چرا از بهائیت برگشتم؟ (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲، بخش دوم
جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد = ↵|' به '|') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان پیشین = | |||
| عنوان = چرا از بهائیت برگشتم | | عنوان = چرا از بهائیت برگشتم | ||
| عنوان | | عنوان پسین =(خاطرات مسیحالله رحمانی) | ||
| شماره جلد = | |||
| عنوان اصلی = | |||
| تصویر = 1372345.jpg | | تصویر = 1372345.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
خط ۲۵: | خط ۲۸: | ||
*۱۳۸۹ | *۱۳۸۹ | ||
| تعداد صفحات =۱۸۴ | | تعداد صفحات =۱۸۴ | ||
| شابک =978-964-96782-8-3 | | شابک =978-964-96782-8-3 | ||
| شماره ملی =۱۰۴۷۲۵۲ | | شماره ملی =۱۰۴۷۲۵۲ | ||
}} | }} | ||
'''چرا از بهائیت برگشتم (خاطرات مسیحالله رحمانی)'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی مباحثی پیرامون بهائیت میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[مسیحالله رحمانی]] است و به اهتمام [[علی امیر مستوفیان]] گردآوری شده است. [[راه نیکان | '''چرا از بهائیت برگشتم (خاطرات مسیحالله رحمانی)'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی مباحثی پیرامون بهائیت میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[مسیحالله رحمانی]] است و به اهتمام [[علی امیر مستوفیان]] گردآوری شده است. [[راه نیکان (ناشر)|انتشارات راه نیکان]] انتشار آن را به عهده داشته است. | ||
== دربارهٔ کتاب == | == دربارهٔ کتاب == | ||
در معرفی این کتاب آمده است:«میرزا [[سید علی محمد شیرازی]] به موجب دعاوی خویش در بین پیروانش، [[مهدی موعود]]{{ع}}، [[امام زمان]] و [[مظهر]] [[الهی]] نامیده شد. او [[فرقه بابیه]] را به وجود آورد که بعدها به دو گروه [[ازلی]] و [[بهائیه]] تقسیم شد. [[بهائیان]]، میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله را همان موعودی میدانند که [[سید علی محمد باب]]، ظهورش را [[بشارت]] داده بود. تعلیمات میرزا حسینعلی، مخصوصا توسط پسرش [[عباس افندی]] معروف به [[عبدالبهاء]] منتشر شدهاند این نوشتهها ترکیبی است از [[عرفان]] [[اسلامی]] و برخی نتایج [[حکمت]] و [[معرفت]] اروپای قرن نوزدهم: [[بهائیان]] درباره [[خدا]]، [[پیامبر]] و [[امام]] [[عقاید]] خاص خویش را دارند. کتاب حاضر مشتمل است بر خاطرات مسیحالله رحمانی، [[رئیس]] سابق [[بهائیان]] بشرویه، از اولین مناطقی که [[بهائیه]] را پذیرفتند. مسیحالله رحمانی با مطالعه آثار [[علمی]]، [[اسلامی]] و نیز [[بهایی]] و مقایسه آنها و [[گفتوگو]] با سران [[اسلامی]] و [[بهایی]] به پوچ بودن [[بهائیت]] و اصالت و خاتم بودن [[اسلام]] پی برد و [[مسلمان]] شد. او در خاطراتش از علت بازگشت از [[دین]] [[بهائیت]] و [[گفتوگو]] با سران [[اسلامی]] و [[بهایی]] [[سخن]] گفته است». | در معرفی این کتاب آمده است:«میرزا [[سید علی محمد شیرازی]] به موجب دعاوی خویش در بین پیروانش، [[مهدی موعود]] {{ع}}، [[امام زمان]] و [[مظهر]] [[الهی]] نامیده شد. او [[فرقه بابیه]] را به وجود آورد که بعدها به دو گروه [[ازلی]] و [[بهائیه]] تقسیم شد. [[بهائیان]]، میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله را همان موعودی میدانند که [[سید علی محمد باب]]، ظهورش را [[بشارت]] داده بود. تعلیمات میرزا حسینعلی، مخصوصا توسط پسرش [[عباس افندی]] معروف به [[عبدالبهاء]] منتشر شدهاند این نوشتهها ترکیبی است از [[عرفان]] [[اسلامی]] و برخی نتایج [[حکمت]] و [[معرفت]] اروپای قرن نوزدهم: [[بهائیان]] درباره [[خدا]]، [[پیامبر]] و [[امام]] [[عقاید]] خاص خویش را دارند. کتاب حاضر مشتمل است بر خاطرات مسیحالله رحمانی، [[رئیس]] سابق [[بهائیان]] بشرویه، از اولین مناطقی که [[بهائیه]] را پذیرفتند. مسیحالله رحمانی با مطالعه آثار [[علمی]]، [[اسلامی]] و نیز [[بهایی]] و مقایسه آنها و [[گفتوگو]] با سران [[اسلامی]] و [[بهایی]] به پوچ بودن [[بهائیت]] و اصالت و خاتم بودن [[اسلام]] پی برد و [[مسلمان]] شد. او در خاطراتش از علت بازگشت از [[دین]] [[بهائیت]] و [[گفتوگو]] با سران [[اسلامی]] و [[بهایی]] [[سخن]] گفته است». | ||
== فهرست کتاب == | == فهرست کتاب == |