نزدیک شمردن ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مهدویت}}

نزدیک شمردن [[ظهور]] یک حالت قلبی است و حکایت از [[یقین]] و باور قطعی [[انسان]] نسبت به وعده [[ظهور امام عصر]] {{ع}} می‌کند که چون وقتی برای آن مشخص نکرده‌اند، هر صبح و [[شام]] امکان وقوع آن وجود دارد. نزدیک شمردن [[ظهور]] غیر از "استعجال" است که با [[تسلیم]] ناسازگار است. استعجال در [[حقیقت]] [[راضی]] نبودن به امر [[پروردگار]] نسبت به [[زمان ظهور]] [[امام]] {{ع}} است، اما نزدیک شمردن [[ظهور]] خود از مصادیق [[تسلیم]] می‌باشد، زیرا [[خداوند]] به آن [[راضی]] است و [[ائمه]] {{عم}} سفارش آن را کرده‌اند. از این بالاتر، نبودن این حال، یعنی [[یأس]] از [[ظهور]] – هر چند زمانی محدود – و بعید شمردن آن – ولو در یک برهه زمانی – خود از [[گناهان کبیره]] محسوب می‌شود. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: {{متن حدیث|"هَلَكَتِ اَلْمَحَاضِيرُ"}}: [[محاضیر]] هلاک شدند. [[راوی]] می‌پرسد: [[محاضیر]] چیست؟ [[حضرت]] پاسخ می‌دهند: {{متن حدیث|"المستعجلون"}}: شتاب کنندگان. سپس اضافه می‌فرمایند: {{متن حدیث|"نَجَا اَلْمُقَرَّبُونَ"}}<ref>«و نزدیک شمارندگان [[نجات]] می‌یابند» الغیبة، نعمانی، باب ۱۱، ح ۵.</ref>.  

[[وظیفه]] [[منتظر]]، [[تسلیم]] شدن نسبت به تقدیرات الهی در مورد وقت ظهو است. در عین این که هیچ صبح و [[شام]] نباید از [[ظهور امام]] [[غایب]] {{ع}} [[ناامید]] باشد، اما باید مراقب باشد که به [[شتابزدگی]] نیفتد و خود یا دیگران را به هوای نزدیک بودن [[ظهور]]، به اشتباه و [[انحراف]] نکشاند، بنابراین به طور کلی نباید نزدیک شمردن [[ظهور امام]] {{ع}} را با [[پیشگویی]] درباره [[وقت ظهور]] اشتباه کرد. اولی ممدوح است و دوم مدموم و حسابشان از یکدیگر جداست<ref>[[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]، ص ۲۱۷-۲۲۰.</ref>.

* [[نزدیک شمردن ظهور به چه معناست؟ (پرسش)]]

{{پایان مدخل‌ وابسته}}