غلو در دوست داشتن امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

* [[پیامبر خدا]] {{صل}}: ای [[علی]]! ماجرای تو مانند ماجرای [[عیسی بن مریم]] است که قومی او را [[دوست]] داشتند و در [[دوست]] داشتن او [[زیاده‌روی]] کردند و در نتیجه، درباره وی به [[هلاکت]] افتادند و گروهی او را [[دشمن]] داشتند و در دشمنْ داشتنِ او [[زیاده‌روی]] کردند و آنان نیز هلاک شدند. گروهی هم درباره او [[میانه‌روی]] کردند و [[نجات]] یافتند<ref>{{متن حدیث|رسول الله {{صل}}: یا عَلِی، إن فیک مَثَلًا مِن عیسی بنِ مَریمَ؛ أحَبهُ قَومٌ فَأَفرَطوا فی حُبهِ فَهَلَکوا فیهِ، وأبغَضَهُ قَومٌ فَأَفرَطوا فی بُغضِهِ فَهَلَکوا فیهِ، وَاقتَصَدَ فیهِ قَومٌ فَنَجوا}} (الأمالی، طوسی، ص ۳۴۵، ح ۷۰۹).</ref>.

* [[امام علی]] {{ع}}: دو گروه درباره من هلاک می‌شوند: [[دوستداران]] افراط‌کاری که [[دوست]] داشتن، آنان را به سوی غیر [[حقیقت]] می‌کشاند؛ و [[دشمنان]] افراط‌کاری که [[دشمن]] داشتن، آنان را به موضعی غیرمنصفانه می‌کشاند. [[بهترین]] حالت [[مردم]] درباره من، [[میانه‌روی]] است. پس به این گروه (میانه‌روها) بپیوندید<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: سَیهلِک فِی صِنفانِ: مُحِب مُفرِطٌ یذهَبُ بِهِ الحُب إلی‌ غَیرِ الحَق، ومُبغِضٌ مُفرِطٌ یذهَبُ بِهِ البُغضُ إلی‌ غَیرِ الحَق. وخَیرُ الناسِ فِی حالًا النمَطُ الأَوسَطُ، فَالزَموهُ}} (نهج البلاغة، خطبه ۱۲۷).</ref>.

* [[امام علی]] {{ع}}: خداوندا! من از [[غالیان]] (ستایندگان افراطی) بیزارم، همانند [[بیزاری]] [[عیسی بن مریم]] از [[نصارا]]. خداوندا! همواره آنان را [[خوار]] ساز و هیچ یک از آنان را [[یاری]] نرسان<ref>{{متن حدیث|عنه {{ع}}: اللهُم إنی بَری‌ءٌ مِنَ الغُلاةِ کبَراءَةِ عیسَی بنِ مَریمَ مِنَ النصاری‌، اللهُم اخذُلهُم أبَداً، ولا تَنصُر مِنهُم أحَداً}} (الأمالی، طوسی، ص ۶۵۰، ح ۱۳۵۰).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۷۷۸.</ref>.