جامعیت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←دسته دوم) بيان محدودۀ جامعيت قرآن
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
البته از اين مطلب نمي‌توان نتيجه گرفت که جامعيت قرآن به گستردگي علم معصوم (پيامبر و امام) است. اساساً اين سخن چيزي را دربارۀ قلمرو بيانات قرآن روشن نمي‌کند؛ زيرا سؤال اصلي به گسترۀ علم معصوم منتقل مي‌گردد که حد و مرز آن تا کجاست؟ يا اگر معصومين به جزئيات و تفاصيل مسائل اعتقادي و معاش و معاد مردم علم دارند، پس بايد بتوان تفاصيل اين امور را هم در قرآن جست. | البته از اين مطلب نمي‌توان نتيجه گرفت که جامعيت قرآن به گستردگي علم معصوم (پيامبر و امام) است. اساساً اين سخن چيزي را دربارۀ قلمرو بيانات قرآن روشن نمي‌کند؛ زيرا سؤال اصلي به گسترۀ علم معصوم منتقل مي‌گردد که حد و مرز آن تا کجاست؟ يا اگر معصومين به جزئيات و تفاصيل مسائل اعتقادي و معاش و معاد مردم علم دارند، پس بايد بتوان تفاصيل اين امور را هم در قرآن جست. | ||
با اينكه معصومين در عالي‌ترين سطح ممكن به حقايق قرآن و اسرار و رموز آن آگاهند، اما منشأ بودن قرآن براي علم معصومين مستلزم تساوي قلمرو مسائل اين کتاب و قلمرو دانش معصوم نيست؛ چه، هم از جهت اجمال و تفصيل بين مطالب قرآن و دانش معصومين تفاوت است و هم اينکه علم معصومين به امور جزئي و عادي و مسائل خارج از نيازهاي هدايتي انسان‌ها را نمي‌توان عيناً در قرآن سراغ گرفت. | با اينكه معصومين در عالي‌ترين سطح ممكن به حقايق قرآن و اسرار و رموز آن آگاهند، اما منشأ بودن قرآن براي علم معصومين مستلزم تساوي قلمرو مسائل اين کتاب و قلمرو دانش معصوم نيست؛ چه، هم از جهت اجمال و تفصيل بين مطالب قرآن و دانش معصومين تفاوت است و هم اينکه علم معصومين به امور جزئي و عادي و مسائل خارج از نيازهاي هدايتي انسان‌ها را نمي‌توان عيناً در قرآن سراغ گرفت. | ||
==معارف عاليه و قوانين قابل تحقق== | ==معارف عاليه و قوانين قابل تحقق== | ||
برخی از بزرگان در ذيل آيه «لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلا تَعْقِلُونَ» مي‌نويسند: «آيه در مقام امتنان بر امت اسلام به خاطر نزول قرآن بر آنهاست و مراد از ذكر در آيه ذكري است که مختص به ايشان و شايسته و زيبنده شأن آنهاست. اين ذكر همان معارف عاليه‌اي است كه در بالاترين درجۀ ظرفيت و حوصله درك انسان‌هاست و نيز قوانين و مقررات راست و درستي است كه در جامعه بشري امكان و قابليت اجرا دارد. در اين‌جا جامعيت قرآن در محدوده معارف عاليه و قوانين و مقررات درست قابل تحقق براي جامعه بشري مطرح شده است. | برخی از بزرگان در ذيل آيه «لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ كِتاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلا تَعْقِلُونَ» مي‌نويسند: «آيه در مقام امتنان بر امت اسلام به خاطر نزول قرآن بر آنهاست و مراد از ذكر در آيه ذكري است که مختص به ايشان و شايسته و زيبنده شأن آنهاست. اين ذكر همان معارف عاليه‌اي است كه در بالاترين درجۀ ظرفيت و حوصله درك انسان‌هاست و نيز قوانين و مقررات راست و درستي است كه در جامعه بشري امكان و قابليت اجرا دارد. در اين‌جا جامعيت قرآن در محدوده معارف عاليه و قوانين و مقررات درست قابل تحقق براي جامعه بشري مطرح شده است. | ||