تقریب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* منظور از تقریب، نزدیکی میان انسان‌های [[نیک]] و [[صالح]] و [[رفتار]] مسالمت آمیز با [[مخالفان]] بر محوریت [[پیامبر گرامی]] است که با پرهیز از طرح مسائل [[اختلاف]] برانگیز و بی‌ثمر مذهبی، و جلوگیری از تحریک [[احساسات]] و توهین به [[مقدسات]]، پرهیز از [[تکفیر]] صاحبان [[فرقه‌های اسلامی]]، رعایت [[حقوق]] [[اجتماعی]]، رعایت اصول [[اخلاقی]]، و تعامل [[علمی]] میان [[دانشمندان]] و فرهیختگان [[مسلمان]] انجام پذیر است. و یکی از اهداف [[رسالت]] برداشتن [[اختلاف]] و [[تألیف قلوب]] است. اهمیت تقریب به این جهت است که [[عقیده]] از جهتی [[مقرب]] و از جهتی مبعد و زمینه طرد غیر را فراهم می‌سازد. [[پیامبر]] با این دسته از [[آیات]] هشدار می‌دهد که مبادا به خاطر [[عقیده]] دیگران را طرد و وسیله جدایی و [[اختلاف]] را فراهم سازید. همه [[مردم]] موحد [[امت]] واحده هستند، هرچند در میان [[خانواده]] اختلافاتی وجود داشته باشد.

#{{متن قرآن|إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ}}<ref>«به راستی این امّت شماست، امّتی یگانه و من پروردگار شمایم بنابراین مرا بپرستید» سوره انبیاء، آیه ۹۲.</ref>

#{{متن قرآن|مَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ}}<ref>«و به پراکندگی نیفتادند مگر پس از آنکه به دانش دست یافتند (آن هم) از سر افزونجویی میان خود و اگر سخنی از سوی پروردگارت تا زمانی معیّن پیشی نگرفته بود بی‌گمان میان آنان داوری می‌شد و آنان که پس از ایشان به کتاب (آسمانی) رسیدند از آن در تردیدی گمان‌انگیز» سوره شوری، آیه ۱۴.</ref>

== نکات ==

# در مرحله نخست [[پیامبر]] می‌خواهد: این [[دین]] شما و این [[امت]] شماست، [[دین]] یگانه و من [[پروردگار]] شمایم، پس مرا بپرستید. {{متن قرآن|إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ}}<ref>«به راستی این امّت شماست، امّتی یگانه و من پروردگار شمایم بنابراین مرا بپرستید» سوره انبیاء، آیه ۹۲.</ref>

# [[اختلاف]] در میان فرقه‌های [[دینی]] بر خلاف [[فطرت]] و برخاسته از [[روح]] تجاوزگری است که کسانی خواسته و ناخواسته به [[اختلاف]] دامن می‌زنند. {{متن قرآن|مَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ}}<ref>«و به پراکندگی نیفتادند مگر پس از آنکه به دانش دست یافتند (آن هم) از سر افزونجویی میان خود و اگر سخنی از سوی پروردگارت تا زمانی معیّن پیشی نگرفته بود بی‌گمان میان آنان داوری می‌شد و آنان که پس از ایشان به کتاب (آسمانی) رسیدند از آن در تردیدی گمان‌انگیز» سوره شوری، آیه ۱۴.</ref>

# برداشتن غل‌ها (عوامل [[محدودیت]] در [[فکر]] و عمل درست) یکی از [[اهداف]] [[پیامبر گرامی]] است که دست و پای [[جامعه]] را می‌بندد و مانع حرکت تعالی بخش آنان می‌گردد. {{متن قرآن|وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ}}<ref>«همان کسان که از فرستاده پیام‌آور درس ناخوانده پیروی می‌کنند، همان که (نام) او را نزد خویش در تورات و انجیل نوشته می‌یابند؛ آنان را به نیکی فرمان می‌دهد و از بدی باز می‌دارد و چیزهای پاکیزه را بر آنان حلال و چیزهای ناپاک را بر آنان حرام می‌گرداند و بار (» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref>.