احدیت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خدای متعالی' به 'خدای متعال'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
جز (جایگزینی متن - 'خدای متعالی' به 'خدای متعال') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
#«احد» جامع [[صفات سلبی]] است؛ زیرا معنای احدیّت این است که خداوند، در ذات خود از هر ترکیبی منزّه است؛ چراکه هر مرکّبی به اجزای خود نیازمند و هریک از اجزای مرکّب غیر از مرکّب است؛ بنابراین هر مرکّبی، به غیر خود نیازمند بوده، ذاتاً ممکن خواهد بود و چون امکان در [[حق‌تعالی]] راه ندارد، ترکیب نیز محال خواهد بود؛ لذا با [[اثبات]] احدیّت به‌معنای [[نفی]] ترکیب ذاتی، [[صفات سلبی]] نیز چون مکان داشتن، [[حلول]]، [[تغییر]] و... از [[خداوند]] نفی می‌شود؛ به این جهت گفته می‌شود که «[[احد]]» جامع صفات سلبی‌است. <ref>التفسیرالکبیر، ج۳۲، ص۱۸۰؛ روح‌المعانی، مج۱۶، ج۳۰، ص۴۸۸.</ref> | #«احد» جامع [[صفات سلبی]] است؛ زیرا معنای احدیّت این است که خداوند، در ذات خود از هر ترکیبی منزّه است؛ چراکه هر مرکّبی به اجزای خود نیازمند و هریک از اجزای مرکّب غیر از مرکّب است؛ بنابراین هر مرکّبی، به غیر خود نیازمند بوده، ذاتاً ممکن خواهد بود و چون امکان در [[حق‌تعالی]] راه ندارد، ترکیب نیز محال خواهد بود؛ لذا با [[اثبات]] احدیّت به‌معنای [[نفی]] ترکیب ذاتی، [[صفات سلبی]] نیز چون مکان داشتن، [[حلول]]، [[تغییر]] و... از [[خداوند]] نفی می‌شود؛ به این جهت گفته می‌شود که «[[احد]]» جامع صفات سلبی‌است. <ref>التفسیرالکبیر، ج۳۲، ص۱۸۰؛ روح‌المعانی، مج۱۶، ج۳۰، ص۴۸۸.</ref> | ||
# خداوند در داشتن [[صفات ذات]]، یگانه است؛ به این معنا که صفاتی چون وجود، [[علم]]، [[قدرت]] و [[حیات]] فقط برای او ضروری‌است و برای غیر [[خدا]] [[واجب]] و ضروری نیست. <ref>روح‌المعانی، مج۱۶، ج۳۰، ص۴۸۸؛ مجمع‌البیان، ج۱۰، ص۸۵۹.</ref> | # خداوند در داشتن [[صفات ذات]]، یگانه است؛ به این معنا که صفاتی چون وجود، [[علم]]، [[قدرت]] و [[حیات]] فقط برای او ضروری‌است و برای غیر [[خدا]] [[واجب]] و ضروری نیست. <ref>روح‌المعانی، مج۱۶، ج۳۰، ص۴۸۸؛ مجمع‌البیان، ج۱۰، ص۸۵۹.</ref> | ||
# خداوند در [[افعال]]، یگانه است؛ زیرا دیگران کارهای خود را بر اساس جلب [[منفعت]] و دفع [[مفسده]] انجام می‌دهند؛ در‌حالی که خدای | # خداوند در [[افعال]]، یگانه است؛ زیرا دیگران کارهای خود را بر اساس جلب [[منفعت]] و دفع [[مفسده]] انجام می‌دهند؛ در‌حالی که [[خدای متعال]] کارهای خویش را فقط برای [[نیکی]] به [[آفریدگان]] انجام می‌دهد. <ref>تاج‌العروس، ج۹، ص۲۷۵؛ مجمع‌البیان، ج۱۰، ص۸۶۰؛ نورالثقلین، ج۵، ص۷۰۹.</ref> | ||
# خدای | # [[خدای متعال]] «احد» است؛ بدین معنا که در به وجود آوردن و اظهار اشیا [[یکتا]] و یگانه است. <ref>کشف الاسرار، ج۱۰، ص۶۶۲.</ref> | ||
#«احد» به‌معنای اوّل است؛ زیرا خداوند آغاز هر چیزی و پیشی گیرنده بر همه است. <ref>کشف الاسرار، ج۱۰، ص۶۶۲.</ref> | #«احد» به‌معنای اوّل است؛ زیرا خداوند آغاز هر چیزی و پیشی گیرنده بر همه است. <ref>کشف الاسرار، ج۱۰، ص۶۶۲.</ref> | ||
# خدا در [[الوهیت]] و [[ربوبیت]]، یکتا و یگانه است. <ref>روح المعانی، مج۱۶، ج۳۰، ص۴۸۸.</ref> | # خدا در [[الوهیت]] و [[ربوبیت]]، یکتا و یگانه است. <ref>روح المعانی، مج۱۶، ج۳۰، ص۴۸۸.</ref> | ||