کوثر در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
«[[کوثر]]» بر وزن «فَوعَل»، وصفی اخذ شده از «کثرت» و به معنای «خیر کثیر، و فراوان» است<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، فضل بن حسن طبرسی، ج۵، ص۵۴۸.</ref>. بر حروف اصلی آن (ک، ث، ر) حرف «واو» اضافه شده است تا بر افزودن و کثرت دلالت کند<ref>معجم مقاییس اللغة، احمد بن فارس، ج۵، ص۱۶۰.</ref>. [[مفسران]] [[اسلامی]]، علی‌رغم مفرد بودن کلمه «کوثر» مصادیق زیادی را مطرح کرده‌اند؛ همچون [[حوض]] و نهر کوثر در [[جنت]] که به [[رسول خدا]] تعلق دارد؛ [[مقام]] [[شفاعت کبری]] در [[روز]] رستاخیر، [[نبوت]]، [[حکمت]] و [[علم]] به [[حقایق]] اشیاء، [[قرآن]]، کثرت [[اصحاب]] و [[پیروان]]، کثرت [[معجزات]]، کثرت علم و عمل، کثرت، [[معرفت]] در [[توحید]]، کثرت نعمت‌های [[دنیا]] و [[آخرت]]، [[نسل]] کثیر و [[ذریه]] فراوان<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، سید محمد حسین طباطبایی، ج۲۰، ص۳۷۰.</ref>. | «[[کوثر]]» بر وزن «فَوعَل»، وصفی اخذ شده از «کثرت» و به معنای «خیر کثیر، و فراوان» است<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، فضل بن حسن طبرسی، ج۵، ص۵۴۸.</ref>. بر حروف اصلی آن (ک، ث، ر) حرف «واو» اضافه شده است تا بر افزودن و کثرت دلالت کند<ref>معجم مقاییس اللغة، احمد بن فارس، ج۵، ص۱۶۰.</ref>. [[مفسران]] [[اسلامی]]، علی‌رغم مفرد بودن کلمه «کوثر» مصادیق زیادی را مطرح کرده‌اند؛ همچون [[حوض]] و نهر کوثر در [[جنت]] که به [[رسول خدا]] تعلق دارد؛ [[مقام]] [[شفاعت کبری]] در [[روز]] رستاخیر، [[نبوت]]، [[حکمت]] و [[علم]] به [[حقایق]] اشیاء، [[قرآن]]، کثرت [[اصحاب]] و [[پیروان]]، کثرت [[معجزات]]، کثرت علم و عمل، کثرت، [[معرفت]] در [[توحید]]، کثرت نعمت‌های [[دنیا]] و [[آخرت]]، [[نسل]] کثیر و [[ذریه]] فراوان<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، سید محمد حسین طباطبایی، ج۲۰، ص۳۷۰.</ref>. | ||
به نظر می‌رسد گستره معنایی کلمه «کوثر» به [[تنهایی]] نمی‌تواند مجوز شمول مصادیق دیگر برای آن باشد، مگر اینکه با قرائن دیگری همراه گردد. «ابتر» روشن‌ترین قرینه در انتهای [[سیاق]]، بر کوثریت [[حضرت زهرا]]{{س}} اشاره دارد، اما برای مصادیق دیگر کلمه «کوثر» قرینه‌ای در [[سوره]] نیست، تا آن موارد نیز مشمول مصادیق «کوثر» گردد. [[علامه طباطبائی]]، در این رابطه می‌گوید غیر از دو قول که یکی می‌گوید: کوثر، خیر کثیر است و دیگری می‌گوید: نهری است در [[بهشت]] که به برخی از [[روایات]] استناد دارد، بقیه اقوال تحکم و بدون دلیل است<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، سید محمد حسین طباطبایی، ج۲۰، ص۳۷۰.</ref>. | به نظر می‌رسد گستره معنایی کلمه «کوثر» به [[تنهایی]] نمی‌تواند مجوز شمول مصادیق دیگر برای آن باشد، مگر اینکه با قرائن دیگری همراه گردد. «ابتر» روشن‌ترین قرینه در انتهای [[سیاق]]، بر کوثریت [[حضرت زهرا]] {{س}} اشاره دارد، اما برای مصادیق دیگر کلمه «کوثر» قرینه‌ای در [[سوره]] نیست، تا آن موارد نیز مشمول مصادیق «کوثر» گردد. [[علامه طباطبائی]]، در این رابطه می‌گوید غیر از دو قول که یکی می‌گوید: کوثر، خیر کثیر است و دیگری می‌گوید: نهری است در [[بهشت]] که به برخی از [[روایات]] استناد دارد، بقیه اقوال تحکم و بدون دلیل است<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، سید محمد حسین طباطبایی، ج۲۰، ص۳۷۰.</ref>. | ||
به نظر می‌رسد روایاتی که برای دیگر مصادیق ذکر شده، آمده است، به معنای کوثریت آن نیست، بلکه حضرت زهرا{{س}}، عامل کوثریت موارد ذکر شده است<ref>قاموس قرآن، علی اکبر قرشی، ج۶، ص۹۴.</ref>. علاوه بر این، برخی از [[علما]]، سند روایات نهر بهشتی را [[ضعیف]] دانسته‌اند<ref>معارف قرآن، محمد باقر بهبودی، ص۱۵۸-۱۶۰.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۲۹۲.</ref> | به نظر می‌رسد روایاتی که برای دیگر مصادیق ذکر شده، آمده است، به معنای کوثریت آن نیست، بلکه حضرت زهرا {{س}}، عامل کوثریت موارد ذکر شده است<ref>قاموس قرآن، علی اکبر قرشی، ج۶، ص۹۴.</ref>. علاوه بر این، برخی از [[علما]]، سند روایات نهر بهشتی را [[ضعیف]] دانسته‌اند<ref>معارف قرآن، محمد باقر بهبودی، ص۱۵۸-۱۶۰.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[فرهنگنامه فاطمی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه فاطمی]]، ج۱، ص ۲۹۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||