فقر در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

«[[فقر]]» در معنای لغوی، شکاف و فاصله‌ای است که در چیزی پدید می‌آید. بدین لحاظ استخوان‌های کمر را که مهره‌ای شکل و دارای فاصله و شکاف هستند، «ستون فقرات» می‌نامند. همچنین به کسی که به درد ستون فقرات [[مبتلا]] باشد، «[[فقیر]]» گویند. به همین مناسبت به نیازمندانی که [[زندگی]] بر آنها مشکل و کمرشان زیر بار [[مشکلات]] خمیده شده، «فقیر» گفته می‌شود<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۴، ص۴۴۴. ر. ک: راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۲؛ ابن منظور، لسان العرب، ماده «فقر».</ref>. واژه «[[غنا]]»<ref>«غنی»، با الف مقصوره و کسر غین، به معنای توانمندی مالی است، اما «غناء» با الف ممدوده و کسر غین. کیفیت خاص صدا است و با الف ممدوده و فتح غین به معنای سود است. ر. ک: ابن منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۵. البته در ادبیات فارسی «غنا» به فتح اول به معنای توان‌گری و غنا به کسر اول به معنای آواز خوش تلفظ شده و بدون همزه نگاشته می‌شود.</ref> [[ضد]] «فقر»<ref>لسان العرب، ج۱۰، ص۱۳۴.</ref> و به معنای توان‌گری، [[بی‌نیازی]] و فراخی زندگی است.<ref>[[علی اصغر هادوی‌نیا|هادوی‌نیا، علی اصغر]]، [[فقر و غنا (مقاله)| مقاله «فقر و غنا»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۲۰۳.</ref>