نیایش چهلم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'رویم' به 'رویم'
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن') |
جز (جایگزینی متن - 'رویم' به 'رویم') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
چون مرگ را بر سر ما آوری و بر ما فرود آری، ما را به چنان مهمانی نیکبخت گردان. و چون بیامد، [[آرامش]] [[جان]] ما بدو قرار ده. مهمان ما را سبب شوربختی ما مگردان و از دیدار او ما را به [[خواری]] میفکن. او را دری از درهای [[آمرزش]] و کلیدی از کلیدهای [[رحمت]] خویش قرار ده». | چون مرگ را بر سر ما آوری و بر ما فرود آری، ما را به چنان مهمانی نیکبخت گردان. و چون بیامد، [[آرامش]] [[جان]] ما بدو قرار ده. مهمان ما را سبب شوربختی ما مگردان و از دیدار او ما را به [[خواری]] میفکن. او را دری از درهای [[آمرزش]] و کلیدی از کلیدهای [[رحمت]] خویش قرار ده». | ||
«ای خداوندی که جزای [[نیکوکاران]] را بر عهده گرفته‌ای، ای خداوندی که [[عمل]] [[مفسدان]] را به [[صلاح]] می‌آوری، ما را در زمره [[هدایت‌یافتگان]] بمیران، نه [[گمراهان]]. چنان کن که مرگ را به پیشواز | «ای خداوندی که جزای [[نیکوکاران]] را بر عهده گرفته‌ای، ای خداوندی که [[عمل]] [[مفسدان]] را به [[صلاح]] می‌آوری، ما را در زمره [[هدایت‌یافتگان]] بمیران، نه [[گمراهان]]. چنان کن که مرگ را به پیشواز رویم، نه ناپسندش شمریم. چنان کن که در شمار ثابتان باشیم، نه در شمار [[عاصیان]] و نه در شمار اصرارکنندگان بر [[گناه]]». | ||
به [[راستی]] اگر اندکی در مضامین این [[نیایش]] ارجمند بنگریم، دوای درد [[انسان]] امروز را خواهیم یافت. [[انسانی]] که از یاد مرگ غافل و هراسان است و تمام [[همت]] خویش را صرف دنیای فانی می‌سازد. در نقطه مقابل انسان [[مؤمن]] در عین تلاش سازنده با یاد مرگ مأنوس است و از سرای جاوید غافل نمی‌باشد.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نیایش چهلم»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۹۴.</ref> | به [[راستی]] اگر اندکی در مضامین این [[نیایش]] ارجمند بنگریم، دوای درد [[انسان]] امروز را خواهیم یافت. [[انسانی]] که از یاد مرگ غافل و هراسان است و تمام [[همت]] خویش را صرف دنیای فانی می‌سازد. در نقطه مقابل انسان [[مؤمن]] در عین تلاش سازنده با یاد مرگ مأنوس است و از سرای جاوید غافل نمی‌باشد.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نیایش چهلم»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۹۴.</ref> | ||