آب در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'احداث' به 'احداث'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'احداث' به 'احداث') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
مجموعه این وقایع سبب شده است در [[فرهنگ شیعی]]، آب و مفاهیم مرتبط با آن در پیوند با [[عاشورا]] وجه نمادین برجسته‌ای پیدا کند. در [[ادبیات]] [[عاشورایی]] و [[مراثی]] و نوحه‌ها، آب و [[عطش]] کاربرد بسیاری دارد. در روضه‌خوانی‌ها، [[تشنگی امام حسین]] {{ع}} و یارانش و [[زنان]] و کودکانشان، مضمون مشترک و جوهر اصلی [[روایت]] تراژیک عاشورا است؛ به ویژه در روایت شهادت فرزند خردسال امام ([[علی اصغر]]) و [[حضرت عباس]] {{ع}} که «سقای تشنگان» نامیده می‌شود. | مجموعه این وقایع سبب شده است در [[فرهنگ شیعی]]، آب و مفاهیم مرتبط با آن در پیوند با [[عاشورا]] وجه نمادین برجسته‌ای پیدا کند. در [[ادبیات]] [[عاشورایی]] و [[مراثی]] و نوحه‌ها، آب و [[عطش]] کاربرد بسیاری دارد. در روضه‌خوانی‌ها، [[تشنگی امام حسین]] {{ع}} و یارانش و [[زنان]] و کودکانشان، مضمون مشترک و جوهر اصلی [[روایت]] تراژیک عاشورا است؛ به ویژه در روایت شهادت فرزند خردسال امام ([[علی اصغر]]) و [[حضرت عباس]] {{ع}} که «سقای تشنگان» نامیده می‌شود. | ||
در آیین‌های [[عزاداری]] هم آب نقش برجسته‌ای دارد؛ تا جایی که برخی [[آیین‌ها]] مانند «[[سقایی]]» در پیوند مستقیم با آب شکل گرفته‌اند. «سقاخانه»ها در [[فرهنگ]] شهری [[ایران]]، مکان‌هایی مقدس‌اند که با [[الهام]] از [[واقعه عاشورا]] و به ویژه نقش سقایی [[حضرت عباس]] {{ع}} | در آیین‌های [[عزاداری]] هم آب نقش برجسته‌ای دارد؛ تا جایی که برخی [[آیین‌ها]] مانند «[[سقایی]]» در پیوند مستقیم با آب شکل گرفته‌اند. «سقاخانه»ها در [[فرهنگ]] شهری [[ایران]]، مکان‌هایی مقدس‌اند که با [[الهام]] از [[واقعه عاشورا]] و به ویژه نقش سقایی [[حضرت عباس]] {{ع}} احداث می‌شوند. در نذورات و وقف‌های مربوط به [[امام حسین]] {{ع}} و حضرت عباس {{ع}} آب و منابع تأمین آن به اشکال مختلف کاربرد بسیاری دارد. در برداشت‌های [[عرفانی]] از [[عاشورا]] نیز از [[تشنگی امام حسین]] {{ع}} و یارانش به [[عطش]] [[عاشق]] برای دستیابی به [[آب حیات]] [[جاودانی]] یعنی [[شهادت]] و رسیدن به وصال ولقای [[خدا]] [[تفسیر]] می‌شود. | ||
در فرهنگ [[عامه]]، پیوند [[باور]] به [[تقدس]] آب در ایران باستان و [[ارزش]] آب در [[تاریخ]] و [[فرهنگ شیعه]] به اشکال مختلف نمود و بروز دارد. از جمله می‌توان به محترم داشتن چشمه‌ها و رودخانه‌ها و نامگذاری آنها با اسامی شخصیت‌های مذهبی و [[معصومان]] (نظیر «[[چشمه علی]]») و باور به [[شفابخشی]] آنها، پخت نذوراتی مانند «آش [[باران]]»، برگزاری آیین‌هایی مانند قالی‌شویان در [[مشهد]] اردهال و کاربرد فراوان آب و واژگان و مفاهیم مرتبط با آن در ضرب‌المثل‌ها و کنایات [[ایرانی]] اشاره کرد. همچنین در فرهنگ عامه [[شیعیان]] ایرانی، آب «[[مهریه]] [[حضرت زهرا]]» دانسته می‌شود و مرسوم است که پس از [[نوشیدن آب]] عباراتی مانند «[[سلام بر حسین]]» و «[[لعنت بر یزید]]» می‌گویند.<ref>[[افشین داورپناه|داورپناه، افشین]]، [[فرهنگ سوگ شیعی (کتاب)|مقاله «آب»، فرهنگ سوگ شیعی]]، ص ۲۹.</ref> | در فرهنگ [[عامه]]، پیوند [[باور]] به [[تقدس]] آب در ایران باستان و [[ارزش]] آب در [[تاریخ]] و [[فرهنگ شیعه]] به اشکال مختلف نمود و بروز دارد. از جمله می‌توان به محترم داشتن چشمه‌ها و رودخانه‌ها و نامگذاری آنها با اسامی شخصیت‌های مذهبی و [[معصومان]] (نظیر «[[چشمه علی]]») و باور به [[شفابخشی]] آنها، پخت نذوراتی مانند «آش [[باران]]»، برگزاری آیین‌هایی مانند قالی‌شویان در [[مشهد]] اردهال و کاربرد فراوان آب و واژگان و مفاهیم مرتبط با آن در ضرب‌المثل‌ها و کنایات [[ایرانی]] اشاره کرد. همچنین در فرهنگ عامه [[شیعیان]] ایرانی، آب «[[مهریه]] [[حضرت زهرا]]» دانسته می‌شود و مرسوم است که پس از [[نوشیدن آب]] عباراتی مانند «[[سلام بر حسین]]» و «[[لعنت بر یزید]]» می‌گویند.<ref>[[افشین داورپناه|داورپناه، افشین]]، [[فرهنگ سوگ شیعی (کتاب)|مقاله «آب»، فرهنگ سوگ شیعی]]، ص ۲۹.</ref> | ||