حکومت جهانی امام مهدی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

| مداخل مرتبط = [[حکومت جهانی امام مهدی در حدیث]] - [[حکومت جهانی امام مهدی در معارف مهدویت]] - [[حکومت جهانی امام مهدی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[حکومت جهانی امام مهدی از نگاه برون دینی]]

تعبیرهایی که در [[روایات]] در مورد [[دولت]] و [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} آمده چنین است:  

یکی دیگر از تعبیرهایی که از [[دولت مهدوی]] شده ولی کمتر مورد توجه قرار گرفته، تعبیر "[[آخرین دولت]]" است. این تعبیر در کلمات [[نورانی]] [[معصومین|معصومان]] {{عم}} وجود دارد. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: {{متن حدیث|دَوْلَتُنَا آخِرُ الدُّوَلِ}}<ref>غیبة طوسى، ص۴۷۲.</ref>، [[دولت ما]] آخرین دولت است. سپس در پایان [[کلام]] خویش می‌فرمایند: {{متن حدیث|وَ هُوَ قَوْلُ الله عَزَّ وَ جَل: ‏{{متن قرآن|وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>سوره اعراف، ۱۲۸. </ref>}} و این همان سخن [[خداوند]] است که می‌فرماید: [[عاقبت]] از آن [[پرهیزکاران]] است.

[[اهل بیت]] {{عم}} از دولت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به‌عنوان "آخرین دولت" یاد کرده‌اند. اکنون دو سؤال مطرح است: آخرین دولت بودن به چه معنا است‌؟ علت آخرین بودن دولت امام مهدی|حضرت مهدی {{ع}} چیست‌؟ وقتی می‌گوییم حکومت امام مهدی|حضرت مهدی {{ع}} آخرین دولت است، هم به این معنی است که آخرین و مترقی‌ترین [[اندیشه]] در باب حکومت و [[زمامداری]] است و هم به این معنی است که پس از آن دولت دیگری حاکمیت نمی‌یابد و تا [[پایان تاریخ]] ادامه می‌یابد. [[امام باقر]] {{ع}} به دنبال اینکه می‌فرمایند "[[دولت ما]] [[آخرین دولت]] است"، چنین ادامه می‌دهند: هیچ [[خاندان]] دارای [[حکومتی]] باقی نمی‌ماند، مگر اینکه قبل از ما به [[حکومت]] می‌رسند<ref>غیبة طوسى، ص۴۷۲.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز در همین رابطه می‌فرمایند: این امر (حکومت ما [[اهل بیت]]) فرا نمی‌رسد تا اینکه همه گروه‌ها بر [[مردم]] حکومت کرده باشند... آن‌گاه [[امام مهدی|قائم]] {{ع}} [[قیام]] می‌کند و [[حق]] و [[عدالت]] را برپا می‌دارد<ref>غیبة نعمانى، ص۲۷۴.</ref>.  

در برخی از روایاتی که در آنها مسأله آخرین دولت بودن حکومت [[امام مهدی]] {{ع}} مطرح شده، علت آن نیز تبیین شده است. مثلا امام باقر {{ع}} پس از آنکه می‌فرمایند دولت ما آخرین دولت است و پیش از آن، همه [[صاحبان قدرت]] و [[اندیشه]] به حکومت می‌رسند، در بیان علت آن می‌فرمایند: "... تا وقتی شیوه حکومت ما را دیدند، نگویند: اگر ما هم به حکومت می‌رسیدیم، به شیوه اینان [[رفتار]] می‌کردیم"<ref>کافى، ج ۱، ص۴۰۷.</ref>.

همچنین امام صادق {{ع}} پس از آنکه می‌فرمایند پیش از برقراری دولت ما همه گروه‌ها به حکومت می‌رسند، علت این تقدم و تأخر را چنین بیان می‌دارند: "تا کسی نگوید: اگر ما هم به حکومت می‌رسیدیم به عدالت رفتار می‌کردیم"<ref>غیبة طوسى، ص۴۷۲. </ref>.

از مجموع این دو [[حدیث]] چنین برمی‌آید که علت تأخر [[دولت]] [[امامت]]، اتمام [[حجت]] [[تاریخی]] و عملی است. باید [[بشر]] به تجربه دریابد که راه عدالت جز از طریق اهل بیت نمی‌گذرد و [[برقراری عدالت]] جز به دست مردان عدالت‌پیشه و [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} ممکن نیست. تبیین این [[حقیقت]] در گرو توجه به این سه امر است:  

# نخست؛ عدالت مهم‌ترین نیاز [[بشریت]] است.

# دوم؛ [[اجرای عدالت]] نیاز به مردان [[عادل]] دارد؛ هر دستی توان [[عدالت‌گستری]] ندارد.  

# سوم؛ عدالت‌گستری نیاز به عدالت‌پذیری دارد. بدون عدالت‌پذیری، اجرای عدالت ممکن نیست. اگر [[امام]] [[عدالت‌گستر]] وجود داشته باشد، ولی [[امت]] عدالت‌پذیر وجود نداشته باشد، عملیات عدالت‌گستری با [[شکست]] مواجه می‌شود<ref>نشریه موعود، شماره ۳۶، ص۲۳</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶.</ref>