مصحف فاطمه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
(←پانویس) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==[[روایات]] دربارۀ [[مصحف فاطمه]]{{س}}== | == [[روایات]] دربارۀ [[مصحف فاطمه]] {{س}} == | ||
برخی از روایات دربارۀ مصحف فاطمه{{س}} عبارت است از: | برخی از روایات دربارۀ مصحف فاطمه {{س}} عبارت است از: | ||
# [[حماد]] بن [[عثمان]] میگوید: از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم مصحف فاطمه{{س}} چیست؟ فرمود: هنگامی که [[خداوند متعال]] پیامبرش را [[قبض روح]] فرمود، آنچنان [[حزن]] شدیدی بر [[فاطمه]]{{س}} وارد شد که جز [[خدا]] نمی‌داند. پس [[خداوند]] فرشته‌ای را نزد او فرستاد که غمش را [[تسلیت]] داده با او [[سخن]] گوید، او نزد [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[شکایت]] نمود، آن [[حضرت]] فرمود: هرگاه آن را [[احساس]] نموده و صدا را شنیدی به من بگو. پس فاطمه{{س}} او را از آمدن [[فرشته]] [[آگاه]] گردانید. پس امیرالمؤمنین{{ع}} تمامی آنچه را که می‌شنید، می‌نوشت تا آنکه از آن مصحفی پدید آمد. سپس فرمود: آگاه باش که در آن هیچ چیزی از [[حلال]] و [[حرام]] نیست، [[ولی]] در آن [[علم]] همۀ چیزهایی است که در [[آینده]] واقع خواهد شد<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَمَّا قَبَضَ نَبِیَّهُ صدَخَلَ عَلَی فَاطِمَةَ مِنْ وَفَاتِهِ مِنَ الْحُزْنِ مَا لَا یَعْلَمُهُ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَرْسَلَ إِلَیْهَا مَلَکاً یُسَلِّی عَنْهَا غَمَّهَا وَ یُحَدِّثُهَا فَشَکَتْ ذَلِکَ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ{{ع}}فَقَالَ لَهَا إِذَا أَحْسَسْتِ بِذَلِکَ فَسَمِعْتِ الصَّوْتَ فَقُولِی لِی فَأَعْلَمْتُهُ فَجَعَلَ یَکْتُبُ کُلَّمَا سَمِعَ حَتَّی أَثْبَتَ مِنْ ذَلِکَ مُصْحَفاً قَالَ ثُمَّ قَالَ أَمَا إِنَّهُ لَیْسَ فِیهِ مِنْ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ وَ لَکِنْ فِیهِ عِلْمُ مَا یَکُونُ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج۱، ص۱۵۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید حبیب بخارایی‌زاده|بخارایی‌زاده، سید حبیب]]، [[علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت (پایان‌نامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت]]، ص۱۶۳ ـ ۱۷۰؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص۱۴۷؛ [[سید علی موسوی|موسوی، سید علی]]، [[تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی (پایان‌نامه)|تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی]]، ص۴۵؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]] و [[طاهره آل‌بویه|آل‌بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]]، ص۱۴۷.</ref> | # [[حماد]] بن [[عثمان]] میگوید: از [[امام صادق]] {{ع}} پرسیدم مصحف فاطمه {{س}} چیست؟ فرمود: هنگامی که [[خداوند متعال]] پیامبرش را [[قبض روح]] فرمود، آنچنان [[حزن]] شدیدی بر [[فاطمه]] {{س}} وارد شد که جز [[خدا]] نمی‌داند. پس [[خداوند]] فرشته‌ای را نزد او فرستاد که غمش را [[تسلیت]] داده با او [[سخن]] گوید، او نزد [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[شکایت]] نمود، آن [[حضرت]] فرمود: هرگاه آن را [[احساس]] نموده و صدا را شنیدی به من بگو. پس فاطمه {{س}} او را از آمدن [[فرشته]] [[آگاه]] گردانید. پس امیرالمؤمنین {{ع}} تمامی آنچه را که می‌شنید، می‌نوشت تا آنکه از آن مصحفی پدید آمد. سپس فرمود: آگاه باش که در آن هیچ چیزی از [[حلال]] و [[حرام]] نیست، [[ولی]] در آن [[علم]] همۀ چیزهایی است که در [[آینده]] واقع خواهد شد<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَمَّا قَبَضَ نَبِیَّهُ صدَخَلَ عَلَی فَاطِمَةَ مِنْ وَفَاتِهِ مِنَ الْحُزْنِ مَا لَا یَعْلَمُهُ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَرْسَلَ إِلَیْهَا مَلَکاً یُسَلِّی عَنْهَا غَمَّهَا وَ یُحَدِّثُهَا فَشَکَتْ ذَلِکَ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ {{ع}}فَقَالَ لَهَا إِذَا أَحْسَسْتِ بِذَلِکَ فَسَمِعْتِ الصَّوْتَ فَقُولِی لِی فَأَعْلَمْتُهُ فَجَعَلَ یَکْتُبُ کُلَّمَا سَمِعَ حَتَّی أَثْبَتَ مِنْ ذَلِکَ مُصْحَفاً قَالَ ثُمَّ قَالَ أَمَا إِنَّهُ لَیْسَ فِیهِ مِنْ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ وَ لَکِنْ فِیهِ عِلْمُ مَا یَکُونُ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج۱، ص۱۵۷.</ref>.<ref>ر. ک: [[سید حبیب بخارایی‌زاده|بخارایی‌زاده، سید حبیب]]، [[علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت (پایان‌نامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت]]، ص۱۶۳ ـ ۱۷۰؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص۱۴۷؛ [[سید علی موسوی|موسوی، سید علی]]، [[تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی (پایان‌نامه)|تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی]]، ص۴۵؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]] و [[طاهره آل‌بویه|آل‌بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]]، ص۱۴۷.</ref> | ||
#در [[روایت]] دیگری از ایشان آمده است: "و اما مصحف فاطمه{{س}} [[حوادث آیندۀ روزگار]] و اسامی [[پادشاهان]] روی [[زمین]] تا [[قیامت]] در آن است"<ref>{{متن حدیث|وَ أَمَّا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ{{ع}}فَفِیهِ مَا یَکُونُ مِنْ حَادِثٍ وَ أَسْمَاءُ مَنْ یَمْلِکُ إِلَی أَنْ تَقُومَ السَّاعَة}}؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۲۶، ص۱۸، ح ۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص۱۱۰؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص۱۴۷.</ref> | # در [[روایت]] دیگری از ایشان آمده است: "و اما مصحف فاطمه {{س}} [[حوادث آیندۀ روزگار]] و اسامی [[پادشاهان]] روی [[زمین]] تا [[قیامت]] در آن است"<ref>{{متن حدیث|وَ أَمَّا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ {{ع}}فَفِیهِ مَا یَکُونُ مِنْ حَادِثٍ وَ أَسْمَاءُ مَنْ یَمْلِکُ إِلَی أَنْ تَقُومَ السَّاعَة}}؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۲۶، ص۱۸، ح ۱.</ref>.<ref>ر. ک: [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص۱۱۰؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص۱۴۷.</ref> | ||
#از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده است: "[[جبرئیل]] بر [[حضرت زهرا]] وارد می‌شد، و او را [[تسلیت]] می‌داد، و احوال [[پیغمبر]] را برای او نقل می‌کرد، و حوادثی را که بعد از او بر فرزندانش واقع می‌شود به او [[خبر]] می‌داد؛ و [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} همۀ آن را می‌نوشت. این است [[مصحف]] فاطمۀ زهرا{{س}}"<ref>{{متن حدیث|وَ کَانَ جَبْرَئِیلُ{{ع}}یَأْتِیهَا فَیُحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَی أَبِیهَا وَ یُطَیِّبُ نَفْسَهَا وَ یُخْبِرُهَا عَنْ أَبِیهَا وَ مَکَانِهِ وَ یُخْبِرُهَا بِمَا یَکُونُ بَعْدَهَا فِی ذُرِّیَّتِهَا وَ کَانَ عَلِیٌّ{{ع}}یَکْتُبُ ذَلِکَ فَهَذَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ ع}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۲۴۱، ح ۵.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص۱۱۰.</ref> | # از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] شده است: "[[جبرئیل]] بر [[حضرت زهرا]] وارد می‌شد، و او را [[تسلیت]] می‌داد، و احوال [[پیغمبر]] را برای او نقل می‌کرد، و حوادثی را که بعد از او بر فرزندانش واقع می‌شود به او [[خبر]] می‌داد؛ و [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} همۀ آن را می‌نوشت. این است [[مصحف]] فاطمۀ زهرا {{س}}"<ref>{{متن حدیث|وَ کَانَ جَبْرَئِیلُ {{ع}}یَأْتِیهَا فَیُحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَی أَبِیهَا وَ یُطَیِّبُ نَفْسَهَا وَ یُخْبِرُهَا عَنْ أَبِیهَا وَ مَکَانِهِ وَ یُخْبِرُهَا بِمَا یَکُونُ بَعْدَهَا فِی ذُرِّیَّتِهَا وَ کَانَ عَلِیٌّ {{ع}}یَکْتُبُ ذَلِکَ فَهَذَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ ع}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۲۴۱، ح ۵.</ref>.<ref>ر. ک: [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی، علی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|علم غیب]]، ص۱۱۰.</ref> | ||
# [[ابوبصیر]] میگوید [[خدمت]] امام صادق{{ع}} رسیدم و عرض کردم: "... آنگاه فرمود: [[مصحف فاطمه]]{{س}} که سه برابر [[قرآن]] است نزد آنهاست"<ref>{{متن حدیث|مُصْحَفٌ فِیهِ مِثْلُ قُرْآنِکُمْ هَذَا ثَلَاثَ مَرَّات}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۲۳۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام]]، ص۷۹ ـ ۸۲؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]] و [[طاهره آل‌بویه|آل‌بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]]؛ [[قاسم علی شیخ‌زاده|شیخ‌زاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایان‌نامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص۶۷ ـ ۷۱.</ref> | # [[ابوبصیر]] میگوید [[خدمت]] امام صادق {{ع}} رسیدم و عرض کردم: "... آنگاه فرمود: [[مصحف فاطمه]] {{س}} که سه برابر [[قرآن]] است نزد آنهاست"<ref>{{متن حدیث|مُصْحَفٌ فِیهِ مِثْلُ قُرْآنِکُمْ هَذَا ثَلَاثَ مَرَّات}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۲۳۹.</ref>.<ref>ر. ک: [[محمد حسین مظفر|مظفر، محمد حسین]]، [[پژوهشی در باب علم امام (کتاب)|پژوهشی در باب علم امام]]، ص۷۹ ـ ۸۲؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]] و [[طاهره آل‌بویه|آل‌بویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]]؛ [[قاسم علی شیخ‌زاده|شیخ‌زاده، قاسم علی]]، [[رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا (پایان‌نامه)|رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا]]، ص۶۷ ـ ۷۱.</ref> | ||
# [[فضیل]] بن سکره میگوید خدمت امام صادق{{ع}} رسیدم، فرمودند: "ای فضیل می‌دانی اندکی پیش من در چه [[مطالعه]] می‌کردم؟ گفتم: نه، فرمود: در مصحف فاطمه{{س}}. کسی نیست روی زمین به [[پادشاهی]] برسد جز اینکه نام او و پدرش در آن نوشته شده است"<ref>{{متن حدیث|عَنْ فُضَیْلِ بْنِ سُکَّرَةَ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}فَقَالَ یَا فُضَیْلُ أَ تَدْرِی فِی أَیِّ شَیْءٍ کُنْتُ أَنْظُرُ قُبَیْلُ قَالَ قُلْتُ لَا قَالَ کُنْتُ أَنْظُرُ فِی کِتَابِ فَاطِمَةَ{{ع}}لَیْسَ مِنْ مَلِکٍ یَمْلِکُ الْأَرْضَ إِلَّا وَ هُوَ مَکْتُوبٌ فِیهِ بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِیهِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۲۴۲، ح ۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]، ج ۲، ص۳۹۲ ـ ۳۹۶.</ref> | # [[فضیل]] بن سکره میگوید خدمت امام صادق {{ع}} رسیدم، فرمودند: "ای فضیل می‌دانی اندکی پیش من در چه [[مطالعه]] می‌کردم؟ گفتم: نه، فرمود: در مصحف فاطمه {{س}}. کسی نیست روی زمین به [[پادشاهی]] برسد جز اینکه نام او و پدرش در آن نوشته شده است"<ref>{{متن حدیث|عَنْ فُضَیْلِ بْنِ سُکَّرَةَ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}فَقَالَ یَا فُضَیْلُ أَ تَدْرِی فِی أَیِّ شَیْءٍ کُنْتُ أَنْظُرُ قُبَیْلُ قَالَ قُلْتُ لَا قَالَ کُنْتُ أَنْظُرُ فِی کِتَابِ فَاطِمَةَ {{ع}}لَیْسَ مِنْ مَلِکٍ یَمْلِکُ الْأَرْضَ إِلَّا وَ هُوَ مَکْتُوبٌ فِیهِ بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِیهِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص۲۴۲، ح ۸.</ref>.<ref>ر. ک: [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]، ج ۲، ص۳۹۲ ـ ۳۹۶.</ref> | ||
# [[سلیمان بن خالد]] میگوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[مصحف فاطمه]]{{س}} را بیرون آورند [اگر راست می‌گویند]؛ زیرا [[وصیت]] [[فاطمه]] در ان است"<ref>{{متن حدیث|وَ لْیُخْرِجُوا مُصْحَفَ فَاطِمَةَ{{ع}}فَإِنَّ فِیهِ وَصِیَّةَ فَاطِمَةَ ع}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی ص۲۴۱، ح ۴.</ref>. | # [[سلیمان بن خالد]] میگوید: [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: "[[مصحف فاطمه]] {{س}} را بیرون آورند [اگر راست می‌گویند]؛ زیرا [[وصیت]] [[فاطمه]] در ان است"<ref>{{متن حدیث|وَ لْیُخْرِجُوا مُصْحَفَ فَاطِمَةَ {{ع}}فَإِنَّ فِیهِ وَصِیَّةَ فَاطِمَةَ ع}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی ص۲۴۱، ح ۴.</ref>. | ||
# [[امام باقر]]{{ع}} درباره وضعیت [[مصحف]] بعد از [[شهادت حضرت زهرا]]{{س}} فرمود: "آن را به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} داد وقتی آن [[حضرت]] [[شهید]] شد؛ رسید به دست [[حسن]]{{ع}}، سپس رسید به دست [[حسین]]{{ع}} سپس در نزد [[اهل]] آن است تا بدهد به صاحب این امر [[[حضرت مهدی]]{{ع}}"<ref>{{متن حدیث|دَفَعْتُهُ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ السَّلَامُ)، فَلَمَّا مَضَی صَارَ إِلَی الْحَسَنِ، ثُمَّ إِلَی الْحُسَیْنِ، ثُمَّ عِنْدَ أَهْلِهِ حَتَّی یَدْفَعُوهُ إِلَی صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ}}؛ ابن جریر طبری، محمد، دلائل الامامه، ص۱۰۶.</ref>. | # [[امام باقر]] {{ع}} درباره وضعیت [[مصحف]] بعد از [[شهادت حضرت زهرا]] {{س}} فرمود: "آن را به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} داد وقتی آن [[حضرت]] [[شهید]] شد؛ رسید به دست [[حسن]] {{ع}}، سپس رسید به دست [[حسین]] {{ع}} سپس در نزد [[اهل]] آن است تا بدهد به صاحب این امر [[[حضرت مهدی]] {{ع}}"<ref>{{متن حدیث|دَفَعْتُهُ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ السَّلَامُ)، فَلَمَّا مَضَی صَارَ إِلَی الْحَسَنِ، ثُمَّ إِلَی الْحُسَیْنِ، ثُمَّ عِنْدَ أَهْلِهِ حَتَّی یَدْفَعُوهُ إِلَی صَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ}}؛ ابن جریر طبری، محمد، دلائل الامامه، ص۱۰۶.</ref>. | ||
# [[امام رضا]]{{ع}} می‌‌فرمایند: "برای [[امام]] نشانه‌هایی است و نزد او [[مصحف حضرت فاطمه]]{{س}} است"<ref>{{متن حدیث|وَ یَکُونُ عِنْدَهُ مُصْحَفُ فَاطِمَةَ ع}}، ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ابواب الثلاثین، ص۵۲۷.</ref>. صاحب الذریعة میگوید: "مصحف فاطمه{{س}} از [[ودایع امامت]] است که نزد [[مولی]] و امام ما [[صاحب الزمان]]{{ع}} است، همان‌طور که عده‌ای از [[احادیث]] از [[ائمه]] [[روایت]] شده است"<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج ۲۱، ص۱۲۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]، ج ۲، ص۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص۹۹ ـ ۱۳۰.</ref> | # [[امام رضا]] {{ع}} می‌‌فرمایند: "برای [[امام]] نشانه‌هایی است و نزد او [[مصحف حضرت فاطمه]] {{س}} است"<ref>{{متن حدیث|وَ یَکُونُ عِنْدَهُ مُصْحَفُ فَاطِمَةَ ع}}، ابن بابویه، محمد بن علی، خصال، ابواب الثلاثین، ص۵۲۷.</ref>. صاحب الذریعة میگوید: "مصحف فاطمه {{س}} از [[ودایع امامت]] است که نزد [[مولی]] و امام ما [[صاحب الزمان]] {{ع}} است، همان‌طور که عده‌ای از [[احادیث]] از [[ائمه]] [[روایت]] شده است"<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج ۲۱، ص۱۲۶.</ref>.<ref>ر. ک: [[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]، ج ۲، ص۳۹۲ ـ ۳۹۶؛ [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص۹۹ ـ ۱۳۰.</ref> | ||
#امام باقر{{ع}} به یکی از اصحابش فرمود: "هرکس که نزد او [[شمشیر]]، [[زره]] و [[پرچم]] [[پیروزی]] [[رسول خدا]]{{صل}} و مصحف فاطمه{{س}} باشد، چشمش روشن است"<ref>{{متن حدیث|مَنْ کَانَ عِنْدَهُ سَیْفُ رَسُولِ اللَّهِ صوَ دِرْعُهُ وَ رَایَتُهُ الْمِغْلَبَةُ وَ مُصْحَفُ فَاطِمَةَ قَرَّتْ عَیْنُهُ}}، صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج۱، ص۱۸۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی (کتاب)|ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی]]، ص۱۹۱ ـ ۱۹۵.</ref> | # امام باقر {{ع}} به یکی از اصحابش فرمود: "هرکس که نزد او [[شمشیر]]، [[زره]] و [[پرچم]] [[پیروزی]] [[رسول خدا]] {{صل}} و مصحف فاطمه {{س}} باشد، چشمش روشن است"<ref>{{متن حدیث|مَنْ کَانَ عِنْدَهُ سَیْفُ رَسُولِ اللَّهِ صوَ دِرْعُهُ وَ رَایَتُهُ الْمِغْلَبَةُ وَ مُصْحَفُ فَاطِمَةَ قَرَّتْ عَیْنُهُ}}، صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج۱، ص۱۸۶.</ref>.<ref>ر. ک: [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی (کتاب)|ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی]]، ص۱۹۱ ـ ۱۹۵.</ref> | ||
# [[ابوبصیر]] میگوید از امام باقر{{ع}} در مورد مصحف حضرت فاطمه زهرا{{س}} علنی [[سؤال]] کردم. حضرت فرمودند: "مصحف بعد از [[وفات]] [[پدر]] گرامی شان برایشان نازل شد. پرسیدم در مصحف چیزی از [[قرآن]] وجود دارد؟ [[حضرت]] فرمود: چیزی از [[قرآن]] در آن نیست. بعد ادامه داد: در [[مصحف]] [[خبر]] گذشته و [[آینده]] تا [[روز قیامت]] و خبر [[آسمانها]] و تعداد [[ملائکه]] در [[آسمانها]] و [[تعداد پیامبران]] مرسل و غیر مرسل و نام امت‌هایی که این [[پیامبران]] به سوی آنها ارسال شده‌اند و کسانی که این پیامبران را [[تکذیب]] کرده و کسانی که [[دعوت]] آنها را [[اجابت]] کردند و اسامی تمامی [[مخلوقات]] [[خداوند متعال]] از [[مؤمنین]] و کافرین و اسامی تمامی [[شهرها]] و ویژگی‌های هر [[شهر]] و [[جمعیت]] و خصوصیات امت‌های گذشته و تمامی دوره‌های گذشته در مصحف وجود دارد. عرض کردم: فدایت شوم هر دوره‌ای چند سال بوده است؟ فرمود: پنجاه هزار سال و هفت دوره (یعنی ۳۵۰ هزار سال که شامل امت‌های قبل از [[خلقت حضرت آدم]] علیه هم می‌شود). مدت و [[عمر]] آنها و صفات و تعداد [[اهل]] [[بهشت و جهنم]] و [[علوم قرآن]] و [[تورات]] و [[انجیل]] و [[زبور]] به همان‌گونه که نازل شده است و تعداد هر درخت و سنگ و کلوخ که در روی [[زمین]] است در مصحف مادرم [[فاطمه]] [[زهرا]] [[علم]] است. از روی [[تعجب]] عرض کردم: اینها همه [[علوم]] بسیار زیادی است! حضرت که فرمود: [[ابابصیر]] همه این مطالب که گفتم در دو ورق اول مصحف نوشته شده و من هنوز ورق سوم را توصیف نکردم و یک حرف از آن را برای تو نگفته‌ام"<ref>{{متن حدیث|سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) عَنْ مُصْحَفِ فَاطِمَةَ (صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهَا)، فَقَالَ: أُنْزِلَ عَلَیْهَا بَعْدَ مَوْتِ أَبِیهَا. فَقُلْتُ: فَفِیهِ شَیْءٌ مِنَ الْقُرْآنِ؟ قَالَ: مَا فِیهِ شَیْءٌ مِنَ الْقُرْآنِ. قَالَ: قُلْتُ: فَصِفْهُ لِی. قَالَ: لَهُ دَفَّتَانِ مِنْ زَبَرْجَدَتَیْنِ عَلَی طُولِ الْوَرَقِ وَ عَرْضِهِ حَمْرَاوَیْنِ. قُلْتُ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ صِفْ لِی وَرَقَهُ. قَالَ: وَرَقُهُ مِنْ دُرٍّ أَبْیَضَ قِیلَ لَهُ: (کُنْ) فَکَانَ. قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، فَمَا فِیهِ؟ قَالَ: فِیهِ خَبَرُ مَا کَانَ، وَ خَبَرُ مَا یَکُونُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ، وَ فِیهِ خَبَرُ سَمَاءٍ سَمَاءٍ، وَ عَدَدُ مَا فِی سَمَاءٍ سَمَاءٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ، وَ غَیْرُ ذَلِکَ، وَ عَدَدُ کُلِّ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ مُرْسَلًا وَ غَیْرَ مُرْسَلٍ، وَ أَسْمَاؤُهُمْ، وَ أَسْمَاءُ الَّذِینَ أُرْسِلُوا إِلَیْهِمْ، وَ أَسْمَاءُ مَنْ کَذَّبَ وَ مَنْ أَجَابَ مِنْهُمْ، وَ فِیهِ أَسْمَاءُ جَمِیعِ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْکَافِرِینَ، مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ، وَ أَسْمَاءُ الْبُلْدَانِ، وَ صِفَةُ- کُلِّ بَلَدٍ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا، وَ عَدَدُ مَا فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ، وَ عَدَدُ مَا فِیهَا مِنَ الْکَافِرِینَ وَ صِفَةُ کُلِّ مَنْ کَذَّبَ، وَ صِفَةُ الْقُرُونِ الْأُوَلی وَ قِصَصُهُمْ، وَ مَنْ وُلِّیَ مِنَ الطَّوَاغِیتِ وَ مُدَّةُ مُلْکِهِمْ وَ عَدَدُهُمْ، وَ فِیهِ أَسْمَاءُ الْأَئِمَّةِ وَ صِفَتُهُمْ، وَ مَا یَمْلِکُ وَاحِداً وَاحِداً، وَ فِیهِ صِفَةُ کَرَّاتِهِمْ، وَ فِیهِ صِفَةُ جَمِیعِ مَنْ تَرَدَّدَ فِی الْأَدْوَارِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ}}؛ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامه، ص۱۰۵.</ref>.<ref>ر.ک: [[حسین گنجی|گنجی، حسین]]، [[امام‌شناسی ۱ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ج ۱، ص۱۷۲.</ref> | # [[ابوبصیر]] میگوید از امام باقر {{ع}} در مورد مصحف حضرت فاطمه زهرا {{س}} علنی [[سؤال]] کردم. حضرت فرمودند: "مصحف بعد از [[وفات]] [[پدر]] گرامی شان برایشان نازل شد. پرسیدم در مصحف چیزی از [[قرآن]] وجود دارد؟ [[حضرت]] فرمود: چیزی از [[قرآن]] در آن نیست. بعد ادامه داد: در [[مصحف]] [[خبر]] گذشته و [[آینده]] تا [[روز قیامت]] و خبر [[آسمانها]] و تعداد [[ملائکه]] در [[آسمانها]] و [[تعداد پیامبران]] مرسل و غیر مرسل و نام امت‌هایی که این [[پیامبران]] به سوی آنها ارسال شده‌اند و کسانی که این پیامبران را [[تکذیب]] کرده و کسانی که [[دعوت]] آنها را [[اجابت]] کردند و اسامی تمامی [[مخلوقات]] [[خداوند متعال]] از [[مؤمنین]] و کافرین و اسامی تمامی [[شهرها]] و ویژگی‌های هر [[شهر]] و [[جمعیت]] و خصوصیات امت‌های گذشته و تمامی دوره‌های گذشته در مصحف وجود دارد. عرض کردم: فدایت شوم هر دوره‌ای چند سال بوده است؟ فرمود: پنجاه هزار سال و هفت دوره (یعنی ۳۵۰ هزار سال که شامل امت‌های قبل از [[خلقت حضرت آدم]] علیه هم می‌شود). مدت و [[عمر]] آنها و صفات و تعداد [[اهل]] [[بهشت و جهنم]] و [[علوم قرآن]] و [[تورات]] و [[انجیل]] و [[زبور]] به همان‌گونه که نازل شده است و تعداد هر درخت و سنگ و کلوخ که در روی [[زمین]] است در مصحف مادرم [[فاطمه]] [[زهرا]] [[علم]] است. از روی [[تعجب]] عرض کردم: اینها همه [[علوم]] بسیار زیادی است! حضرت که فرمود: [[ابابصیر]] همه این مطالب که گفتم در دو ورق اول مصحف نوشته شده و من هنوز ورق سوم را توصیف نکردم و یک حرف از آن را برای تو نگفته‌ام"<ref>{{متن حدیث|سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) عَنْ مُصْحَفِ فَاطِمَةَ (صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهَا)، فَقَالَ: أُنْزِلَ عَلَیْهَا بَعْدَ مَوْتِ أَبِیهَا. فَقُلْتُ: فَفِیهِ شَیْءٌ مِنَ الْقُرْآنِ؟ قَالَ: مَا فِیهِ شَیْءٌ مِنَ الْقُرْآنِ. قَالَ: قُلْتُ: فَصِفْهُ لِی. قَالَ: لَهُ دَفَّتَانِ مِنْ زَبَرْجَدَتَیْنِ عَلَی طُولِ الْوَرَقِ وَ عَرْضِهِ حَمْرَاوَیْنِ. قُلْتُ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ صِفْ لِی وَرَقَهُ. قَالَ: وَرَقُهُ مِنْ دُرٍّ أَبْیَضَ قِیلَ لَهُ: (کُنْ) فَکَانَ. قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، فَمَا فِیهِ؟ قَالَ: فِیهِ خَبَرُ مَا کَانَ، وَ خَبَرُ مَا یَکُونُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ، وَ فِیهِ خَبَرُ سَمَاءٍ سَمَاءٍ، وَ عَدَدُ مَا فِی سَمَاءٍ سَمَاءٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ، وَ غَیْرُ ذَلِکَ، وَ عَدَدُ کُلِّ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ مُرْسَلًا وَ غَیْرَ مُرْسَلٍ، وَ أَسْمَاؤُهُمْ، وَ أَسْمَاءُ الَّذِینَ أُرْسِلُوا إِلَیْهِمْ، وَ أَسْمَاءُ مَنْ کَذَّبَ وَ مَنْ أَجَابَ مِنْهُمْ، وَ فِیهِ أَسْمَاءُ جَمِیعِ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْکَافِرِینَ، مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ، وَ أَسْمَاءُ الْبُلْدَانِ، وَ صِفَةُ- کُلِّ بَلَدٍ فِی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا، وَ عَدَدُ مَا فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ، وَ عَدَدُ مَا فِیهَا مِنَ الْکَافِرِینَ وَ صِفَةُ کُلِّ مَنْ کَذَّبَ، وَ صِفَةُ الْقُرُونِ الْأُوَلی وَ قِصَصُهُمْ، وَ مَنْ وُلِّیَ مِنَ الطَّوَاغِیتِ وَ مُدَّةُ مُلْکِهِمْ وَ عَدَدُهُمْ، وَ فِیهِ أَسْمَاءُ الْأَئِمَّةِ وَ صِفَتُهُمْ، وَ مَا یَمْلِکُ وَاحِداً وَاحِداً، وَ فِیهِ صِفَةُ کَرَّاتِهِمْ، وَ فِیهِ صِفَةُ جَمِیعِ مَنْ تَرَدَّدَ فِی الْأَدْوَارِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ}}؛ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامه، ص۱۰۵.</ref>.<ref>ر. ک: [[حسین گنجی|گنجی، حسین]]، [[امام‌شناسی ۱ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ج ۱، ص۱۷۲.</ref> | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||