همام بن غالب: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

'''همام بن غالب''' ([[فرزدق]]) [[شاعری]] بزرگ و [[هوادار]] [[اهل بیت پیامبر]] بود که در [[مدح]] [[امام سجّاد]] {{ع}}، قصیدۀ بلند خویش را در [[مکّه]] سرود ({{عربی|هَذا الَّذي تَعرِفُ البَطحاءُ وَطأَتَهُ...}}) و به دنبال آن به زندان افتاد و [[حضرت سجاد]] {{ع}} برایش صله‌ای فرستاد. [[امام حسین]] {{ع}} هنگام [[سفر]] به سوی [[عراق]]، در محلّی به نام صفاح (یا در منزلی دیگر) با [[فرزدق]] برخورد کرد که از [[کوفه]] می‌آمد. اوضاع [[کوفه]] را پرسید، وی جواب داد: دل‌های [[مردم]] با تو ولی شمشیرهایشان علیه توست. [[امام]] در آنجا بود که این ابیات را خواند: {{متن حدیث|فان تكن الدّنيا تعدّ نفيسة * فانّ [[ثواب]] اللَّه اعلا و انبل و ان تكن الابدان للموت أنشئت * فقتل امرء بالسّيف في اللَّه افضل‏...}}<ref>حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۶۱.</ref>. [[فرزدق]]، سال‌های پس از [[عاشورا]] زنده بود و به خانۀ سکینه دختر [[امام حسین]] {{ع}} نیز رفت و آمد داشت و از او [[صله]] دریافت می‌کرد. در بادیۀ [[بصره]]، در سال ۱۱۰ [[هجری]] در [[صد]] سالگی از [[دنیا]] رفت<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۷۱.</ref>.