خطبه مکیه امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام حسین]] {{ع}} خطبه‌ای در [[منی]] ایراد کرده‌اند پیرامون [[امر به معروف و نهی از منکر]] و علل قیام خود را بر ضد [[دولت اموی]] تبیین کرده‌اند: "جریان امور ([[حکومتی]] و [[اجتماعی]] و سرنخ [[کارها]]) به دست دانشمندان الهی است که [[امین]] بر [[حلال و حرام]] [[خدا]] هستند". [[امام]] مقام زعامت و [[رهبری امت]] را مربوط به [[علما]] می‌داند اگر امام [[معصوم]] حاضر نبود، علما به اطلاق [[روایت]] متصدی [[زعامت]] خواهند شد.

== مقدمه ==

[[خطابه]] مشهوری را [[امام حسین]] {{ع}} در "[[منی]]" پیرامون [[امر به معروف و نهی از منکر]] بیان فرموده و خواسته است در آخرین [[دیدار]] خود از [[مکّه]] ضمن استفاده از موقعیت [[کنگره حج]]، [[تکلیف]] [[مردم]] را در قبال دستگاه یزیدی روشن کند و [[علل قیام امام حسین|علل قیام]] خود را بر ضد [[دولت اموی]] تبیین نماید. در این [[خطابه]] آمده است: "جریان امور ([[حکومتی]] و [[اجتماعی]] و سرنخ [[کارها]]) به دست [[دانشمندان الهی]] است که [[امین]] بر [[حلال و حرام]] [[خدا]] هستند"<ref>{{متن حدیث|...مَجَارِيَ الْأُمُورِ وَ الْأَحْكَامِ عَلَى أَيْدِي الْعُلَمَاءِ بِاللَّهِ الْأُمَنَاءِ عَلَى حَلَالِهِ وَ حَرَامِهِ}}؛ تحف العقول، ص۱۷۲، بیروت.</ref>.

براساس این سخن امام {{ع}}، عالم به [[خدا]] کسی است که [[امین]] [[احکام]] و [[قوانین الهی]] باشد و این تعبیر شامل [[فقها]] و [[علما]] در [[عصر غیبت]] هم می‌شود. اگر [[امام حسین]] {{ع}}، تصدی [[امور حکومتی]] و [[اجتماعی]] [[مردم]] و [[بیان احکام اسلام]] را منحصر به [[امامان معصوم]] {{عم}} می‌دانست و [[علما]] را [[شایسته]] آن نمی‌دانست، باید چنین می‌فرمود: {{عربی| مَجَارِيَ الْأُمُورِ وَ الْأَحْكَامِ عَلَى أَيْدِي الْأَئِمَّةِ الْمَعْصُومِينَ}} یا {{عربی|عَلَى أَيْدِينَا}}، در حالی که [[امام]] {{ع}} {{متن حدیث|الْعُلَمَاءِ بِاللَّهِ}} را ذکر فرموده است که این تعبیر علاوه بر اینکه [[امامان]] {{عم}} را شامل می‌شود، [[فقهای عادل]] و [[امین]] در هر عصر به ویژه در [[عصر غیبت]] را نیز در بر می‌گیرد. [[امام خمینی]] درباره این [[روایت]] چنین فرموده است: "از این [[روایت]] دو مطلب مهم به دست می‌آید: یکی [[ولایت فقیه]] و دیگری اینکه [[فقها]] باید با [[جهاد]] خود و با [[امر به معروف و نهی از منکر]] [[حکام جائر]] را [[رسوا]] و [[متزلزل]] و [[مردم]] را بیدار کنند<ref>ولایت فقیه، ص۱۲۵.</ref>.<ref>[[عبدالله ابراهیم‌زاده آملی|ابراهیم‌زاده آملی، عبدالله]]، [[امامت و رهبری - ابراهیم‌زاده آملی (کتاب)| امامت و رهبری]]، ص۱۵۰-۱۵۶.</ref>