قول زور: تفاوت میان نسخه‌ها

قول زور (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۲

۹ بایت حذف‌شده ، ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
+== مقدمه ==
-==مقدمه==
 از نظر، لغت‌شناسی کلمه “زور” به معنای [[انحراف از حق]] است و به همین دلیل به [[دروغ]] و نیز هر سخن [[باطل]] دیگری “زور” اطلاق شده است<ref>[[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۴، ص۳۷۱.</ref>. قول زور، ظاهراً صرف قول و [[کلام]] نیست، چه در برخی از [[روایات]]، حضور در مجالس [[لغو]] به [[غنا]] نیز [[تفسیر]] شده است<ref>محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۷۶، ص۲۴۰.</ref> مگر آنکه وجه [[غالب]] و مشخصه غنا نیز [[کلام]] و قول باشد که البته مورد [[اختلاف]] است. [[تفسیر نمونه]] نیز در توضیح این واژه می‌نویسد: “قول زور” به معنای [[زورگویی]]، [[دروغ]]، سخنان [[لهو]]، [[تحمیل]] [[اراده]]، [[اجبار]]، [[توسل]] به شیوه‌های غیراخلاقی، [[فریب‌کاری]]، بهره‌گیری از سیاست‌های مزورانه و... به کار رفته است. [اگر چه] در اصل به معنای سخن دروغ و [[باطل]] و خارج از حد [[اعتدال]] می‌باشد<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] و دیگران، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۹۱.</ref>.
 از دید برخی لغت‌شناسان، “زور” نتیجه [[عدول]] از [[حق]] و [[صدق]] و روال طبیعی امور است و لذا باطل، دروغ و [[انحراف]] از طریق حق از مصداق‌های “زور” شمرده می‌شوند<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] و دیگران، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۳۸۵.</ref>.
@@ خط ۶: / خط ۵: @@
 [[قرآن کریم]] در [[وصف]] [[مؤمنان]] [[نیکوکار]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ}}<ref>«و آنان که گواهی دروغ نمی‌دهند» سوره فرقان، آیه ۷۲.</ref> از این [[آیه]] دو ترجمه با دو برداشت ارائه شده که طبق ترجمه اول، معنای آیه این است: مؤمنان کسانی‌اند که [[گواهی]] دروغ نمی‌دهند. طبق ترجمه دوم، معنای آیه این است: مؤمنان، کسانی‌اند که در مجالس باطل شرکت نمی‌کند. ترجمه دوم، با ظاهر آیه تناسب بیشتری دارد. [[علامه طباطبایی]] با عطف توجه به دو برداشت فوق، در توضیح {{متن قرآن|الَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ}} می‌نویسد: اگر مراد از [[زور]]، دروغ باشد، تقدیر کلام چنین می‌شود: [[بندگان]] [[رحمان]] کسانی هستند که [[شهادت]] به دروغ نمی‌دهند و اگر مراد از زور لهو و باطل، مانند غنا و امثال آن باشد، تقدیر کلام چنین می‌شود: بندگان رحمان کسانی هستند که در مجلس باطل حاضر نمی‌شوند. از این دو احتمال، ذیل آیه با احتمال دوم، تناسب بیشتری دارد<ref>[[سید محمد حسین طباطبایی|طباطبایی، سید محمد حسین]]، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۵، ص۳۳۷.</ref>. و اگر هر دو ترجمه توأمان مورد نظر باشد، معنای آیه این می‌شود: مؤمنان، کسانی‌اند که نه در مجلس [[باطل]] حضور می‌یابند و نه [[آلوده]] [[لغو]] و [[بیهودگی]] می‌شوند<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]] و دیگران، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۶۵.</ref>.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۱۹۶.</ref>
-==[[آیات]] قرآنی مرتبط==
+== [[آیات]] قرآنی مرتبط ==
 # [[نهی]] [[مؤمنان]] از [[توسل]] به قول زور: {{متن قرآن|اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ}}<ref>«و از گفتار دروغ (نیز) بپرهیزید» سوره حج، آیه ۳۰.</ref>.
-#عدم [[شهادت]] [[زور]] [یا عدم حضور در مجالس [[لهو و لعب]]] از جمله ویژگی‌های [[مؤمنان راستین]]: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا}}<ref>«و آنان که گواهی دروغ نمی‌دهند و چون بر یاوه بگذرند بزرگوارانه می‌گذرند» سوره فرقان، آیه ۷۲.</ref>.
+# عدم [[شهادت]] [[زور]] [یا عدم حضور در مجالس [[لهو و لعب]]] از جمله ویژگی‌های [[مؤمنان راستین]]: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا}}<ref>«و آنان که گواهی دروغ نمی‌دهند و چون بر یاوه بگذرند بزرگوارانه می‌گذرند» سوره فرقان، آیه ۷۲.</ref>.
-#در برخی آیات [[زورگویی]] از [[ساحت]] [[پیامبران]] طرد شده<ref>{{متن قرآن|وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا}} «و با پدر و مادرش نکوکار بود و گردنکشی سرکش نبود» سوره مریم، آیه ۱۴.</ref> و مصداق‌هایی از قول زور همچون [[انکار]] [[حقانیت]] [[وحی]]<ref>{{متن قرآن|وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جَاءُوا ظُلْمًا وَزُورًا}} «و کافران گفتند: این (قرآن) جز دروغی نیست که (پیامبر) خود بر ساخته است و گروهی دیگر او را در آن یاری رسانده‌اند پس به راستی ستم و دروغی (بزرگ) را (پیش) آوردند» سوره فرقان، آیه ۴.</ref> و توسل به شیوه‌های غیرمعقول برای طرد [[همسر]] به جای [[طلاق]] [[مشروع]]<ref>{{متن قرآن|الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ}} «کسانی از شما که زنان خود را ظهار می‌کنند، آن زنان، مادران آنان نیستند، مادرانشان جز کسانی که آنان را زاده‌اند نمی‌باشند و اینان بی‌گمان سخنی ناپسند و نادرست می‌گویند و باری، خداوند به یقین در گذرنده‌ای آمرزنده است» سوره مجادله، آیه ۲.</ref>، معرفی شده است.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۱۹۶.</ref>
+# در برخی آیات [[زورگویی]] از [[ساحت]] [[پیامبران]] طرد شده<ref>{{متن قرآن|وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا}} «و با پدر و مادرش نکوکار بود و گردنکشی سرکش نبود» سوره مریم، آیه ۱۴.</ref> و مصداق‌هایی از قول زور همچون [[انکار]] [[حقانیت]] [[وحی]]<ref>{{متن قرآن|وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا إِفْكٌ افْتَرَاهُ وَأَعَانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ آخَرُونَ فَقَدْ جَاءُوا ظُلْمًا وَزُورًا}} «و کافران گفتند: این (قرآن) جز دروغی نیست که (پیامبر) خود بر ساخته است و گروهی دیگر او را در آن یاری رسانده‌اند پس به راستی ستم و دروغی (بزرگ) را (پیش) آوردند» سوره فرقان، آیه ۴.</ref> و توسل به شیوه‌های غیرمعقول برای طرد [[همسر]] به جای [[طلاق]] [[مشروع]]<ref>{{متن قرآن|الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ}} «کسانی از شما که زنان خود را ظهار می‌کنند، آن زنان، مادران آنان نیستند، مادرانشان جز کسانی که آنان را زاده‌اند نمی‌باشند و اینان بی‌گمان سخنی ناپسند و نادرست می‌گویند و باری، خداوند به یقین در گذرنده‌ای آمرزنده است» سوره مجادله، آیه ۲.</ref>، معرفی شده است.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۱۹۶.</ref>
 == منابع ==