پرش به محتوا

نقض عهد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲
جز
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[نقض عهد در قرآن]] - [[نقض عهد در حدیث]] - [[نقض عهد در فقه سیاسی]] - [[نفی نقض عهد در معارف و سیره نبوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[نقض عهد در قرآن]] - [[نقض عهد در حدیث]] - [[نقض عهد در فقه سیاسی]] - [[نفی نقض عهد در معارف و سیره نبوی]]| پرسش مرتبط  = }}


'''نقض عهد''' به‌معنای [[بیعت‌شکنی]] و [[تخلف از عهد]] به معنای نقض چیزی یا اهمال با خلاف‌کاری است که از [[رذایل اخلاقی]] محسوب می‌شود و در مقابل آن [[وفای به عهد]] قرار دارد که از [[ارزش‌های اخلاقی]] و [[اجتماعی]] محسوب می‌شود و حتی [[ایمان]] با وفا به عهد الهی [[ظهور]] می‌یابد و در عرصه اجتماعی با [[وفا]] به [[پیمان‌ها]] وجود خود را به [[اثبات]] می‌رساند.  
'''نقض عهد''' به‌معنای [[بیعت‌شکنی]] و [[تخلف از عهد]] به معنای نقض چیزی یا اهمال با خلاف‌کاری است که از [[رذایل اخلاقی]] محسوب می‌شود و در مقابل آن [[وفای به عهد]] قرار دارد که از [[ارزش‌های اخلاقی]] و [[اجتماعی]] محسوب می‌شود و حتی [[ایمان]] با وفا به عهد الهی [[ظهور]] می‌یابد و در عرصه اجتماعی با [[وفا]] به [[پیمان‌ها]] وجود خود را به [[اثبات]] می‌رساند.  


==معناشناسی==
== معناشناسی ==
نقض عهد عبارت است از: [[بیعت‌شکنی]]، [[پیمان‌شکنی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۲۵.</ref> و [[تخلف از عهد]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۲۲.</ref>. اصل آن به معنای نقض چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۴۷۵.</ref> یا [[اهمال]] با خلاف‌کاری است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۲، ص۲۳۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۵۰۲.</ref>
نقض عهد عبارت است از: [[بیعت‌شکنی]]، [[پیمان‌شکنی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۲۵.</ref> و [[تخلف از عهد]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۲۲.</ref>. اصل آن به معنای نقض چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۴۷۵.</ref> یا [[اهمال]] با خلاف‌کاری است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۲، ص۲۳۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۵۰۲.</ref>


همچنین خُلف [[عهد]] و [[وعده]] به معنای [[پیمان‌شکنی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص‌۷۵۱.</ref> و تخلّف از [[قرارداد]] است<ref>احمد بن یوسف حلبی، عمدة الحفاظ، ص‌۵۲۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۶۰-۲۶۱.</ref>
همچنین خُلف [[عهد]] و [[وعده]] به معنای [[پیمان‌شکنی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص‌۷۵۱.</ref> و تخلّف از [[قرارداد]] است<ref>احمد بن یوسف حلبی، عمدة الحفاظ، ص‌۵۲۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۶۰-۲۶۱.</ref>


===ناکثین===
=== ناکثین ===
پس از عصر [[تنزیل]]، [[ناکثین]] به دسته‌ای از [[مسلمانان]] اطلاق می‌شد که [[نقض]] [[بیعت]] با امیرالمؤمنین علی{{ع}} کردند و [[آتش]] [[جنگ جمل]] را برافروختند<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۵۰۲.</ref>.
پس از عصر [[تنزیل]]، [[ناکثین]] به دسته‌ای از [[مسلمانان]] اطلاق می‌شد که [[نقض]] [[بیعت]] با امیرالمؤمنین علی {{ع}} کردند و [[آتش]] [[جنگ جمل]] را برافروختند<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۵۰۲.</ref>.


==نقض عهد در قرآن==
== نقض عهد در قرآن ==
در [[قرآن کریم]] در این باره آمده است: {{متن قرآن|وَإِنْ نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ}}<ref>«و اگر پیمانشان را پس از بستن بشکنند و به دینتان طعنه زنند با پیشگامان کفر که به هیچ پیمانی پایبند نیستند کارزار کنید باشد که باز ایستند» سوره توبه، آیه ۱۲.</ref>، {{متن قرآن|قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْدًا فَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ}}<ref>«بگو: آیا از خداوند پیمانی گرفته‌اید (اگر گرفته باشید) خداوند هرگز پیمان خود را نمی‌شکند» سوره بقره، آیه ۸۰.</ref>.
در [[قرآن کریم]] در این باره آمده است: {{متن قرآن|وَإِنْ نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ}}<ref>«و اگر پیمانشان را پس از بستن بشکنند و به دینتان طعنه زنند با پیشگامان کفر که به هیچ پیمانی پایبند نیستند کارزار کنید باشد که باز ایستند» سوره توبه، آیه ۱۲.</ref>، {{متن قرآن|قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْدًا فَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ}}<ref>«بگو: آیا از خداوند پیمانی گرفته‌اید (اگر گرفته باشید) خداوند هرگز پیمان خود را نمی‌شکند» سوره بقره، آیه ۸۰.</ref>.


خط ۱۸: خط ۱۸:
در [[قرآن کریم]] [[وفای به عهد]] به عنوان صفت [[پسندیده]] و یک [[وظیفه الهی]] [[اجتماعی]] بر همه لازم و [[واجب]] شده است: {{متن قرآن|وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا}}<ref>«به پیمان وفا کنید که از پیمان خواهند پرسید» سوره اسراء، آیه ۳۴.</ref>. در مقابل، [[خلف وعده]] و [[نقض پیمان]] از موارد منهی در [[قرآن کریم]] است: {{متن قرآن|وَلَوْ تَوَاعَدْتُمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ}}<ref>«اگر با هم وعده (ی کارزار) می‌گذاشتید در آن خلاف می‌کردید» سوره انفال، آیه ۴۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۶۰-۲۶۱.</ref>
در [[قرآن کریم]] [[وفای به عهد]] به عنوان صفت [[پسندیده]] و یک [[وظیفه الهی]] [[اجتماعی]] بر همه لازم و [[واجب]] شده است: {{متن قرآن|وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا}}<ref>«به پیمان وفا کنید که از پیمان خواهند پرسید» سوره اسراء، آیه ۳۴.</ref>. در مقابل، [[خلف وعده]] و [[نقض پیمان]] از موارد منهی در [[قرآن کریم]] است: {{متن قرآن|وَلَوْ تَوَاعَدْتُمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ}}<ref>«اگر با هم وعده (ی کارزار) می‌گذاشتید در آن خلاف می‌کردید» سوره انفال، آیه ۴۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۲۶۰-۲۶۱.</ref>


==رابطه [[ایمان]] و [[وفای به عهد]]==  
== رابطه [[ایمان]] و [[وفای به عهد]] ==  
[[ایمان]] با [[وفا به عهد]] الهی [[ظهور]] می‌یابد و در عرصه [[اجتماعی]] با [[وفا]] به [[پیمان‌ها]] وجود خود را به [[اثبات]] می‌رساند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} دراین‌باره فرمود: {{متن حدیث|مَنْ‏ كانَ‏ يُؤْمِنُ‏ بِاللَّهِ‏ وَ الْيَوْمِ‏ الْآخِرِ فَلْيَفِ إِذَا وَعَدَ}}<ref>«هر که به خدا و روز جزا ایمان دارد باید به وعده‌ای که می‌کند وفا کند». الکافی، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴؛ وسائل الشیعة، ج۸، ص۵۱۵.</ref>.
[[ایمان]] با [[وفا به عهد]] الهی [[ظهور]] می‌یابد و در عرصه [[اجتماعی]] با [[وفا]] به [[پیمان‌ها]] وجود خود را به [[اثبات]] می‌رساند. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} دراین‌باره فرمود: {{متن حدیث|مَنْ‏ كانَ‏ يُؤْمِنُ‏ بِاللَّهِ‏ وَ الْيَوْمِ‏ الْآخِرِ فَلْيَفِ إِذَا وَعَدَ}}<ref>«هر که به خدا و روز جزا ایمان دارد باید به وعده‌ای که می‌کند وفا کند». الکافی، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴؛ وسائل الشیعة، ج۸، ص۵۱۵.</ref>.


موضوع [[وفای به عهد]] آن‌قدر اهمیت و اعتبار دارد که [[هشام بن سالم]]<ref>وی از شخصیت‌های برجسته اصحاب امام صادق و امام کاظم{{عم}} و از راویان ثقه است. ر.ک: رجال النجاشی، ص۴۳۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۲۹۷-۳۰۲؛ قاموس الرجال، ج۱۰، ص۵۵۹-۵۶۳.</ref> می‌گوید: از [[امام صادق]]{{ع}} شنیدم که می‌فرمود: {{متن حدیث|عِدَةُ الْمُؤْمِنِ أَخَاهُ نَذْرٌ لَا كَفَّارَةَ لَهُ فَمَنْ أَخْلَفَ فَبِخُلْفِ اللَّهِ‏ بَدَأَ وَ لِمَقْتِهِ تَعَرَّضَ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ-}} {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ* كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! چرا چیزی می‌گویید که (خود) انجام نمی‌دهید؟ * نزد خداوند، بسیار ناپسند است که چیزی را بگویید که (خود) انجام نمی‌دهید» سوره صف، آیه ۲.</ref>.<ref>الکافی، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴.</ref>؛ [[وعده]] [[مؤمن]] به [[برادر]] دینی‌اش [[نذری]] است که کفّاره ندارد<ref>یعنی از شدت اهمیت چون نذر است یا به سبب لزوم وفا مانند نذر باید تلقی شود. ر.ک: مرآة العقول، ج۱۱، ص۲۲.</ref>. پس هر که به آن وفا نکند به [[مخالفت]] وعده با [[خدا]] برخاسته و خود را در [[غضب الهی]] انداخته است. این است گفتار [[خداوند]] که فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید چرا چیزی می‌گویید که انجام نمی‌دهید؟ نزد خدا سخت [[ناپسند]] است که چیزی را بگویید و انجام ندهید»<ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲، ص ۶۲۵.</ref>.
موضوع [[وفای به عهد]] آن‌قدر اهمیت و اعتبار دارد که [[هشام بن سالم]]<ref>وی از شخصیت‌های برجسته اصحاب امام صادق و امام کاظم {{عم}} و از راویان ثقه است. ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۳۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۹، ص۲۹۷-۳۰۲؛ قاموس الرجال، ج۱۰، ص۵۵۹-۵۶۳.</ref> می‌گوید: از [[امام صادق]] {{ع}} شنیدم که می‌فرمود: {{متن حدیث|عِدَةُ الْمُؤْمِنِ أَخَاهُ نَذْرٌ لَا كَفَّارَةَ لَهُ فَمَنْ أَخْلَفَ فَبِخُلْفِ اللَّهِ‏ بَدَأَ وَ لِمَقْتِهِ تَعَرَّضَ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ-}} {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ* كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! چرا چیزی می‌گویید که (خود) انجام نمی‌دهید؟ * نزد خداوند، بسیار ناپسند است که چیزی را بگویید که (خود) انجام نمی‌دهید» سوره صف، آیه ۲.</ref>.<ref>الکافی، ج۲، ص۳۶۳-۳۶۴.</ref>؛ [[وعده]] [[مؤمن]] به [[برادر]] دینی‌اش [[نذری]] است که کفّاره ندارد<ref>یعنی از شدت اهمیت چون نذر است یا به سبب لزوم وفا مانند نذر باید تلقی شود. ر. ک: مرآة العقول، ج۱۱، ص۲۲.</ref>. پس هر که به آن وفا نکند به [[مخالفت]] وعده با [[خدا]] برخاسته و خود را در [[غضب الهی]] انداخته است. این است گفتار [[خداوند]] که فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید چرا چیزی می‌گویید که انجام نمی‌دهید؟ نزد خدا سخت [[ناپسند]] است که چیزی را بگویید و انجام ندهید»<ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲، ص ۶۲۵.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش