احکام القرآن - شافعی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲، بخش دوم
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| ناشر = | | ناشر = دارالکتب العلمیة | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| محل نشر = بیروت، لبنان | | محل نشر = بیروت، لبنان | ||
| سال نشر = | | سال نشر = ۱۴۱۲ ق، ۱۳۷۱ش، ۱۹۹۱م | ||
| تعداد جلد = ۲ | | تعداد جلد = ۲ | ||
| فهرست جلدها = | | فهرست جلدها = | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
== دربارهٔ کتاب == | == دربارهٔ کتاب == | ||
کتابی با این نام در ۲۰۰ صفحه به چاپ رسیده و [[تفسیر]] جمله‌ها و آیاتی از ۳۷ [[سوره]] [[قرآن]] را دربر دارد<ref>نام آن ۳۷ سوره را در فهرست این تفسیر بنگرید (مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۹۹-۲۰۰).</ref>. گردآورندۀ این کتاب [[مجدی بن منصور بن سید شوری]] است و آن‌گونه که خود در مقدمۀ این کتاب نوشته است، آیاتی را که در کتاب‌های «الرسالة» و «الامّ» [[شافعی]] و [[احکام]] القرآن جمع [[بیهقی]]، تفسیر و تبیین شده است، را به ترتیب سور و [[آیات قرآن]] در این تفسیر گرد آورده است<ref>ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۳.</ref>؛ اما با نگاه به آدرس‌هایی که در پایین صفحات این تفسیر ذکر شده، به نظر می‌رسد بیشتر آثار این کتاب از احکام القرآن می‌باشد و از دو کتاب دیگر به‌خصوص الامّ آثار کمتری نقل شده است؛ برای نمونه، در [[سوره بقره]] از احکام القرآن حدود ۳۵ مورد و از رسالة حدود ۱۶ مورد نقل شده و از الامّ هیچ موردی نقل نشده است. این تفسیر با جمله‌ای از آیۀ ۲۰ سورۀ بقره {{متن قرآن|يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ}}<ref>«نزدیک است آن برق، بینایی‌هاشان را برباید» سوره بقره، آیه ۲۰.</ref> آغاز و با جمله‌ای از [[آیه]] ۴ [[سوره شرح]] {{متن قرآن|وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ}}<ref>«و آوازه‌ات را بلند گرداندیم،» سوره انشراح، آیه ۴.</ref> ختم شده است<ref>ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۹ و ۱۹۸.</ref>. گرچه در تفسیر برخی جمله‌ها به نقل روایتی از [[رسول خدا]]{{صل}} اکتفا شده <ref>برای نمونه ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۹۶، ذیل آیه ۳، سوره بروج.</ref>، ولی در بیشتر موارد دیدگاه شافعی در بیان معنای [[آیات]] بیان شده است؛ گاهی با تفصیل و [[استدلال]]<ref>برای نمونه ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۸-۲۵، تفسیر آیات ۱۷۸ و ۱۸۳، سوره بقره.</ref> و گاهی ساده و مختصر<ref>برای نمونه ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۶، تفسیر آیات ۱۴۴، ۱۵۵ و ۱۵۸ سوره بقره.</ref>، گاهی با استناد به آیات دیگر قرآن<ref>برای نمونه ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۹، ۱۰، ۱۳، ۱۵ و ۱۷ تفسیر آیات ۲۴، ۷۹، ۱۱۵، ۱۴۳ و ۱۶۴ سوره بقره.</ref> و گاهی با استناد به روایتی از [[پیامبر]]<ref>برای نمونه ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۴، آیه ۱۲۹، سوره بقره.</ref> یا [[امام علی]]{{ع}}<ref>برای نمونه ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۹۱، تفسیر آیه ۱ سوره ممتحنه.</ref> و گاهی نیز با استناد به سخنی از [[صحابه]]<ref>ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۷۶، تفسیر آیه ۲۵ سوره احزاب.</ref> و [[تابعین]]<ref>ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۹، تفسیر آیه ۲۰ سورۀ بقره، و ص۱۵، تفسیر آیه ۱۴۲ سوره بقره.</ref> و گاهی بدون استناد به چیزی<ref>ر.ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۹۶، تفسیر آیۀ ۲ سوره مائده و ص۱۷۵، تفسیر آیه ۲۷ سوره روم.</ref>. | کتابی با این نام در ۲۰۰ صفحه به چاپ رسیده و [[تفسیر]] جمله‌ها و آیاتی از ۳۷ [[سوره]] [[قرآن]] را دربر دارد<ref>نام آن ۳۷ سوره را در فهرست این تفسیر بنگرید (مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۹۹-۲۰۰).</ref>. گردآورندۀ این کتاب [[مجدی بن منصور بن سید شوری]] است و آن‌گونه که خود در مقدمۀ این کتاب نوشته است، آیاتی را که در کتاب‌های «الرسالة» و «الامّ» [[شافعی]] و [[احکام]] القرآن جمع [[بیهقی]]، تفسیر و تبیین شده است، را به ترتیب سور و [[آیات قرآن]] در این تفسیر گرد آورده است<ref>ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۳.</ref>؛ اما با نگاه به آدرس‌هایی که در پایین صفحات این تفسیر ذکر شده، به نظر می‌رسد بیشتر آثار این کتاب از احکام القرآن می‌باشد و از دو کتاب دیگر به‌خصوص الامّ آثار کمتری نقل شده است؛ برای نمونه، در [[سوره بقره]] از احکام القرآن حدود ۳۵ مورد و از رسالة حدود ۱۶ مورد نقل شده و از الامّ هیچ موردی نقل نشده است. این تفسیر با جمله‌ای از آیۀ ۲۰ سورۀ بقره {{متن قرآن|يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ}}<ref>«نزدیک است آن برق، بینایی‌هاشان را برباید» سوره بقره، آیه ۲۰.</ref> آغاز و با جمله‌ای از [[آیه]] ۴ [[سوره شرح]] {{متن قرآن|وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ}}<ref>«و آوازه‌ات را بلند گرداندیم،» سوره انشراح، آیه ۴.</ref> ختم شده است<ref>ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۹ و ۱۹۸.</ref>. گرچه در تفسیر برخی جمله‌ها به نقل روایتی از [[رسول خدا]] {{صل}} اکتفا شده <ref>برای نمونه ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۹۶، ذیل آیه ۳، سوره بروج.</ref>، ولی در بیشتر موارد دیدگاه شافعی در بیان معنای [[آیات]] بیان شده است؛ گاهی با تفصیل و [[استدلال]]<ref>برای نمونه ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۸-۲۵، تفسیر آیات ۱۷۸ و ۱۸۳، سوره بقره.</ref> و گاهی ساده و مختصر<ref>برای نمونه ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۶، تفسیر آیات ۱۴۴، ۱۵۵ و ۱۵۸ سوره بقره.</ref>، گاهی با استناد به آیات دیگر قرآن<ref>برای نمونه ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۹، ۱۰، ۱۳، ۱۵ و ۱۷ تفسیر آیات ۲۴، ۷۹، ۱۱۵، ۱۴۳ و ۱۶۴ سوره بقره.</ref> و گاهی با استناد به روایتی از [[پیامبر]]<ref>برای نمونه ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۴، آیه ۱۲۹، سوره بقره.</ref> یا [[امام علی]] {{ع}}<ref>برای نمونه ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۹۱، تفسیر آیه ۱ سوره ممتحنه.</ref> و گاهی نیز با استناد به سخنی از [[صحابه]]<ref>ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۱۷۶، تفسیر آیه ۲۵ سوره احزاب.</ref> و [[تابعین]]<ref>ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۹، تفسیر آیه ۲۰ سورۀ بقره، و ص۱۵، تفسیر آیه ۱۴۲ سوره بقره.</ref> و گاهی بدون استناد به چیزی<ref>ر. ک: مجدی، تفسیر الامام الشافعی، ص۹۶، تفسیر آیۀ ۲ سوره مائده و ص۱۷۵، تفسیر آیه ۲۷ سوره روم.</ref>. | ||
براین اساس می‌توان این [[تفسیر]] را [[اجتهادی]] [[قرآن]] به قرآن و [[روایت]] نامید. | براین اساس می‌توان این [[تفسیر]] را [[اجتهادی]] [[قرآن]] به قرآن و [[روایت]] نامید. | ||