وظایف شیعیان در عرصه امنیت اجتماعی: تفاوت میان نسخه‌ها

وظایف شیعیان در عرصه امنیت اجتماعی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۴

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 # چشم‌های [[پاک]]، لایق نظاره بر جلوه‌های گوناگون [[جمال]] حق‌اند و دیدگان ناپاک سبب آلوده شدن [[قلب]] و محروم ماندن از رؤیت جلوه‌های نورانی [[حق]]، از این رو صیانت چشم با دو عامل اساسی سفارش شده است:
 ## وقتی به مقتضای [[تقوا]] و [[اعتدال]] [[اخلاق]] انسانی عمل نشود و [[فسق]] و [[گناه]] [[آشکار]] گردد، [[فجور]] رخ می‌نماید. [[فجور]] در خصوص هر شی‌ء به حسب همان چیز معنا می‌شود و [[فجور]] چشم آن است که بیننده مناظری باشد که رؤیت آن‌ها خلاف اقتضای تقواست. دوری از چنین عملی، اولین [[وظیفه]] کسانی است که [[دل]] به دیدار آخرین [[ذخیره الهی]] بسته‌اند: و{{عربی|"وَ اغْضُضْ أَبْصَارَنَا عَنِ الْفُجُورِ"}}.
-## [[خیانت]] آن است که بر خلاف عهدی که تکویناً یا تشریعاً از کسی توقع می‌رود یا به آن موظف شده است، کاری کند یا نیتی در [[دل]] بپرورد. این [[وصف]] نیز چون [[فجور]]، مناسب حال هر شی‌ء معنا می‌شود. بر این اساس، [[خیانت]] چشم آن است که [[انسان]] چشم را برخلاف [[اراده]] یا [[دستور]] آفریننده‌اش به کار گیرد. پرهیز از [[خیانت]] چشم نیز وظیفه‌ای دیگر از [[وظایف]] اهل [[انتظار]] است:{{عربی|"وَ الْخِيَانَةِ‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.
+## [[خیانت]] آن است که بر خلاف عهدی که تکویناً یا تشریعاً از کسی توقع می‌رود یا به آن موظف شده است، کاری کند یا نیتی در [[دل]] بپرورد. این وصف نیز چون [[فجور]]، مناسب حال هر شی‌ء معنا می‌شود. بر این اساس، [[خیانت]] چشم آن است که [[انسان]] چشم را برخلاف [[اراده]] یا [[دستور]] آفریننده‌اش به کار گیرد. پرهیز از [[خیانت]] چشم نیز وظیفه‌ای دیگر از [[وظایف]] اهل [[انتظار]] است:{{عربی|"وَ الْخِيَانَةِ‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.
 # حرف [[حق]] و سخن الهی، اگرچه در [[مقام]] فاعلیت تام‌اند؛ ولی اگر گوش قابلی نباشد، در [[دل]] به ثمر نخواهند نشست. فرد و جامعه‌ای که در [[انتظار]] [[ولی الله]] زمانش به سر می‌برد، می‌باید هماره گوش را منزه بدارد تا در قابلیت نیز تام باشد و این مهم نیز با عمل به دو [[دستور]] شدنی است:
 ## هر سخن یا عملی که بی‌ثمر بوده و از پشتوانه فکری برخوردار نباشد لغو است و [[انسان]] را به بیهودگی می‌کشاند و [[خدا]] را از خاطر می‌برد. بر [[منتظران]] راستین [[امام عصر]] بایسته آن است که با گوش نسپردن به لغو در صیانت آن بکوشند: {{عربی|" وَ اسْدُدْ أَسْمَاعَنَا عَنِ اللَّغْوِ"}}.