پرش به محتوا

سوره اعلی در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
خط ۵۱: خط ۵۱:
# [[آیه]] {{متن قرآن|وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى}}<ref>«با آنکه جهان واپسین بهتر و پایدارتر است» سوره اعلی، آیه ۱۷.</ref>: در تقریر امر [[معاد]] و [[اختلاف مردم]]؛
# [[آیه]] {{متن قرآن|وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى}}<ref>«با آنکه جهان واپسین بهتر و پایدارتر است» سوره اعلی، آیه ۱۷.</ref>: در تقریر امر [[معاد]] و [[اختلاف مردم]]؛
# آیات {{متن قرآن|إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الأُولَى صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى}}<ref>«این (حقیقت) بی‌گمان در صحیفه‌های (آسمانی) پیشین (نیز آمده) است صحیفه‌های ابراهیم و موسی» سوره اعلی، آیه ۱۸-۱۹.</ref>: [[صحف ابراهیم]] و موسی.
# آیات {{متن قرآن|إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الأُولَى صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى}}<ref>«این (حقیقت) بی‌گمان در صحیفه‌های (آسمانی) پیشین (نیز آمده) است صحیفه‌های ابراهیم و موسی» سوره اعلی، آیه ۱۸-۱۹.</ref>: [[صحف ابراهیم]] و موسی.
ساختار [[سوره]] متشکل از هفت بخش و سه بلوک است. هر بخش متشکل از چند آیه است که [[وحدت]] موضوعی دارند. مثلاً آیات بخش ۱ و ۲ [[تدبیر الهی]] را [[وصف]] می‌کند که برهانی است بر [[ربوبیت]] متعالی و مطلق [[پروردگار]]. هر بلوک شامل چند بخش است که موضوع واحدی را در بردارند. بلوک دوم حاوی [[پیام]] مرکزی سوره است و بیانگر این [[سنت الهی]] است که مردم، با وجود [[ارسال رسل]] و [[صحف]] [[الهی]]، در [[گزینش]] و مراتب سعادت و شقاوت مختلف‌اند. علاوه بر آن، در بلوک اول، [[تسبیح]] و [[تدبیر]] و تقویم الهی بیان شده است. در بلوک مرکزی تفاوت و مراتب مختلف مردم در [[پیروی]] از [[ارزش‌های الهی]] ذکر شده است و در بلوک سوم، [[رفتار]] و [[اعمال]] مردم و [[عاقبت]] کار آنها تبیین شده است. بدین طریق [[پیوستگی]] [[جهان]] و مردم با [[خدا]] و معاد و [[انتظام]] ساختاری سوره و جهان آشکار می‌گردد. در بلوک آخر تأکید شده که این [[حقایق]] و [[معارف الهی]] در کتب پیشن الهی به خصوص صحف ابراهیم و موسی مفصل بیان گردیده است.
ساختار [[سوره]] متشکل از هفت بخش و سه بلوک است. هر بخش متشکل از چند آیه است که [[وحدت]] موضوعی دارند. مثلاً آیات بخش ۱ و ۲ [[تدبیر الهی]] را وصف می‌کند که برهانی است بر [[ربوبیت]] متعالی و مطلق [[پروردگار]]. هر بلوک شامل چند بخش است که موضوع واحدی را در بردارند. بلوک دوم حاوی [[پیام]] مرکزی سوره است و بیانگر این [[سنت الهی]] است که مردم، با وجود [[ارسال رسل]] و [[صحف]] [[الهی]]، در [[گزینش]] و مراتب سعادت و شقاوت مختلف‌اند. علاوه بر آن، در بلوک اول، [[تسبیح]] و [[تدبیر]] و تقویم الهی بیان شده است. در بلوک مرکزی تفاوت و مراتب مختلف مردم در [[پیروی]] از [[ارزش‌های الهی]] ذکر شده است و در بلوک سوم، [[رفتار]] و [[اعمال]] مردم و [[عاقبت]] کار آنها تبیین شده است. بدین طریق [[پیوستگی]] [[جهان]] و مردم با [[خدا]] و معاد و [[انتظام]] ساختاری سوره و جهان آشکار می‌گردد. در بلوک آخر تأکید شده که این [[حقایق]] و [[معارف الهی]] در کتب پیشن الهی به خصوص صحف ابراهیم و موسی مفصل بیان گردیده است.


ساختار [[خرد]] هر آیه نیز به [[زیبایی]] و [[استحکام]] بیان شده است که به عمق بخشی معنی آیه کمک شایان می‌کند، نظیر آیه آغازین: {{متن قرآن|سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى}}<ref>«نام برتر پروردگارت را به پاکی بستای!» سوره اعلی، آیه ۱.</ref> که دارای چهار کلمه است و دارای رابطه متوالی و متوازی با یکدیگر می‌باشند، اما رابطه متوازی بین کلمه {{متن قرآن|سَبِّحِ}} و {{متن قرآن|الْأَعْلَى}} در تبیین بهتر معنی آیه کمک می‌کند، بدین صورت که {{متن قرآن|الْأَعْلَى}} علت [[پاکی]] [[ذات خداوند]] و [[برتری]] از درجه امکان و متعالی‌تر از جهت ذات [[پروردگار]] را بیان می‌کند. با بیان سه {{متن قرآن|الَّذِي}} در سه [[آیه]] {{متن قرآن|الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى}}<ref>«آنکه آفرید و باندام ساخت، و آنکه اندازه کرد و راه نمود، و آنکه گیاه (چراگاه) را برآورد، پس آن را خشک خاشاکی سیاهرنگ گردانید» سوره اعلی، آیه ۲-۵.</ref> بیانگر [[تسلسل]] و [[پیوستگی]] [[امر]] واحد است که در ارجاع به ربانیت [[حضرت حق]] بسیار رسا و طبیعی به نظر می‌رسد.
ساختار [[خرد]] هر آیه نیز به [[زیبایی]] و [[استحکام]] بیان شده است که به عمق بخشی معنی آیه کمک شایان می‌کند، نظیر آیه آغازین: {{متن قرآن|سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى}}<ref>«نام برتر پروردگارت را به پاکی بستای!» سوره اعلی، آیه ۱.</ref> که دارای چهار کلمه است و دارای رابطه متوالی و متوازی با یکدیگر می‌باشند، اما رابطه متوازی بین کلمه {{متن قرآن|سَبِّحِ}} و {{متن قرآن|الْأَعْلَى}} در تبیین بهتر معنی آیه کمک می‌کند، بدین صورت که {{متن قرآن|الْأَعْلَى}} علت [[پاکی]] [[ذات خداوند]] و [[برتری]] از درجه امکان و متعالی‌تر از جهت ذات [[پروردگار]] را بیان می‌کند. با بیان سه {{متن قرآن|الَّذِي}} در سه [[آیه]] {{متن قرآن|الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى}}<ref>«آنکه آفرید و باندام ساخت، و آنکه اندازه کرد و راه نمود، و آنکه گیاه (چراگاه) را برآورد، پس آن را خشک خاشاکی سیاهرنگ گردانید» سوره اعلی، آیه ۲-۵.</ref> بیانگر [[تسلسل]] و [[پیوستگی]] [[امر]] واحد است که در ارجاع به ربانیت [[حضرت حق]] بسیار رسا و طبیعی به نظر می‌رسد.
۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش