قیس بن مسهر صیداوی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
قیس بن مسهر صیداوی در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۷
، ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - ' ه. ق ' به 'ه.ق '
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - ' ه. ق ' به 'ه.ق ') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
== قیس حامل [[دعوت]] [[کوفیان]] == | == قیس حامل [[دعوت]] [[کوفیان]] == | ||
[[ابومخنف]] و دیگران نقل می‌‌کنند: هنگامی که خبر [[مرگ معاویه]] و نیز [[مخالفت]] [[اباعبدالله الحسین]] {{ع}} با [[حکومت یزید بن معاویه]] و [[هجرت]] ایشان از [[مدینه]] به [[مکه]]، به [[مردم کوفه]] رسید. بزرگان [[کوفه]] [[تصمیم]] گرفتند که از آن [[حضرت]] برای [[رهبری]] [[مردم]] و [[شیعیان کوفه]] دعوت به عمل آورند؛ به همین منظور در [[منزل]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]]<ref>سلیمان بن صرد خزاعی از بزرگان شیعه در کوفه بود. او که به دلیل خفقان و جاسوسان ابن زیاد نتوانست امام {{ع}} را در کربلا زیارت کند اما پس از واقعه عاشورا گروه توابین را تشکیل داد و خود یکی از فرماندهان نهضت توابین بود که در «عین الوردة» به دست نیروهای ابن زیاد در سال | [[ابومخنف]] و دیگران نقل می‌‌کنند: هنگامی که خبر [[مرگ معاویه]] و نیز [[مخالفت]] [[اباعبدالله الحسین]] {{ع}} با [[حکومت یزید بن معاویه]] و [[هجرت]] ایشان از [[مدینه]] به [[مکه]]، به [[مردم کوفه]] رسید. بزرگان [[کوفه]] [[تصمیم]] گرفتند که از آن [[حضرت]] برای [[رهبری]] [[مردم]] و [[شیعیان کوفه]] دعوت به عمل آورند؛ به همین منظور در [[منزل]] [[سلیمان بن صرد خزاعی]]<ref>سلیمان بن صرد خزاعی از بزرگان شیعه در کوفه بود. او که به دلیل خفقان و جاسوسان ابن زیاد نتوانست امام {{ع}} را در کربلا زیارت کند اما پس از واقعه عاشورا گروه توابین را تشکیل داد و خود یکی از فرماندهان نهضت توابین بود که در «عین الوردة» به دست نیروهای ابن زیاد در سال ۶۵ه.ق به شهادت رسید.</ref> [[اجتماع]] کردند و نامه‌ای را با امضای جمعی از [[شیعیان]] و بزرگان کوفه، توسط [[عبدالله بن مسمع همدانی]] و [[عبدالله بن وال]] به مکه فرستادند و دو [[روز]] بعد، مجدداً نامه‌های زیادی توسط [[قیس بن مسهر صیداوی]] و [[عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی]] و [[عمارة بن عبدالله سلولی]]، و پس از دو روز دیگر نامه‌های بسیاری دیگر به وسیله [[هانی بن هانی سبیعی]] و [[سعید بن عبدالله حنفی]] برای حضرت فرستادند. متن همه [[نامه‌ها]] [[اعلام برائت]] از [[حکومت بنی امیه]] و دعوت از حضرت برای آمدن به کوفه، برای [[رهبری امت اسلامی]] بود. تعداد نامه‌ها در سه نوبت به [[دوازده]] هزار [[امضا]] و [[نامه]] رسید. از جمله افراد سرشناس و امضا کنندگان این نامه‌ها: [[حبیب بن مظاهر]]، [[مسلم بن عوسجه]]، [[سلیمان بن صرد خزاعی]]، [[رفاعة بن شداد]]، [[شبث بن ربعی]]، [[حجار بن أبجر]]، [[یزید بن حارث]]، [[یزید بن رویم]]، [[عروة بن قیس]]، [[عمرو بن حجاج]] و [[محمد بن عمیر]] را می‌‌توان نام برد<ref>بسیاری از دعوت کنندگان از امام {{ع}}، مع الاسف در واقعه کربلا داخل سپاه عمرسعد شدند، مثل شبث بن ربعی و عمرو بن حجاج و... و چه ظلم‌ها به حسین {{ع}} و یارانش وارد کردند.</ref>. این [[نامه‌ها]] از دهم [[ماه مبارک رمضان]] [[سال]] ۶۰ه.ق تا چند [[روز]] بعد در [[مکه]] به دست [[امام]] {{ع}} رسید<ref>ر. ک: ارشاد مفید، ج۲، ص۳۶؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۵۲؛ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۳۳؛ البدایة و النهایة ابن کثیر، ج۸، ص۱۵۴، بحار الأنوار، ج۴۴، ص۳۳۳؛ الفصول المهمة ابن صباغ مالکی، ص۱۸۲ و ابصارالعین، ص۱۰۴.</ref>. | ||
همان طوری که اشاره شد از جمله کسانی که نامه‌های [[شیعیان]] و بزرگان [[کوفه]] را به مکه برای امام {{ع}} آورد [[قیس بن مسهر صیداوی]] بود که دلیل بر [[شخصیت]] و [[اعتماد]] [[مردم کوفه]] به ایشان می‌‌باشد. | همان طوری که اشاره شد از جمله کسانی که نامه‌های [[شیعیان]] و بزرگان [[کوفه]] را به مکه برای امام {{ع}} آورد [[قیس بن مسهر صیداوی]] بود که دلیل بر [[شخصیت]] و [[اعتماد]] [[مردم کوفه]] به ایشان می‌‌باشد. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
پس از آنکه نامه‌های [[شیعیان کوفه]] به دست امام {{ع}} در مکه رسید. برای [[حضرت]] ثابت شد که شیعیان کوفه با هم همراه و همدل هستند و آماده [[بیعت]] با آن حضرت در [[دفاع]] از [[کیان اسلام]] و مقابله با [[حکومت یزید]] و اعوانش می‌‌باشند؛ لذا حضرت پاسخ نامه‌های آنها را نوشت و آمادگی خود را برای حرکت به سوی کوفه اعلام کرد. و امام {{ع}} این [[نامه]] را به [[مسلم بن عقیل]] سپرد و او را به عنوان [[سفیر]] و [[نماینده]] خود به کوفه اعزام کرد تا پس از بررسی اوضاع و [[آمادگی مردم]]، حضرت به جانب آنان حرکت نماید. به [[دستور امام]] {{ع}} قیس بن مسهر صیداوی و [[عبدالرحمان ارحبی]]، حضرت مسلم را تا کوفه همراهی کردند. | پس از آنکه نامه‌های [[شیعیان کوفه]] به دست امام {{ع}} در مکه رسید. برای [[حضرت]] ثابت شد که شیعیان کوفه با هم همراه و همدل هستند و آماده [[بیعت]] با آن حضرت در [[دفاع]] از [[کیان اسلام]] و مقابله با [[حکومت یزید]] و اعوانش می‌‌باشند؛ لذا حضرت پاسخ نامه‌های آنها را نوشت و آمادگی خود را برای حرکت به سوی کوفه اعلام کرد. و امام {{ع}} این [[نامه]] را به [[مسلم بن عقیل]] سپرد و او را به عنوان [[سفیر]] و [[نماینده]] خود به کوفه اعزام کرد تا پس از بررسی اوضاع و [[آمادگی مردم]]، حضرت به جانب آنان حرکت نماید. به [[دستور امام]] {{ع}} قیس بن مسهر صیداوی و [[عبدالرحمان ارحبی]]، حضرت مسلم را تا کوفه همراهی کردند. | ||
حضرت مسلم {{ع}} و همراهانش در پانزدهم [[رمضان]] سال | حضرت مسلم {{ع}} و همراهانش در پانزدهم [[رمضان]] سال ۶۰ه.ق وارد کوفه شدند. مسلم ابتدا به [[خانه]] [[مختار بن ابی عبیده ثقفی]] که از شیعیان [[مخلص]] [[اهل بیت]] {{ع}} بود وارد شد <ref>در ذیل نام مسلم بن عقیل، شرح تفصیلی حرکت مسلم از مکه و ورود او را به کوفه ملاحظه نمایید.</ref> و [[مردم]] برای [[زیارت]] [[حضرت]] و اعلام [[وفاداری]] نسبت به ایشان و [[امام]] {{ع}} در آنجا رفت و آمد می‌‌نمودند.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۵۵۱.</ref> | ||
== [[قیس]] حامل [[نامه]] مسلم {{ع}} به [[مکه]] و مجدداً حامل نامه امام {{ع}} به [[کوفه]] == | == [[قیس]] حامل [[نامه]] مسلم {{ع}} به [[مکه]] و مجدداً حامل نامه امام {{ع}} به [[کوفه]] == | ||