محتسب: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محتسب در قرآن]] - [[محتسب در حدیث]] - [[محتسب در فقه اسلامی]] - [[محتسب در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = محتسب (پرسش)}}

محتسب، منصبی بود که به [[امنیت عمومی]] و حل و فصل امور مربوط به آن می‌پرداخت. [[مقام]] احتساب را [[عمر]] - [[خلیفه دوم]] - پدید آورد و ابتدا خودش [[کار]] محتسب را انجام می‌داد<ref>وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۳۱۷، ابواب تجارت، باب ۳۰، حدیث ۱؛ تراتیب الأداریه، ج۱، ص۲۸۶؛ سنن ترمذی، ج۲، ص۳۸۹؛ کنز العمال، ج۴، ص۱۵۹؛ نهج البلاغه، نامه ۵۳؛ صحیح بخاری، ج۲، ص۱۵.</ref>. [[وظایف]] و حیطۀ کاری محتسب عبارت‌اند از:

[[امر به معروف و نهی از منکر]]، [[نظارت]] بر [[احکام شریعت]]، [[مراقبت]] در تنظیم بازار، جلوگیری از اشغال معابر توسط بازاریان، ممانعت از کم‌فروشی و گران‌فروشی، جلوگیری از [[تجاوز]] به [[حریم]] و [[حدود]] [[همسایه]] و نظیر آنها<ref>معالم القربه فی احکام الحسبه، ج۷، ص۵۱؛ صبح الاعشی، ج۵، ص۴۵۱.</ref>. در بسیاری از دولت‌های [[اسلامی]]، مانند [[دولت]] "عبیدیان [[مصر]] و [[مغرب]] وامویان" احتساب وابسته به مقام [[قضایی]] و [[تعیین]] محتسب نیز بر عهده [[قاضی]] بود. در [[اندلس]]، هر شهری محتسبی داشت و او را "بازاربان" نیز می‌گفتند که کار وی بیشتر، مراقبت از کار بازاریان بود<ref>تاریخ الاسلام، ج۱، ص۴۹۰؛ نفح الطیب من غصن الأندلس الرطیب، ج۱، ص۱۰۳.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۶۲.</ref>.