پرش به محتوا

اسماعیل بن ابی‌الحسن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسماعیل بن ابی‌الحسن در حدیث]] - [[اسماعیل بن ابی‌الحسن در تاریخ اسلامی]] - [[اسماعیل بن ابی‌الحسن در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسماعیل بن ابی‌الحسن در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[راوی امام رضا]] {{ع}}. بر اساس روایتی که در متون [[روایی]] آمده، وی در زمره [[راویان]] [[حضرت]] قرار گرفته است. این [[روایت]] اولین بار در کتاب الثاقب فی المناقب<ref>الثاقب فی المناقب، ص۱۸۳.</ref> نقل شده و به نظر می‌رسد پس از آن به دیگر متون روایی راه یافته است. با این حال، در متون رجالی کهن نامی از وی ذکر نشده است. برخی بر این باورند که وی از [[یاران خاص امام رضا]] {{ع}} بوده<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۶۱۱.</ref> و در باب [[معجزات]] [[امام رضا]] {{ع}}، [[حدیثی]] از حضرت روایت کرده است که می‌گوید: همراه با امام رضا {{ع}} بودم. ایشان دستش را روی [[زمین]] کشید مثل اینکه می‌خواست چیزی را آشکار کند. پس تکه‌های [[خالص]] [[طلا]] ظاهر شد. سپس ایشان روی آنها دست کشید تا [[غیب]] شدند. با خودم گفتم: ای کاش تکه‌ای از آنها را به من می‌داد. [[امام]] فرمود: [[آگاه]] باش که وقت آن نرسیده است<ref>الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۳۴۰؛ کشف الغمة، ج۳، ص۹۷؛ بحار الأنوار، ج۴۹، ص۵۰؛ مدینة المعاجز، ج۷، ص۲۴۰. </ref>. [[علامه مجلسی]] پس از بیان این [[حدیث]] می‌گوید: معنای این روایت این است که خروج [[خزائن]] زمین و [[تصرف]] ایشان در آن، در [[زمان]] [[قائم]] {{ع}} است<ref>بحار الأنوار، ج۴۹، ص۵۰.</ref>.
بر اساس روایتی که در متون [[روایی]] آمده، وی در زمره [[راویان]] [[حضرت]] قرار گرفته است. این [[روایت]] اولین بار در کتاب الثاقب فی المناقب<ref>الثاقب فی المناقب، ص۱۸۳.</ref> نقل شده و به نظر می‌رسد پس از آن به دیگر متون روایی راه یافته است. با این حال، در متون رجالی کهن نامی از وی ذکر نشده است. برخی بر این باورند که وی از [[یاران خاص امام رضا]] {{ع}} بوده<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۶۱۱.</ref> و در باب [[معجزات]] [[امام رضا]] {{ع}}، [[حدیثی]] از حضرت روایت کرده است که می‌گوید: همراه با امام رضا {{ع}} بودم. ایشان دستش را روی [[زمین]] کشید مثل اینکه می‌خواست چیزی را آشکار کند. پس تکه‌های [[خالص]] [[طلا]] ظاهر شد. سپس ایشان روی آنها دست کشید تا [[غیب]] شدند. با خودم گفتم: ای کاش تکه‌ای از آنها را به من می‌داد. [[امام]] فرمود: [[آگاه]] باش که وقت آن نرسیده است<ref>الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۳۴۰؛ کشف الغمة، ج۳، ص۹۷؛ بحار الأنوار، ج۴۹، ص۵۰؛ مدینة المعاجز، ج۷، ص۲۴۰. </ref>. [[علامه مجلسی]] پس از بیان این [[حدیث]] می‌گوید: معنای این روایت این است که خروج [[خزائن]] زمین و [[تصرف]] ایشان در آن، در [[زمان]] [[قائم]] {{ع}} است<ref>بحار الأنوار، ج۴۹، ص۵۰.</ref>.
 
شرح حال او چندان روشن نیست<ref>المفید من معجم رجال الحدیث، ص۶۲.</ref> و در کتب معتبر، هیچ [[تاریخ]] ولادت یا وفاتی از وی ثبت ننموده‌اند و فقط همان سه، روایت مذکور را به نقل از او ذکر کرده‌اند. البته با توجه به محتوای روایت مذکور، به نظر می‌رسد که وی مورد [[اعتماد]] حضرت بوده است.
شرح حال او چندان روشن نیست<ref>المفید من معجم رجال الحدیث، ص۶۲.</ref> و در کتب معتبر، هیچ [[تاریخ]] ولادت یا وفاتی از وی ثبت ننموده‌اند و فقط همان سه، روایت مذکور را به نقل از او ذکر کرده‌اند. البته با توجه به محتوای روایت مذکور، به نظر می‌رسد که وی مورد [[اعتماد]] حضرت بوده است.


خط ۱۵: خط ۱۶:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اسماعیل بن ابی‌الحسن]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش