زن در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از میان [[زنان]]، تنها به نام [[حضرت مریم]]{{س}} در [[قرآن]] تصریح شده است. این نام ۳۴ بار در قرآن آمده و نیز نام یک [[سوره]] از قرآن است. حضرت مریم{{س}} یکی از زنان پاکدامن و [[مادر]] [[حضرت]] [[عیسی]]{{ع}} است. | از میان [[زنان]]، تنها به نام [[حضرت مریم]] {{س}} در [[قرآن]] تصریح شده است. این نام ۳۴ بار در قرآن آمده و نیز نام یک [[سوره]] از قرآن است. حضرت مریم {{س}} یکی از زنان پاکدامن و [[مادر]] [[حضرت]] [[عیسی]] {{ع}} است. | ||
در [[قرآن کریم]] به ویژگیها و [[القاب]] برخی از زنان دیگر نیز اشاره شده است؛ مانند: | در [[قرآن کریم]] به ویژگیها و [[القاب]] برخی از زنان دیگر نیز اشاره شده است؛ مانند: | ||
#'''[[حواء]] (أمالبشر):''' وی [[همسر]] [[آدم]] [[ابوالبشر]]{{ع}} و [[مادر]] همه [[آدمیان]] است. نام حواء در قرآن نیامده است؛ اما در برخی [[آیات قرآن کریم]] پس از ذکر نام [[حضرت آدم]]{{ع}} از همسر او با عنوان {{متن قرآن|زَوْجُكَ}} و... یاد شده و در برخی از [[آیات]] دیگر سخن یا دعایی از حضرت آدم و حواء با [[ضمیر]] تثنیه آورده شده است. | # '''[[حواء]] (أمالبشر):''' وی [[همسر]] [[آدم]] [[ابوالبشر]] {{ع}} و [[مادر]] همه [[آدمیان]] است. نام حواء در قرآن نیامده است؛ اما در برخی [[آیات قرآن کریم]] پس از ذکر نام [[حضرت آدم]] {{ع}} از همسر او با عنوان {{متن قرآن|زَوْجُكَ}} و... یاد شده و در برخی از [[آیات]] دیگر سخن یا دعایی از حضرت آدم و حواء با [[ضمیر]] تثنیه آورده شده است. | ||
#'''[[زن]] [[حضرت نوح]]:''' از [[زن]] [[نوح]] فقط یک بار در قرآن {{متن قرآن|ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ}}<ref>«خداوند برای کافران، زن نوح و زن لوط را مثل زد که زیر سرپرستی دو بنده شایسته از بندگان ما بودند و به آن دو، خیانت ورزیدند اما آن دو (پیامبر) در برابر (عذاب) خداوند برای آنان سودی نداشتند و (به آنان) گفته شد که با (دیگر) واردشوندگان به آتش (دوزخ) درآیید» سوره تحریم، آیه ۱۰.</ref> یاد شده است. | # '''[[زن]] [[حضرت نوح]]:''' از [[زن]] [[نوح]] فقط یک بار در قرآن {{متن قرآن|ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ}}<ref>«خداوند برای کافران، زن نوح و زن لوط را مثل زد که زیر سرپرستی دو بنده شایسته از بندگان ما بودند و به آن دو، خیانت ورزیدند اما آن دو (پیامبر) در برابر (عذاب) خداوند برای آنان سودی نداشتند و (به آنان) گفته شد که با (دیگر) واردشوندگان به آتش (دوزخ) درآیید» سوره تحریم، آیه ۱۰.</ref> یاد شده است. | ||
#'''زن [[لوط]]:''' از زن لوط هفت بار در قرآن یاد شده است. زن نوح و زن لوط در قرآن دو زن خیانتکار معرفی شدهاند. | # '''زن [[لوط]]:''' از زن لوط هفت بار در قرآن یاد شده است. زن نوح و زن لوط در قرآن دو زن خیانتکار معرفی شدهاند. | ||
#'''زن [[عمران]] (مادر [[مریم]]):''' نام مادر مریم دو بار در قرآن آمده است. | # '''زن [[عمران]] (مادر [[مریم]]):''' نام مادر مریم دو بار در قرآن آمده است. | ||
همچنین [[ساره]] و [[هاجر]] زنان [[حضرت ابراهیم]]، [[آسیه]] زن [[فرعون]]، مادر و [[خواهر]] [[حضرت موسی]]، [[دختران]] [[حضرت شعیب]]، [[زلیخا]] همسر [[عزیز مصر]]، [[عایشه]] و [[حفصه]] [[همسران]] [[پیامبراسلام]]{{صل}} و [[زینب]] دخترعمه [[پیامبر]]{{صل}}، زنانی هستند که اشارات و تلویحاتی درباره آنها در قرآن وجود دارد. | همچنین [[ساره]] و [[هاجر]] زنان [[حضرت ابراهیم]]، [[آسیه]] زن [[فرعون]]، مادر و [[خواهر]] [[حضرت موسی]]، [[دختران]] [[حضرت شعیب]]، [[زلیخا]] همسر [[عزیز مصر]]، [[عایشه]] و [[حفصه]] [[همسران]] [[پیامبراسلام]] {{صل}} و [[زینب]] دخترعمه [[پیامبر]] {{صل}}، زنانی هستند که اشارات و تلویحاتی درباره آنها در قرآن وجود دارد. | ||
<ref>سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۴، صفحه ۸۱؛ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه (۶۸۱-۶۹۲)و(۵۶۶-۵۷۲)</ref>.<ref>[[فرهنگنامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۸۲۰.</ref> | <ref>سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۴، صفحه ۸۱؛ خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه (۶۸۱-۶۹۲)و(۵۶۶-۵۷۲)</ref>.<ref>[[فرهنگنامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۸۲۰.</ref> | ||