ولایت ولىّ سفیه: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

*{{متن قرآن|فَإِنْ كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ}}<ref>«و امّا اگر وامدار، کم خرد یا ناتوان باشد یا نتواند املا کند باید سرپرست او دادگرانه املا کند» سوره بقره، آیه ۲۸۲.</ref> [[آیه]] درباره قرض و معامله نسیه می‌فرماید: اگر مدیون، سفیه یا صغیر یا کسی که توان [[املا]] یا [[نوشتن]] و [[امضا]] را ندارد، باشد، [[ولیّ]] و [[سرپرست]] [[شرعی]] او، با لحاظ‍ [[صلاح]] وی، آن را [[املا]] کند یا بنویسد و [[امضا]] کند.