مسور بن مخرمه زهری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نقل شده، گروهی از [[قبیله جرهم]] و قطورا به نام [[فضیل بن حارث جرهمی]]، [[فضیل بن وداعه]] و [[مفضل بن فضالة جرهمی]] [[متحد]] شده، [[سوگند]] یاد کردند که نگذارند در [[مکه]] [[آدم]] [[ستمگری]] باشد و گفتند که هرگز جز این نباید باشد، زیرا [[خداوند]]، [[حق]] مکه را بسیار بزرگ قرار داده است. این [[پیمان]]، در میان [[قریش]]، [[منسوخ]] شد و جز نام چیزی از آن نماند. سپس قریش برای تجدید آن، یک دیگر را فرا خوانده در [[خانه]] [[عبدالله بن جدعان]]، که از نظر سن و [[شرف]]، بر دیگران [[برتری]] داشت، جمع شده دوباره پیمان بسته، سوگند یاد کردند. [[نمایندگان]] [[قریش]] در این انجمن، از [[قبایل]] [[بنی هاشم]]، [[بنی مطلب]]، [[بنی اسد بن عبدالعزی]]، [[زهرة بن کلاب]] و [[تیم بن مره]] بودند و همه سوگ گند یاد کرده و پیمان بستند که در مکه ستمدیده‌ای از [[اهل]] محل یا از دیگر جاها را نبینند مگر اینکه [[یار]] و همراه و [[یاور]] او باشند تا آنکه [[ستم]] را از او دفع کنند. قریش آن پیمان را "[[حلف الفضول]]" نامیدند. [[پیامبر]] {{صل}} نیز در این پیمان حضور داشت، زیرا بعد از [[نبوت]] فرمود: "من با عموهای خود در خانه عبدالله بن جدعان پیمانی را دیدم که برای من از [[دارایی]] سودمندتر بود". و نیز فرمود: "اگر [[پس از ظهور]] [[اسلام]] نیز برای چنین پیمانی [[دعوت]] شوم، در آن شرکت خواهم کرد و آن را خواهم پذیرفت".