مغیرة بن نوفل بن حارث: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
مغیره، فرزند [[نوفل بن حارث بن عبدالمطلب]] کنیه‌اش [[ابویحیی]] از | مغیره، فرزند [[نوفل بن حارث بن عبدالمطلب]] کنیه‌اش [[ابویحیی]] از [[قبیلۀ قریش]] و [[هاشمی]] بود و زمان [[پیامبر خدا]] {{صل}} - [[قبل از هجرت]] - در [[مکه]] به [[دنیا]] آمد. برخی نیز گفته‌اند: وی حدود شش سال از [[حیات پیامبر]] {{صل}} را [[درک]] کرد<ref>اسدالغابه، ج۴، ص۴۰۷.</ref>. | ||
مغیره، با امامه دختر | مغیره، با [[امامه دختر ابی العاص]] که قبلاً [[همسر]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود [[ازدواج]] کرد، زیرا [[حضرت]] پس از ضربت خوردن و هنگام [[شهادت]]، [[وصیت]] کرد نشد که او با مغیره [[ازدواج]] کند. با این که [[معاویه]] به خواستگاری امامه آمد ولی او حاضر نشد با او [[ازدواج]] کند و طبق سفارش [[امیرالمؤمنین]] {{ع}}، با مغیره [[ازدواج]] کرد و از او [[یحیی]] را به [[دنیا]] آورد<ref>اسدالغابه، ج۴، ص۴۰۷؛ و ر. ک: الاصابه، ج۶، ص۲۰۱.</ref>. | ||
مغیره شخصیتی بزرگ و بانفوذ بود که در زمان [[خلافت عثمان]] قاضیِ [[مدینه]] بود. او در [[جنگ صفین]] در رکاب [[حضرت علی]] {{ع}} [[مجاهدت]] کرد و [[امام]] {{ع}} را [[یاری]] نمود. وی مردی [[شجاع]] و [[دلاور]] بود و لذا هنگامی که [[ابن ملجم]] لعین [[حضرت علی]] {{ع}} را مجروح کرد و فرار نمود، [[مردم]] برای [[دستگیری]] او را تعقیب کردند اما به [[مردم]] با [[شمشیر]] حمله کرد و از دست [[مردم]] فرار کرد، تا این که مغیره او را دید، بلافاصله پارچه‌ای روی صورت او انداخت و توان حمله را از او گرفت، بعد او را به [[زمین]] زد و شمشیرش را گرفت و او را در [[منزل]] خود [[حبس]] کرد و پس از [[شهادت]] [[امام امیرالمؤمنین]] {{ع}}<ref>اسدالغابه، ج۴، ص۴۰۷؛ و ر. ک: رجال طوسی، ص۵۸، ش۳.</ref> بلافاصله این مرد نگون‌بخت و اشقی الأولین و الآخرین و [[قاتل]] [[امام المتقین]] را تحویل [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} داد و به [[دستور]] [[حضرت]] او را به دار [[مجازات]] کشیدند و به [[جهنم]] واصل نمودند.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۳۷-۱۳۳۸.</ref> | مغیره شخصیتی بزرگ و بانفوذ بود که در زمان [[خلافت عثمان]] قاضیِ [[مدینه]] بود. او در [[جنگ صفین]] در رکاب [[حضرت علی]] {{ع}} [[مجاهدت]] کرد و [[امام]] {{ع}} را [[یاری]] نمود. وی مردی [[شجاع]] و [[دلاور]] بود و لذا هنگامی که [[ابن ملجم]] لعین [[حضرت علی]] {{ع}} را مجروح کرد و فرار نمود، [[مردم]] برای [[دستگیری]] او را تعقیب کردند اما به [[مردم]] با [[شمشیر]] حمله کرد و از دست [[مردم]] فرار کرد، تا این که مغیره او را دید، بلافاصله پارچه‌ای روی صورت او انداخت و توان حمله را از او گرفت، بعد او را به [[زمین]] زد و شمشیرش را گرفت و او را در [[منزل]] خود [[حبس]] کرد و پس از [[شهادت]] [[امام امیرالمؤمنین]] {{ع}}<ref>اسدالغابه، ج۴، ص۴۰۷؛ و ر. ک: رجال طوسی، ص۵۸، ش۳.</ref> بلافاصله این مرد نگون‌بخت و اشقی الأولین و الآخرین و [[قاتل]] [[امام المتقین]] را تحویل [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} داد و به [[دستور]] [[حضرت]] او را به دار [[مجازات]] کشیدند و به [[جهنم]] واصل نمودند.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۳۷-۱۳۳۸.</ref> | ||