تحدی قرآن در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'ضمیر' به 'ضمیر'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'ضمیر' به 'ضمیر') |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
# آخرین [[تحدی قرآن]] در [[سوره بقره]]، یعنی اولین [[سوره]] نازل شده در [[مدینه]] است. [[آیات]] ۲۳ ـ ۲۴ این سوره، خطاب به [[منکران]] [[وحیانی]] بودن قرآن میفرماید: اگر راست میگویید سورهای مانند قرآن بیاورید و در این کار [[یاوران]] خود را از غیر [[خدا]] فراخوانید؛ ولی هرگز نخواهید توانست: {{متن قرآن|وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ}}<ref> و اگر در آنچه بر بنده خود فرو فرستادهایم تردیدی دارید، چنانچه راست میگویید سورهای همگون آن بیاورید و (در این کار) گواهان خود را (نیز) در برابر خداوند، فرا خوانید. و اگر چنین نکردید- که هرگز نمیتوانید کرد- پس، از آتشی پروا کنید که هیزم آن آدمیان و سنگهاست؛ برای کافران آماده شده است؛ سوره بقره، آیه: ۲۳ ـ ۲۴.</ref>. این [[پیشگویی]] خود از [[معجزات]] قرآن به شمار آمده است<ref>التفسیر الکبیر، ج۲، ص۱۱۷.</ref>. این آیه، "سوره" را به سورهای خاص [[مقید]] نساخته است، بنابراین مراد از "سوره" جنس است و شامل سورههای کوچک و بزرگ میشود<ref>من وحی القرآن، ج۱، ص۱۷۴؛ تسنیم، ج۲، ص۴۲۱.</ref>. | # آخرین [[تحدی قرآن]] در [[سوره بقره]]، یعنی اولین [[سوره]] نازل شده در [[مدینه]] است. [[آیات]] ۲۳ ـ ۲۴ این سوره، خطاب به [[منکران]] [[وحیانی]] بودن قرآن میفرماید: اگر راست میگویید سورهای مانند قرآن بیاورید و در این کار [[یاوران]] خود را از غیر [[خدا]] فراخوانید؛ ولی هرگز نخواهید توانست: {{متن قرآن|وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ}}<ref> و اگر در آنچه بر بنده خود فرو فرستادهایم تردیدی دارید، چنانچه راست میگویید سورهای همگون آن بیاورید و (در این کار) گواهان خود را (نیز) در برابر خداوند، فرا خوانید. و اگر چنین نکردید- که هرگز نمیتوانید کرد- پس، از آتشی پروا کنید که هیزم آن آدمیان و سنگهاست؛ برای کافران آماده شده است؛ سوره بقره، آیه: ۲۳ ـ ۲۴.</ref>. این [[پیشگویی]] خود از [[معجزات]] قرآن به شمار آمده است<ref>التفسیر الکبیر، ج۲، ص۱۱۷.</ref>. این آیه، "سوره" را به سورهای خاص [[مقید]] نساخته است، بنابراین مراد از "سوره" جنس است و شامل سورههای کوچک و بزرگ میشود<ref>من وحی القرآن، ج۱، ص۱۷۴؛ تسنیم، ج۲، ص۴۲۱.</ref>. | ||
درباره [[مرجع]] | درباره [[مرجع]] ضمیر {{متن قرآن|مِّثْلِهِ}} در این آیه، که "ما"ی موصول است یا {{متن قرآن|عَبْدِنَا}}، دو قول است: بیشتر [[مفسران]]، [[مرجع]] ضمیر را "ما" میدانند که در اینجا مراد از آن [[قرآن]] است؛ زیرا '''اولاً''' در این صورت این [[آیه]] با سایر [[آیات]] [[تحدی]] به ویژه آیه [[سوره یونس]] هماهنگ خواهد بود <ref>مجمعالبیان، ج۱، ص۱۵۷.</ref>. '''ثانیاً''' بحث در مُنزَل قرآن است نه مُنزَلٌعلیه [[پیامبر]]. '''ثالثاً''' وجه اعجازی آیه قویتری خواهد بود؛ زیرا آیه در این صورت دلالت دارد که [[مخالفان]] قرآن، خواه انفرادی یا به صورت جمعی و با هر ویژگی، [[قادر]] به آوردن مثل آن نیستند. '''رابعاً''' اگر ضمیر به پیامبر {{صل}} بازگردد، وجه اعجازی قرآن، [[امی بودن]] پیامبر {{صل}} میشود؛ ولی اگر به قرآن برگردد وجه اعجازی آن، کمال [[فصاحت]] و [[بلاغت]] آن میشود<ref>التفسیر الکبیر، ج۲، ص۱۱۸.</ref>. [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] هرچند وجوه یاد شده را برای [[تضعیف]] قول دوم "[[رجوع]] ضمیر به [[عبد]]" کافی نمیداند؛ ولی با توجه به نکات زیر ارجاع ضمیر را به "ما"، یعنی قرآن، ترجیح میدهد: | ||
# [[تحدی قرآن]] در آیه ۸۸ سوهر [[اسراء]] که مکی است عام است و شامل [[امی]] و غیر امی میشود، بنابراین لازم نیست در [[مدینه]] گفته شود از شما نیز فردی امی مثل قرآن را بیاورد. | # [[تحدی قرآن]] در آیه ۸۸ سوهر [[اسراء]] که مکی است عام است و شامل [[امی]] و غیر امی میشود، بنابراین لازم نیست در [[مدینه]] گفته شود از شما نیز فردی امی مثل قرآن را بیاورد. |