معقل بن قیس ریاحی: تفاوت میان نسخه‌ها

معقل بن قیس ریاحی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۳

۷۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'ref>[[دانشنامه نهج البلاغه' به 'ref>دین‌پرور، سید حسین، [[دانشنامه نهج البلاغه'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 معقل بن قیس ریاحی از مردان [[شجاع]] و جنگاور [[کوفه]]، مردی سخنور و از [[سرداران]] [[وفادار]] به [[امام علی]] {{ع}} بود. [[امام علی]] {{ع}} در آغاز [[خلافت ظاهری]]، معقل را بر [[امارت موصل]] گماشت. معقل نیز برای آماده‌ساختن [[مردم]] شهرهای نواحی [[عراق]] تلاش کرد. او در [[جنگ جمل]]، [[فرمانده سپاه]] [[پیاده‌نظام کوفه]] بود. [[امام]] {{ع}} هنگام عزیمت به [[صفین]]، هنگامی که به [[مدائن]] رسید، سپاهی با سه هزار نیرو برای معقل [[تدارک]] دید و او را برای گردآوری [[سپاه]] به نواحی [[موصل]] و نصیبین فرستاد. معقل در [[جنگ صفین]]، [[فرماندهی]] بخشی از [[قبایل]] [[کوفه]] و گاه [[فرماندهی]] بخشی از [[سپاه امام]] را بر عهده داشت. در [[جنگ نهروان]] نیز [[فرماندهی]] [[جناح چپ]] [[سپاه امام]] بر عهده او بود.
-افزون بر حضور مؤثر او در سه [[جنگ]] اصلی [[امام]] با [[قاسطین]]، [[ناکثین]] و [[مارقین]]، در بسیاری از جنگ‌های پراکنده که در اثر تحرکات [[معاویه]] صورت می‌گرفت، در برابر [[شورشیان]] [[ایستادگی]] می‌کرد و بر [[دشمنان]] [[امام]] [[پیروز]] می‌شد. پس از [[جنگ نهروان]]، [[امام]] {{ع}} که برای [[جنگ]] [[معاویه]] آماده می‌شد، [[معقل بن قیس]] را برای فراهم ساختن [[سپاه]] به نواحی مختلف گسیل داشت. اما معقل هنوز بازنگشته بود که خبر [[شهادت امام]] به گوش همگان رسید. [[امام]] {{ع}} ضمن نامه‌ای هنگامی که او را در طلیعه [[سپاه]] خود روانه [[شام]] می‌کند، مورد خطاب و [[نصایح]] خود قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه ۱۲</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۷۳۳.</ref>.
+افزون بر حضور مؤثر او در سه [[جنگ]] اصلی [[امام]] با [[قاسطین]]، [[ناکثین]] و [[مارقین]]، در بسیاری از جنگ‌های پراکنده که در اثر تحرکات [[معاویه]] صورت می‌گرفت، در برابر [[شورشیان]] [[ایستادگی]] می‌کرد و بر [[دشمنان]] [[امام]] [[پیروز]] می‌شد. پس از [[جنگ نهروان]]، [[امام]] {{ع}} که برای [[جنگ]] [[معاویه]] آماده می‌شد، [[معقل بن قیس]] را برای فراهم ساختن [[سپاه]] به نواحی مختلف گسیل داشت. اما معقل هنوز بازنگشته بود که خبر [[شهادت امام]] به گوش همگان رسید. [[امام]] {{ع}} ضمن نامه‌ای هنگامی که او را در طلیعه [[سپاه]] خود روانه [[شام]] می‌کند، مورد خطاب و [[نصایح]] خود قرار می‌دهد<ref>نهج البلاغه، نامه ۱۲</ref><ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۷۳۳.</ref>.
 == مقدمه ==