قافله حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

قافلۀ [[حسینی]] روز ۲۸ [[رجب]] از [[مدینه]] بیرون آمد و سوّم [[شعبان]] به [[مکّه]] رسید. افراد کاروان عبارت بودند از [[سید الشهدا]] {{ع}}، [[فرزندان]]، [[برادران]]، برادرزادگان و عموزادگانش و نیز خانوادۀ خود و برخی از بستگان دیگر. این کاروان روز ۸ ذیحجّه از [[مکّه]] به سوی [[عراق]] حرکت کرد. با همان نفرات قبلی، امّا با جمعی از [[پیروان]] او از [[مردم]] [[حجاز]]، [[کوفه]] و [[بصره]] که در ایّام اقامت وی در [[مکّه]] به او پیوسته بودند. [[حضرت]] مقدار ده [[دینار]] و یک شتر در [[اختیار]] همراهان قرار داده بود که وسایل خود را بر آن حمل کنند<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۱۹۴.</ref>. این کاروان، دوّم [[محرّم]] در [[کربلا]] فرود آمد. پس از [[عاشورا]]، این قافله تبدیل به جمعی داغدار و [[دل]] سوخته و [[شهید]] داده شد که بصورت [[اسیر]]، به [[کوفه]] وارد شدند. مردانشان همه [[شهید]] شده بودند و [[امام سجاد]] {{ع}} هم [[بیمار]] بود و قافله سالار، [[حضرت زینب]] {{ع}} بود. در [[کوفه]] برخی از [[زنان]]، به بستگان خود که ساکن [[کوفه]] بودند پیوستند. این قافله، پس از پیمودن [[راه]] طولانی و دشوار [[کوفه]] تا [[شام]] و [[شام]] تا [[مدینه]]، با باری از [[غم]] و [[اندوه]] به [[مدینه]] برگشت و [[بشیر]]، خبر بازگشت قافلۀ [[اهل بیت]] {{عم}} را به [[مردم]] خبر داد و [[مدینه]] یکپارچه [[غرق]] شیون و عزا شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۷۹.</ref>.