتبر]] آمده و حتمی توصیف شده‌اند، موجب [[اطمینان]] به نزدیک بودن [[ظهور]] می‌گردد؛ ولی متأسفانه هر از چند گاه، به بهانۀ ایجاد [[شوق]] [[ظهور]]، موجی [[انحرافی]]، فضای [[فکری]] و [[رفتاری]] [[مردم]] را دچار تشویش کرده و با ایجاد برخی انتظارات و توقعات کاذب، آسیب جدی به [[جامعۀ منتظر]] می‌زند؛ در حالی که [[مباحث مهدویت]]، از پشتوانۀ [[عقلی]] و [[نقلی]] برخوردار است و کسی در [[نقل روایات]] [[حق]] ندارد بدون توجه به شواهد قطعی، [[نشانه‌های ظهور]] را بر افراد مختلف و حوادث زمان [[تطبیق]] دهد. نکته مهمی که بایستی بدان توجه داشت این است که به [[دلیل]] عدم تحقق تطبیق‌های مطرح شده، باعث [[بی‌اعتقادی]] افراد نسبت به اصل [[ظهور]] می‌گردد و افراد در اصل [[ظهور]] و [[روایات]] به [[شک و تردید]] می‌افتند. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
# منابع اصلی و قدیمی [[شیعه]] معمولاً از نشانه‌هایی محدود نام برده‌اند و برخی از این نشانه‌هایی که مطرح می‌شود، در این منابع ذکر نشده است. | # منابع اصلی و قدیمی [[شیعه]] معمولاً از نشانه‌هایی محدود نام برده‌اند و برخی از این نشانه‌هایی که مطرح می‌شود، در این منابع ذکر نشده است. | ||
# اَسناد برخی از [[احادیث]] در این زمینه دارای اشکال است و شاید علت ذکر این [[روایات]] این باشد که اصل [[روایات]] برای [[تحقیق]] و [[تأمل]] درباره آن باقی بماند و روشن شود که همۀ گروه‌ها چه مخالفین و چه موافقین اهلبیت{{ع}} در اصل [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} اتفاق دارند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۷، ح ۹۰.</ref>. | # اَسناد برخی از [[احادیث]] در این زمینه دارای اشکال است و شاید علت ذکر این [[روایات]] این باشد که اصل [[روایات]] برای [[تحقیق]] و [[تأمل]] درباره آن باقی بماند و روشن شود که همۀ گروه‌ها چه مخالفین و چه موافقین اهلبیت {{ع}} در اصل [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} اتفاق دارند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۷، ح ۹۰.</ref>. | ||
# تطبیق [[علایم ظهور]] معمولا کار مدّعیان دروغینی است که درصدد [[انحراف]] [[افکار]] [[جامعه]] هستند، چه اینکه بعضی از [[علایم ظهور]] قطعی نیست و در [[روایات]] معتبرِ هم نیامده است، مواردی هم که قابل استناد هست، چنین نیست که بتوان آنها را [[تطبیق]] کرد. | # تطبیق [[علایم ظهور]] معمولا کار مدّعیان دروغینی است که درصدد [[انحراف]] [[افکار]] [[جامعه]] هستند، چه اینکه بعضی از [[علایم ظهور]] قطعی نیست و در [[روایات]] معتبرِ هم نیامده است، مواردی هم که قابل استناد هست، چنین نیست که بتوان آنها را [[تطبیق]] کرد. | ||
# [[تطبیق]] علایم بر افراد و اشخاص، نوعی [[تعیین وقت ظهور]] است. براساس [[حکمت]] [[خداوند]] [[وقت ظهور امام زمان]] مخفی است و کسی نمی‌‌تواند زمانی را برای [[ظهور]] [[تعیین]] کند لذا اگر شخصی [[تعیین وقت]] می‌کند از [[مدّعیان دروغین]] است که [[ائمه]] آنها را، [[کذاب]] معرفی می‌کنند.<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْقَائِمِ{{ع}} فَقَالَ کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ إِنَّا أَهْلُ بَیْتٍ لَا نُوَقِّت}}؛ از امام صادق درباره قائم سؤال شد، ایشان فرمودند: کسی که برای ظهور قائم وقت تعیین کند، دروغ‌گوست. ما اهل بیت هیچ وقتی را برای ظهور تعیین نمی‌کنیم. الکافی، ج۱، ص۳۶۸.</ref> | # [[تطبیق]] علایم بر افراد و اشخاص، نوعی [[تعیین وقت ظهور]] است. براساس [[حکمت]] [[خداوند]] [[وقت ظهور امام زمان]] مخفی است و کسی نمی‌‌تواند زمانی را برای [[ظهور]] [[تعیین]] کند لذا اگر شخصی [[تعیین وقت]] می‌کند از [[مدّعیان دروغین]] است که [[ائمه]] آنها را، [[کذاب]] معرفی می‌کنند.<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْقَائِمِ {{ع}} فَقَالَ کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ إِنَّا أَهْلُ بَیْتٍ لَا نُوَقِّت}}؛ از امام صادق درباره قائم سؤال شد، ایشان فرمودند: کسی که برای ظهور قائم وقت تعیین کند، دروغ‌گوست. ما اهل بیت هیچ وقتی را برای ظهور تعیین نمی‌کنیم. الکافی، ج۱، ص۳۶۸.</ref> | ||
# شاید مراد [[امام]]، واقعۀ خارجی دیگری باشد. در مواردی که سخن از وقوع یک نشانه و [[فرج]] بعد از آن بیان شده است، گویا مراد، [[فرج]] و [[ظهور امام زمان]]{{ع}} نیست، بلکه یک [[گشایش]] و [[آرامش]] و [[راحتی]] برای [[مؤمنان]] مورد نظر است. [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: «[[منتظر]] صدایی باشید که از طرف [[دمشق]] ناگهان به شما می‌رسد و در آن گشایشی بزرگ برای شما خواهد بود»<ref>{{متن حدیث|تَوَقَّعُوا الصَّوْتَ یَأْتِیکُمْ بَغْتَهً مِنْ قِبَلِ دِمَشْقَ، فِیهِ لَکُمْ فَرَجُ عَظِیمٌ}}؛ غیبة نعمانی، ص ۲۷۹، ح ۶۶.</ref>. اینکه کلمۀ "[[فرج]]" به صورت نکره آمده و معنای آن "گشایشی" است نه "[[گشایش]] خاص" و ویژه، همین نکته نشان می‌دهد این [[فرج]] معلوم نیست مربوط به [[قیام امام زمان]]{{ع}} باشد. ضمن آنکه برخی از علامت‌ها خبر از یک اتفاق و واقعه است و ربطی به [[ظهور]] [[حضرت]] ندارد؛ مانند وقوع گرمای شدید یا [[روایات]] "[[پرچم‌های سیاه]]" که به [[بنی العباس]] اشاره دارد. | # شاید مراد [[امام]]، واقعۀ خارجی دیگری باشد. در مواردی که سخن از وقوع یک نشانه و [[فرج]] بعد از آن بیان شده است، گویا مراد، [[فرج]] و [[ظهور امام زمان]] {{ع}} نیست، بلکه یک [[گشایش]] و [[آرامش]] و [[راحتی]] برای [[مؤمنان]] مورد نظر است. [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: «[[منتظر]] صدایی باشید که از طرف [[دمشق]] ناگهان به شما می‌رسد و در آن گشایشی بزرگ برای شما خواهد بود»<ref>{{متن حدیث|تَوَقَّعُوا الصَّوْتَ یَأْتِیکُمْ بَغْتَهً مِنْ قِبَلِ دِمَشْقَ، فِیهِ لَکُمْ فَرَجُ عَظِیمٌ}}؛ غیبة نعمانی، ص ۲۷۹، ح ۶۶.</ref>. اینکه کلمۀ "[[فرج]]" به صورت نکره آمده و معنای آن "گشایشی" است نه "[[گشایش]] خاص" و ویژه، همین نکته نشان می‌دهد این [[فرج]] معلوم نیست مربوط به [[قیام امام زمان]] {{ع}} باشد. ضمن آنکه برخی از علامت‌ها خبر از یک اتفاق و واقعه است و ربطی به [[ظهور]] [[حضرت]] ندارد؛ مانند وقوع گرمای شدید یا [[روایات]] "[[پرچم‌های سیاه]]" که به [[بنی العباس]] اشاره دارد. | ||
بنابراین، شباهت یک واقعۀ خارجی با یک علامت این احتمال را در [[ذهن]] ایجاد می‌کند که شاید این واقعه همان علامتی باشد که [[امام]] خبر داده است و به همین جهت، [[انسان]] به دنبال [[کسب آمادگی]] بیشتر برای [[ظهور]] خواهد بود و از طرفی چون صرف احتمال است، اگر [[ظهور]] واقع نشد [[انسان]] دچار [[سرخوردگی]] نمی‌شود و روحیۀ خود را از دست نمی‌دهد. | بنابراین، شباهت یک واقعۀ خارجی با یک علامت این احتمال را در [[ذهن]] ایجاد می‌کند که شاید این واقعه همان علامتی باشد که [[امام]] خبر داده است و به همین جهت، [[انسان]] به دنبال [[کسب آمادگی]] بیشتر برای [[ظهور]] خواهد بود و از طرفی چون صرف احتمال است، اگر [[ظهور]] واقع نشد [[انسان]] دچار [[سرخوردگی]] نمی‌شود و روحیۀ خود را از دست نمی‌دهد. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== نتیجه == | == نتیجه == | ||
نمی‌توان به‌راحتی [[نشانه‌های ظهور]] را بر حوادث [[تطبیق]] داد؛ حتی علمای مهذب و والامقام هم درصدد [[تطبیق]] نیستند و نیز [[منتظران]] را به این امر سفارش نمی‌کنند. [[تطبیق]] نشانه‌های [[ظهور]] با حوادث بیرونی، بدون [[دلیل]] و پشتوانه محکم [[عقلی]] و [[نقلی]]، باعث ایجاد [[امید]] کاذب به تعجیل در [[جامعه]] می‌شود و به دنبال اتفاق نیفتادن [[ظهور]] بعد از این [[تطبیق]]، [[یأس]] و [[ناامیدی]] جای آن را می‌گیرد و چه بسا انسان‌هایی که این [[تطبیق]] را [[باور]] کرده‌اند، نسبت به اصل [[ظهور]]، دلسرد و [[ناامید]] و نسبت به روایت‌های [[اهل بیت]]{{ع}} دچار [[شک و تردید]] شوند<ref>ر.ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]؛ [[یحیی صالح‌نیا|صالح‌نیا، یحیی]]؛ [[تنها بر فراز (کتاب)|تنها بر فراز]]، ص ۱۴۸؛ [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۵۳-۵۶؛ [[محمد م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری|م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۷، ص۴۵۱- ۴۵۳؛ [[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۷۵ ـ ۷۶؛ [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۷۱-۷۷.</ref>. | نمی‌توان به‌راحتی [[نشانه‌های ظهور]] را بر حوادث [[تطبیق]] داد؛ حتی علمای مهذب و والامقام هم درصدد [[تطبیق]] نیستند و نیز [[منتظران]] را به این امر سفارش نمی‌کنند. [[تطبیق]] نشانه‌های [[ظهور]] با حوادث بیرونی، بدون [[دلیل]] و پشتوانه محکم [[عقلی]] و [[نقلی]]، باعث ایجاد [[امید]] کاذب به تعجیل در [[جامعه]] می‌شود و به دنبال اتفاق نیفتادن [[ظهور]] بعد از این [[تطبیق]]، [[یأس]] و [[ناامیدی]] جای آن را می‌گیرد و چه بسا انسان‌هایی که این [[تطبیق]] را [[باور]] کرده‌اند، نسبت به اصل [[ظهور]]، دلسرد و [[ناامید]] و نسبت به روایت‌های [[اهل بیت]] {{ع}} دچار [[شک و تردید]] شوند<ref>ر. ک: [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]؛ [[یحیی صالح‌نیا|صالح‌نیا، یحیی]]؛ [[تنها بر فراز (کتاب)|تنها بر فراز]]، ص ۱۴۸؛ [[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۵۳-۵۶؛ [[محمد م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری|م‍ح‍م‍دی ری‌ش‍ه‍ری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۷، ص۴۵۱- ۴۵۳؛ [[سید حسن زمانی|زمانی، سید حسن]]، [[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]، ص ۷۵ ـ ۷۶؛ [[سید محمد میرتبار|میرتبار، سید محمد]]، [[آسیب‌شناسی جامعه منتظر (کتاب)|آسیب‌شناسی جامعه منتظر]]، ص ۷۱-۷۷.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
{{پرسش وابسته}} | {{پرسش وابسته}} | ||
* [[چرا تطبیق نشانه‌های ظهور با وقایع را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)]] | * [[چرا تطبیق نشانه‌های ظهور با وقایع را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)]] | ||