آسمان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'احداث' به 'احداث'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
جز (جایگزینی متن - 'احداث' به 'احداث') |
||
| خط ۱۶۲: | خط ۱۶۲: | ||
== آسمان‌ها مخلوق، [[ملک]] و [[میراث]] [[خداوند]] == | == آسمان‌ها مخلوق، [[ملک]] و [[میراث]] [[خداوند]] == | ||
[[قرآن]] با تعبیرهای گوناگون خداوند را [[آفریدگار]] [[آسمان]] دانسته؛ چون: | [[قرآن]] با تعبیرهای گوناگون خداوند را [[آفریدگار]] [[آسمان]] دانسته؛ چون: | ||
#{{متن قرآن|بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ }}<ref>«پدیدآور آسمان‌ها و زمین است» سوره بقره، آیه ۱۱۷.</ref> کلمه {{متن قرآن|بَدِيعُ}} به معنای "مبدع"، و مبدع از إبداع، به معنای ساختن و ایجاد چیزی است بدون آنکه نمونه قبلی داشته باشد<ref>مقاییس، ج ۱، ص ۲۰۹؛ اقرب الموارد، ج۱، ص ۱۵۰، ۱۵۱.</ref> و در اصطلاح، [[آفرینش]] بدون وساطت مادّه، ابزار و [[زمان]] و مرتبه‌ای بالاتر از [[تکوین]] ([[آفرینش]] با وساطت مادّه) و | #{{متن قرآن|بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ }}<ref>«پدیدآور آسمان‌ها و زمین است» سوره بقره، آیه ۱۱۷.</ref> کلمه {{متن قرآن|بَدِيعُ}} به معنای "مبدع"، و مبدع از إبداع، به معنای ساختن و ایجاد چیزی است بدون آنکه نمونه قبلی داشته باشد<ref>مقاییس، ج ۱، ص ۲۰۹؛ اقرب الموارد، ج۱، ص ۱۵۰، ۱۵۱.</ref> و در اصطلاح، [[آفرینش]] بدون وساطت مادّه، ابزار و [[زمان]] و مرتبه‌ای بالاتر از [[تکوین]] ([[آفرینش]] با وساطت مادّه) و احداث (آفرینش با وساطت زمان) است.<ref>الاشارات، ج ۳، نمط پنجم، ص ۱۲۰.</ref> | ||
#{{متن قرآن|وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ }}<ref>«و خداوند، آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید» سوره جاثیه، آیه ۲۲.</ref> کلمه "[[خلق]]" به معنای تقدیر و اندازه‌گیری است<ref> لسان‌العرب، ج ۴، ص ۱۹۳، "خلق".</ref> و از آن جهت که آفرینش [[آسمان‌ها]] توأم با تقدیر و اندازه‌گیری بوده، کلمه "خلق" به کار رفته است. | #{{متن قرآن|وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ }}<ref>«و خداوند، آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید» سوره جاثیه، آیه ۲۲.</ref> کلمه "[[خلق]]" به معنای تقدیر و اندازه‌گیری است<ref> لسان‌العرب، ج ۴، ص ۱۹۳، "خلق".</ref> و از آن جهت که آفرینش [[آسمان‌ها]] توأم با تقدیر و اندازه‌گیری بوده، کلمه "خلق" به کار رفته است. | ||
#{{متن قرآن|فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ }}<ref>«آفریننده آسمان‌ها و زمین» سوره ابراهیم، آیه ۱۰.</ref> کلمه "[[فطرت]]" به معنای [[آفریدن]]، برای [[طبیعت]] و شکلی که آماده کاری باشد، به کار می‌رود.<ref>مفردات، ص ۶۴۰، "فطر".</ref> | #{{متن قرآن|فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ }}<ref>«آفریننده آسمان‌ها و زمین» سوره ابراهیم، آیه ۱۰.</ref> کلمه "[[فطرت]]" به معنای [[آفریدن]]، برای [[طبیعت]] و شکلی که آماده کاری باشد، به کار می‌رود.<ref>مفردات، ص ۶۴۰، "فطر".</ref> | ||