حدیث تهنیت: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

*روز [[غدیر خم]]، پس از نصب [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} به خلافت، کسانی آمدند و به آن حضرت، [[ولایت|ولایتش]] را تهنیت گفتند، یا با عبارت {{عربی|اندازه=150%|لیهنئک یا بن أبی طالب}}<ref>بر تو گوارا باد، ای پسر ابو طالب.</ref> یا با تعبیر "بخّ بخّ" که مرادف به‌به و تبریک و تهنیت‌گویی است. از جملۀ آنان [[عمر]] بن خطاب بود که گفت: {{عربی|اندازه=150%|بَخْ بَخْ لَكَ يَا عَلِيُّ أَصْبَحْتَ مَوْلَايَ وَ مَوْلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ }} و این تهنیت‌گویی‌ها به امر [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} بود. دستور داد برای [[امام علی|علی]]{{ع}} خیمه‌ای زدند و از مسلمانان خواست دسته‌ دسته وارد شده و به آن حضرت تبریک بگویند و به عنوان [[امام علی|امیر المؤمنین]] بر او سلام کنند<ref>ارشاد، ج۱ ص ۱۷۶</ref> هرچند برخی از آن تهنیت‌گویان چندی بعد به مخالفت پرداختند و او را از [[خلافت]] محروم کردند، که [[عمر]] یکی از آنان بود. [[ابوبکر]]، [[عثمان]]، [[طلحه]]، [[زبیر]] هم از پیشتازان در آن تهنیت‌گویی بودند. [[علامه امینی]] از منابع متعدد [[اهل سنت]]، تهنیت‌گویی به آن حضرت را نقل می‌کند "حدود ۶۰ مأخذ"<ref>الغدیر، ج ۱ ص ۲۷۳ نیز فضائل الخمسة من الصحاح السته، ج ۱ ص ۳۸۴</ref> و آن را در ارتباط با عید بودن روز غدیر مورد بحث قرار می‌دهد. این تهنیت‌گویی، دلیل آن است که آنان از حدیث غدیر و کلمه "مولی" مفهوم خلافت و رهبری را فهمیدند و بر این منصب مهم تبریک گفتند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۰۷.</ref>